Lapurdi Ipar Euskal Herriko lurralderik populatuena da, eta Nafarroa Behereak eta Zuberoak ez bezala, goranzko bilakaera izan du biztanle kopuruak lurralde honetan. Oso orografia homogenoa du: 500 metrorainoko muinoak daude herrialdearen erdialdean eta itsasertz dotorea dauka, 30 eta 80 metro bitarteko itsas labarrez josia.  

Lapurdiko ibaiek Kantauri itsasoan isurtzen dute ura. Ibai laburrak eta ur emari handikoak dira. Lapurditik igarotzen diren ibai nagusiak Aturri, Errobi, Bidasoa eta Urdazuri dira. Aturrik Lapurdiko erreka gehienen ura jasotzen du, eta Euskal Herriaren eta Gaskoniaren arteko muga da.

Pirinioak, Aturri ibaia eta Kantauri Itsasoa (Bizkaiko Golkoa) dira bere muga naturalak. Iparraldean Landekin du muga, ekialdean Nafarroa Beherearekin eta Hegoaldean Gipuzkoa eta Nafarroarekin.

Kostaldearen jarduera nagusia turismoarekin lotua da, bereziki Miarritzen, Donibane Lohizunen eta Hendaian. Barnealdean oraindik muino berdeak eta herri txikiak dira nagusi, Sara eta Ainhoa herri politenen zerrendan sartzekoak direlarik. Bertan nekazal turismo eta naturari lotutakoa ere garrantzia hartuz doa.

Lapurdin hitz egiten den euskalkia lapurtera da, nahiz eta ez Lapurdi osoan hitz egin; izan ere ekialdeko hainbat herritan behenafarrera hitz egiten da. Lapurdiko mendebaldean eta Nafarroako Urdazubi eta Zugarramurdin da nagusi lapurtera. Ipar Euskal Herriko herrialderik erdaldunena da; orain dela mende bat % 50 mintzatzen zen euskaraz, 1970. urtean, berriz, % 24. Industrializazioa eta etorkinak izan dira euskararen beherakadaren eragile nagusiak, itsasaldean batez ere. Hala ere, ikastolen eta irrati-telebistaren eraginez egoera zertxobait aldatu dela dirudi.

Euskarazko idazle klasikoen artean Joannes Leizarraga eta "Axular" izen handikoak lapurtarrak izan ziren. Garaikideen artean, Itxaro Borda, Ur Apalategi eta Eneko Bidegain bertakoak ditugu. Frantsesezko egileen artean, Pierre Loti eta Marie Darrieussecq aipatzekoak dira.

Iturria: Euskarazko Wikipedia.