POSTMOKAPITALISMOAREN ERRADIKALIZAZIO PROGRESIBOA

1. Postmokapitalismoaren "erradikalizazio progresiboaren" kontzeptuak, funtsean, azken urteetan hautemandako fenomenoari egiten dio erreferentzia. Badirudi fenomeno horrek kapitalismo aurreratuaren erradikalizazio soziopolitikoaren testuingurua adierazten duela, eta testuinguru horren barruan egokituko litzateke postmofeminismoaren, katastrofismo klimatikoaren, gutxiengo sexualen manipulazioaren edo migrazio-fenomenoen korronte kultural desberdinen egungo erradikalizazioa.
2. Erradikalizazio prozesu horri azkenburua ezarriz, mugimendu transhumanista aurkituko genuke, azken urteotan eremu korporatiboek eta bereziki, Munduko Ekonomia Foroak argi eta garbi bultzatu duena.
3. Hala ere, postmokapitalismoaren erradikalizazio progresiboaren ideia horrek, errealitate objektiboarekin bat ez datorren bilakaera historikoaren itxura dauka. Batez ere, XX. mendearen bigarren erdialdean postmokapitalismoaren jatorria kontuan hartzen badugu.
4. 70eko hamarkadatik aurrera, korronte postmodernoak, gizarte erronka objektiboetan oinarritu ziren, erronka hauek korporazio handien intereserako manipulatuaz. Baina hasieran, funtsean arrazionalak eta moderatuak ziren ikuskerak eta jarduteko moduak onartu zituzten. Hala gertatu zen gizartean azken hondarretan zeuden emakumearen emantzipazio-prozesua, ingurumenaren defentsa, gutxiengo sexualak, kulturalak edo nazionalen babesarekin, oro har. Funtsean, XX. mendeko 90eko hamarkadatik aurrera, Gerra Hotza amaitu ondoren, manipulazio korporatibo horrek erradikaltasun eta irrazionaltasun dosi gero eta handiagoak txertatu zituen gizarte-mugimendu horietan.
5. Hala ere, gizarte manipulazioko mugimendu korporatibo horien oinarri teoriko eta estrategikoak, hasieratik  erradikaltasun handikoak izan ziren.
6. XX. mendearen lehen erdiko oinarrizko kontzeptuetan egiaztatzen dugu hori, gerora postmokapitalismoak oinarri hartu zituen horietan: eugenesia, nazismoa, biztanleriaren kontrola eta murrizketa. Ideia horiek babestu eta finantzatu zituzten elite korporatiboak ideia horietan oinarritu ziren, 50eko hamarkadatik aurrera postmokapitalismoaren alderdi desberdinak bultzatzeko.
7. Teorian behintzat, postmokapitalismoaren oinarri ideologikoak, hasieratik, nazismoarenak bezain erradikalak eta irrazionalak ziren, edo erradikalagoak eta irrazionalagoak. Ez da harritzekoa sustatzaileak funtsean interes korporatiboko talde berak izatea.
8. Ikuspegi estrategiko eta programatiko batetik, biztanleriaren kontrol eta murrizketa helburuek laburbiltzen dute nolabait erradikaltasun hori.
9. Interesgarria litzateke mugimendu horien jatorrizko erradikaltasuna (eugenesia, antinatalismoa, biztanleriaren kontrola eta murrizketa) azken urteetan ideologia transhumanistaren bidez sortutako erradikaltasunarekin alderatzea. Ideologia horien erradikaltasun eta irrazionaltasun maila alderatzea konplexua da, baina agerikoa dirudi, bai jatorrian, bai azken aldiko bilakaeran, postmokapitalismoa, nazismoa baino erradikaltasun handiagoa duen fenomeno soziokulturala dela.

Agiri hau EKAI Centerrek landu du GOGOZ egitasmoaren barruan, HURBIL adostasun-metodologiari jarraituz. Eskerrik asko zure interesagatik. Segi gurekin.

PDF: