17 de marzo de 1846,
O primeiro barco de refuxiados saíu do porto de Dublín durante a Gran Fame negra de Irlanda. A produción de pataca, que formaba parte da dieta básica para dous terzos dos irlandeses, sufriu un déficit debido a unha epidemia. Aumentou o empobrecimiento da poboación e as tensións entre propietarios e inquilinos. Houbo varias revoltas que provocaron un millón de mortos e outros tantos refuxiados. O republicanismo irlandés supuxo un gran impulso, debido á mala xestión británica e á deterioración das condicións de vida dos católicos.
Fonte:
Christine Kinealy, The Great Irish Famine. Impact, Ideology and Rebellion (Palgrave).