Soldatak: 6.000 euroko aldea

Hego Euskal Herriko metaleko soldata onenak bermatzen jarraitzen du hitzarmenak. Ondorioz, adibide gisa: Eibarren edo Ermuan lehen mailako ofizial gisa lanean diharduen langileen arteko aldea 6.000 euro baino handiagoa izango da, eta lizentziadunen edota ingeniarien artean are handiagoa: Gipuzkoan 44.000 euro kobratuko dituzte, Araban eta Nafarroan baino 15.000 euro gehiago, eta Bizkaian baino 8.000 euro gehiago.

Alde batetik, hitzarmenak bermatzen du igoerak aurreko urteko KPIaren arabera egingo direla, urterik urte, eta ez gainerako hitzarmenenetan bezala hiru urteren buruan, eguneratzearen bidez. Beraz, tauletan soldata igoera 2023an % 5ekoa izango da, beste lurraldeetakoak gaindituta (tauletan informazioa: Arabako % 3, Bizkaiko % 4 eta Nafarroako % 4,5). Bestetik, taulen gainetik dauden soldatei dagokionez, hitzarmenak %85eko igoera bermatzen du. Igoera hori % 0koa da Araban eta % 75ekoa Bizkaian, baina kasu honetan kategoriaren soldatarako bakarrik. Azkenik, Gipuzkoan lanaldia 2 ordu murriztu da eta Nafarroarekin batera, urteko lanaldirik txikiena duen hitzarmena da.

Eskubide berriak

Azpikontratatutako langile guztientzako subrogazioa jasotzen du hitzarmenak. Lorpen historiko horrek egonkortasuna emango die sektoreko pertsona prekarioenei. Era berean, ELAk euskararen normalizazioa bultzatzen du, hitzarmenean neurri berri bat sartuta: 50 langiletik gorako enpresa bateko langileen ordezkaritzak hala eskatzen badu, enpresako zuzendaritzak hizkuntzaren normalizazioari heldu beharko dio.

LGTBIQ+ eskubideei dagokienez, lehen aldiz beste atal bat gehitu da, eta, horren arabera, administrazio prozesua hasi ondoren genero trantsizioa egiten ari den edozein langile, prozesu hori amaitu ez bada ere, enpresak bere nortasun berriaren arabera onartu beharko du. Aipatzekoa da, halaber, guraso bakarreko familientzako baimen berria ere jaso dela: 8 ordu gehiagoko lizentzia izango dute seme-alabei laguntzeko mediku kontsultetan.

Gainera, % 100eko soldata osagarria gehitzen da lan istripuetan eta eskuineko lanbide-gaixotasunean, lehen ez bezala. Estaldura horretatik kanpo geratu dira in itinere izandako istripuak (istripuen % 4 inguru). ELAk azpimarratu nahi du ez dituela ulertzen kolektibo hori baztertzeko patronalaren argudioak.

Mobilizazioak

Gipuzkoako metalaren hitzarmenak edukirik onena izaten jarraitzen du, beste hitzarmen batzuekiko soldata aldea handituz eta eskubide berriak lortuz. Hori ez litzateke posible izango ELAren lanik gabe, sektoreko ordezkaritzaren % 47 gainditzen baitu eta Gipuzkoako greben %88,17 egiten baitu.

Negoziazioaren hasieran, Gipuzkoako patronalak Araban eta Bizkaian adostutako edukiak hartzen zituen erreferentziatzat. Akordio horiek ez ziren nahikoak ELArentzat, eta nabarmen hobetu dira. Era berean, gogoratu behar da ELAk martxoaren 10ean lehenik LABi eta egun batzuk beranduago gainerako sindikatuei helarazi ziela akordio sindikal bat lortzeko borondatea, gutxieneko konpromiso eta edukiekin, batera negoziatzeko, eta prest agertu zela negoziazioan etenaldiren bat gertatuz gero, maiatzetik ekainera bitartean 6 greba egun deitzeko. Jasotako erantzuna ezezkoa izan zen.

ELAko militantzia hitzarmen hori adosteko prest agertu da, baina borrokak aurrera jarraitzen du. Enpresa negoziazioetan, lurralde probintzialetik abiatuta, aberastasunaren banaketa hobea lortzeko eta langileen eskubideak hobetzeko borrokatuko da ELA, lan duina eta bizitza bateragarri egiteko.