• Aste honetan jakin da Eusko Jaurlaritzak adingabeei ehiza larriko uxaldietan parte hartzeko baimena eman diela

• Haurren esposizioa animalien aurkako indarkeriarekiko baimentzeak indarkeriaren kultura betikotzen du

Ehiza ez da haurrentzako kirola: indarkeria, arriskuak eta kontraesanak

Ekologistak Martxan-ek erabat arbuiatzen du Eusko Jaurlaritzak ehiza larriko uxaldietan adingabeei parte hartzen uzteko hartutako erabakia. Neurri hori atzerapauso larria da errespetuan, enpatian eta bakearen kulturan oinarritutako gizartearen eraikuntzan, adingabeen osotasun fisikoa arriskuan jartzeaz gain.

Kirolaren eta hezkuntzaren balioen aurkako eredua

Ehiza kirol-jardueratzat hartzen da askotan, baina ehizak haurtzaroan eta nerabezaroan kirola arautzen duten funtsezko printzipioak urratzen ditu. Errespetua, lankidetza edo joko garbia bezalako balioak sustatu beharrean, ehiza izaki bizidunen jazarpenean eta heriotzan oinarritzen da, indarkeria eta gatazkak indarraren bidez konpontzea normalizatuz.

Hainbat ikerketa zientifikok agerian utzi dute animalien aurkako indarkeriaren esposizio goiztiarraren eta jarrera oldarkorren garapenaren arteko lotura. Ehizaren kulturak, denbora-pasarako modu gisa, jokabide-ereduak indartzen ditu, eta, ondorioz, besteen sufrimenduaren aurrean zentzugabetu egin daitezke, haurren enpatiaren garapena ahulduz. “Derrame Cultural” (Cultural Spillover) teoriaren arabera, eremu batean erabilitako indarkeria beste eremu batzuetan iragazteko joera dago, eta gizarte-bizikidetzari eta komunitateko gatazken konponketari eragiten die.

Arrisku handiko egoerekiko esposizioa

Ondorio psikologiko eta hezitzaileez gain, ehiza-uxaldietan adingabeek parte hartzea baimentzeak muturreko arrisku fisikoen eraginpean jartzea dakar. Animalia zaurituekiko edo izu-egoeran daudenekiko hurbiltasuna – aurrez jakin ezin daitekeen moduan eta oldarkor erreakzionatu dezaketenak – arrisku nabarmena da. Era berean, su-armak segurtasunik gabeko inguruneetan erabiltzeak nabarmen handitzen du istripuak izateko arriskua; izan ere, ingurune horietan, beste pertsona batzuen aurrean ausardia edo trebetasuna erakustera animatuta senti daitezke adingabeak.

Zifrak sendoak dira: PACMAren datuen arabera, 2022tik 2024ra bitartean gutxienez 89 pertsona zauritu eta 32 hil dira Espainian ehiza-istripuetan. Jarduera horietan adingabeak egotea baimentzeak, indarkeria normalizatzeaz gain, lesio larriak jasan ditzaketen edo egoera traumatikoetan parte har dezaketen agertokietan jartzen ditu.

Inkoherentzia politikoak: EAJk eta PSEk jarrera aldatu dute

Resulta especialmente llamativo que esta iniciativa cuente con el respaldo del Gobierno Vasco, cuando tanto el PNV como el PSE votaron en contra de una propuesta similar presentada por el PP en las Juntas Generales de Álava. Esta contradicción evidencia una falta de coherencia en su postura respecto a la caza y a la protección de la infancia. Además, la gestión de la caza es competencia de las Diputaciones Forales, por lo que la intervención del Gobierno Vasco en esta materia plantea serias dudas sobre el verdadero interés detrás de esta medida.

Bereziki deigarria da ekimen honek Eusko Jaurlaritzaren babesa izatea, EAJk eta PSEk Arabako Batzar Nagusietan PPk aurkeztutako antzeko proposamen baten aurka bozkatu baitzuten. Kontraesan horrek agerian uzten du ehizarekiko eta haurren babesarekiko koherentziarik eza. Gainera, ehizaren kudeaketa foru-aldundien eskumena da, eta, beraz, Eusko Jaurlaritzak gai horretan esku hartzeak zalantza handiak sortzen ditu neurri horren atzean dagoen benetako interesari buruz.

Atzerapausoa gizarte etikoago baten eraikuntzan

Ekologistak Martxan-ek uste du Eusko Jaurlaritzaren neurri hori akats larria dela, eta kontraesanean dagoela gizarte etikoago eta baketsuago baterantz aurrera egitearekin. Haurtzaroan bizitza errespetatzeko eta gatazkak modu baketsuan konpontzeko balioak sustatu beharrean, indarkeria hutsaltzen duen eta izaki bizidunen heriotza aisialdirako modu gisa legitimatzen duen jarduera baten aldeko apustua egiten da.

Horregatik guztiagatik, Eusko Jaurlaritzari eskatzen diogu erabaki hori atzera bota dezala eta, horren ordez, naturarekiko harremana sustatuko duten politikak bultza ditzala, hezkuntzaren, etikaren eta indarkeriarik ezaren ikuspegitik. Haurrek eta nerabeek gainerako izaki bizidunekiko errespetua, enpatia eta bizikidetza harmoniatsua sustatzen duen ingurune batean hazi behar dute, eta ez indarkeria normalizatzen den eta kultura-identitatearen zatitzat hartzen den guneetan.