Bihar, asteartea, hasiko da Erroman COP16 edo Nazio Batuen Biodibertsitateari buruzko Munduko Goi-bileraren bigarren zatia. Goi-bilerak bi urtean behin egiten dira, baina joan den urrian Caliko hitzorduan ezin izan zen aurreikusitako gaien agenda osatu, nahiz eta negoziazioak aurreikusitako amaiera-egunaren ondorengo goizalde osoan luzatu. Zazpi negoziazio-agiri ofizial ere alderdien oniritzirik gabe geratu ziren.
Eztabaidatzen ari diren gaien artean hiru nabarmentzen dira. Alde batetik, Kunming-Montrealen Biodibertsitatearen Munduko Esparruaren (MMB) ezarpena, espezieen eta ekosistemen galera geldiarazteko estrategia globala. Aurrera egin behar da herrialde bakoitzak 2030eko mugarrirantz egindako aurrerapenen berri emateko sistemaren ezarpenean, naturaren degradazioa planetako bizitza mehatxatzen duten itzulerarik gabeko puntuetan sar ez dadin. Alde horretatik, Ekologistak Martxan taldeak kezka agertu du ez delako zehaztu degradatutako ekosistemak lehengoratzeko edo ekosistemen zerbitzuak mantentzeko helburua lortu den ebaluatzeko adierazlerik. Zientifikoki sendoak diren adierazlerik gabe, enpresa edo gobernu arduragabeen “garbiketa berdea” estrategiak baino ez liratekeen ekintza arrakastatsu batzuk aurkeztu ahal izango lirateke. Era berean, MMBren 2030erako jomugetarako aurrerapenen ebaluazio-txostena eta sistema orientagarriak eta borondatezkoak izango direla aurreikusten da. Ekologistak Martxan taldeak uste du legezko tresna loteslerik eta nahitaezko tresnarik gabe oso zaila izango dela, ezinezkoa ez bada, munduko krisi ekologikoa gelditzea.
Bestalde, beste ingurumen-hitzarmen eta -erakunde batzuekiko koordinazioari buruzko akordioak ere elementu kezkagarriak ditu erakundearen iritziz. Zenbait alderdik, bereziki gobernu liberalagoak eta eskuinekoagoak zituzten herrialdeek, Calin blokeatu zuten Nazio Batuen ingurumen-hitzarmen guztiak (eta bereziki Klima Aldaketarena eta Biodibertsitatearena) baterako ekintza-plan batekin koordinatzeko deia.
Hirugarrenik, finantzaketaren bloke nagusia PAT honen Akilesen orpoa izan daiteke. Caliko bilera akordio prekarioarekin itxi zen, Dibertsitate Biologikoaren Hitzarmenerako finantza-tresna berri eta espezifiko bat sortzeko, Hego Globaleko herrialde askok eskatzen zuten bezala (orain arte Ingurumen Funtsak erabiltzen ziren, jatorrian biodibertsitaterako diseinatuta ez zeudenak). Hemendik aurrera, tresna berri hori operatibizatu eta ekonomikoki hornitu beharko da. Era berean, naturaren jarduera suntsitzaileak finantzatzen dituzten pizgarri publikoak pixkanaka identifikatzeko eta ezabatzeko konpromisoa berritu zen. Hala ere, Finantza-mekanismoa izeneko dokumentuan oraindik ere desberdintasunak daude. Dokumentu horrek kortxeteak trufatzen jarraitzen du, eta desadostasunak adierazten ditu. Hegoaldeko herrialdeek gardentasun, demokrazia eta eraginkortasun handiagoa eskatu dute, funtsean, Munduko Markoaren ezarpenari laguntzeko egungo funtsak erabil ditzaten, herrialde behartsuenek zailtasun handiak izan baitituzte baliabide horiek eskuratzeko. Eta, jakina, diru gehiago mugiaraztekoa, biodibertsitatea babestuko duen garapen baterako.