2011-09-20 17:10:43 | Mikel Garcia
Mundu woodyallenianoaz eta Medem-unibertsoaz hitz egiten den bezala, ezinbestean Telmo Zigilua aipatu behar dugu Urte berri on, amona! filmaz mintzatzerakoan. Ohiko umore beltza primeran erabili du zuzendari zarauztarrak, eta komedian drama (edo draman komedia) txertatzeko duen gaitasunari tragedia eta thriller ukituak gaineratu dizkio oraingoan. Emaitza, genero batetik bestera maisuki jauzi egiten duen istorio basatia, bukaeraraino tentsioan mantentzen zaituena.
Gaizki ez, baina ez espero miraririk
2011-09-20 15:52:55 | Gorka Bereziartua
Haurrak dira protagonista Hirokazu Kore-eda zuzendariaren Kiseki filmean. Gurasoak banandu zirenetik elkarrengandik urrun bizi dira Koichi eta Ryunosuke, bata Kagoshiman eta bestea Hakatan. Bi anaiek elkar topatzeko bidaia antolatuko dute, gurasoek ezer jakin gabe. Momentu samurrak eta irrigarriak baditu pelikulak, baina astun samarra ere egiten da azkenerako, kontatzeko daukanak ez duelako bi ordu baino gehiagoko metrajerik eskatzen.
Harreman familiar zailak, irribarre errazarekin
2011-09-20 00:02:59 | Gorka Bereziartua
Azkenean gogoz atera da txaloa Julie Delpyren Le Skylab bukatzean. Familia handi baten bazkaria marko gisa erabilita, umore handiz, belaunaldi diferenteetako pertsonen harremanetan sakontzen du filmak, modu fin eta inteligentean.
Olivia Harrison: "George Harrisonen barne-esperientzian askoz gehiago sakondu ahal izan dut"
2011-09-19 22:48:05 | Mikel Garcia
George Harrison: Living in the material world Martin Scorseseren dokumentalaz hitz egin du gaur Olivia Harrisonek, Beatles taldeko kide ohiaren alargunak. Produktore askoren eskaintza izan arren, Oliviak Scorseserengana jo zuela kontatu du, “beldurra nuelako Georgez egingo zuten erretratua agian ez zela zehatza izango; Martinek esan zidan bere musika interesatzen zitzaiola, baina baita bere barne-bidaia ere, eta horrek konbentzitu ninduen”. George Harrisonek eta Martin Scorsesek elkar ezagutu zuten; Oliviak azaldu duenez pare bat aldiz egin zuten topo, baina gau osoa aritu ziren solasean, musika eta zinema eztabaidagai.
2011-09-19 17:55:24 | Gorka Bereziartua
Zuk uste duzu ezetz, joan den ostiralean hasi zela, baina oker zaude. Festibala gaur hasiko da, bai behintzat Groseko Kortxoenea gaztetxean. Iaz bezala aurten ere Festibal Alternatiboa antolatu baitute, aurrekontu txikiagoarekin, baina programazio aski interesgarriarekin.
2011-09-19 13:22:28 | Mikel Garcia
Alzheimerra zuzenean edo zeharka ukitzen zuten pelikulak ugari zirela ikusteak harritu gintuen iazko Zinemaldian. Zahartzaroa luzea eta zahar kopurua handia den garaiotan, zabalduta dagoen gaitza da, eta geroz eta obra gehiagotan du isla. Gai horri heldu dio baita ere Arrugas filmak, sentsibilitate bereziarekin. Zuzendariak memoria galtzen doan protagonistaren gainbehera kontatu du, zahar etxe (kasik ero etxe) batean gatibu. Animazioaren bidez egin du, baina marraztutako aktoreek ez diote indarra eta hunkitzeko gaitasuna gutxitu istorioari.
Epaimahaia mozkortu daiteke lasai
2011-09-19 00:34:48 | Gorka Bereziartua
Maite ditut maite Sail Ofizialeko epaimahaikideak lanbroak ezkutatzen dizkidanean. Non ezkutatzen diren, ez direnean filmera garaiz azaltzen, orduan hasten bainaiz ezkutukoak, nire baitan pizten diren ostia txar miresgarriak artikulu batean idazten. Haiek gabe ez baita proiekziorik hasten eta Take this waltz filmaren igande eguerdiko pasea ordu laurden atzeratu zen jujeak inondik agertzen ez zirelako.
2011-09-18 23:51:34 | Gorka Bereziartua
Ezkontza pelikula balitz, gauza bat gutxienez argi legoke hasieratik: maitasunak hilda bukatzen duela. Bizi osoa elkar maitez bizitzen duten bikoteekin ez dago pelikularik egiterik eta hortaz, amodio itzaliko bikoteak dira protagonista Take this waltz eta The deep blue sea filmetan.
2011-09-18 23:21:58 | Mikel Garcia
Zikina obsesiboa ezkutukoa. Ederra dibertigarria intimoa. Bigarren motako sexua nahi du protagonistak, bigarren motako giza-harremanak eta bizimodua nahi ditu. Baina kontrolik gabeko sexua baino ez du aurkitzen, gabezia eta barne-arazo larrien adierazgarri.
Espiritual iritsi da Zinemaldia
2011-09-18 23:13:14 | Mikel Garcia
Bederen, kutsu transzendentala darie hasierako egunotan ikusitako hainbat pelikulari. Informazioaren, teknologiaren eta zientziaren aroan, gizakia galduta dago, nonbait, eta oraindik ere errealitatetik at bilatzen ditu erantzunak. Martha Marcy May Marlene pelikulako zuzendari Sean Durkinek prentsaurrekoan adierazi duenez, gaur egungo sekten izaeran arakatu nahi izan du bere filmean, noraezean dagoen jendea erakartzeko klub arriskutsu hauek duten gaitasunean.
Egañak heroi ez izatea erabaki zuenekoa
2011-09-17 19:28:41 | Gorka Bereziartua
“Ez diat hire pelikulako heroia izan nahi”. Dokumentalean ez du halakorik esaten Andoni Egañak, baina halere, hitz horiek ulertu zizkion Asier Altunak, 2009ko Bertsolari Txapelketa nagusiari buruzko dokumentala egiteko asmoz Zarautza hurbildu zitzaionean. Zer esan zuen benetan? Ba, gutxi gorabehera, nahiago izango zuela txapela beste lagunen batek janztea eta ez berak.
"Azkenean, mundu guztiak hartzen ditu armak"
2011-09-17 19:08:01 | Mikel Garcia
Hori adierazi du Nadine Labaki zuzendari libanoarrak prentsaurrekoan. Bere pelikulan, ordea, nola saihestu erakutsi digu, herriko gizonek gudarako armak har ez ditzaten emakumeek antolaturiko plana baitu oinarri. Interesgarria da proiektuaren jatorria: haurdun zegoela, ordu gutxiren buruan gerran sartu zen Libano, egoera absurdoa iruditu zitzaion, une batetik bestera nola aldatzen den dena, eta oraindik jaio ez zen semea armetatik nola babestu pentsatzen hasi zen.
2011-09-17 14:38:09 | Gorka Bereziartua
Lau gai landu gura izan omen ditu Kim Ki-duk zuzendariak Amen pelikulan: maitasuna, bizitza (heriotzarekin kontrastean), gaur egungo bizimodu hiritarra eta zinema bera. Ordu eta hamar minutu pasatxoko pelikula da, exigentea, ia elkarrizketarik ez dagoelako eta kamera eskuan grabatua dagoelako. Eta exigentea pazientzia aldetik ere, errepikakor samarra baita.
2011-09-17 08:00:00 | Mikel Garcia
George Harrison LSDa kontsumitzearen esperientziaz ari zen, Scorsesek Beatleseko kide zenari eskainitako dokumentala ikusteari utzi behar izan diodanean, Terrence Malicken The tree of life ikustera joateko. Eta bidaia haluzinagarriren baten antzeko esperientzia izan da filmaren hasiera: umekia, planetaren jatorria, izadia, bizidun zelulabakarrak, dinosauroak… Discovery Channelen gisan abiatu ondoren, istorio indartsua kontatu du zuzendariak.
American Way Of Death: pipa hartzia lizentzi
2011-09-13 13:33:04 | Harkaitz Cano
Atea zeharkatu orduko kamareroak zeure gustuen berri dakien lokal zaharrera sartzea da zinema beltza ikustea: eskatu gabe ateratzen dizute edatekoa, bete beharreko arauak ezagunak direlako bezero zein zerbitzariarentzat. Plazer parekagarri gutxi. American Way Of Death zikloan, azken hogei urteotako zinema beltz amerikarrari errepasoa egingo dio Zinemaldiak. Zer aldatu da, ordea, genero beltzean?
Donostiako Nazioarteko Zinemaldiaren 59. edizioaren jarraipena egingo dugu gune honetan. Irailaren 16tik 24ra, egunero zine kritikak, hainbat adituren hitzak jasoko dituzten bideoak, gomendioak, jaialdiko programa, pelikulen trailerrak, diaporamak, bitxikeriak, lotura interesgarriak... izango dira ikusgai.
© 2008-2011 ARGIA.eus - Komunikazio Biziagoa
Industrialdea, 15 · 20160 Lasarte-Oria (Gipuzkoa)
Tlf: 943 371 545 - 943 373 403