Ansorena´tar Joseba Eneko.

Si a calquera se lle pregunta que é orto, responderá de madrugada, quizais o mosqueteiro amigo de D´Artagnan ou o culito. Pero o prefixo orto- é correcto e utilizámolo con frecuencia: ortodoxia, ortopedia, ortodoncia... Entón (o que vén hai que lelo a berros), por que non cóidase a ortología? Á ortografía non se lle dá moita importancia hoxe en día, pero tampouco se nos ocorre que haxa ortología. Non hai dúbida de que hai que crear un comando de Ortología nos medios de comunicación e nas escolas vascas, para empezar, a realizar accións.

(Novo ton tranquilo) Euskaltzaindia aconsellou evitar o yeísmo na pronuncia coidada: milla e non miya. Non mencione a Mixa, porque eses son vascos arxentinos. Pero quen fai caso a Euskaltzaindia? O exceso de velocidade no tráfico sanciónase con multa. Mesmo neste caso, si aplicásese a intelixencia artificial, o que diga maya no canto de nivel podería recibir chamadas tan ruidosas como WhatsApp, o segundo debaixo do brazo a electrica e o terceiro a multa. A localización do falante a nivel social (non maya) e a frecuencia coa que se repite, é cada vez maior. Pódese recadar moito diñeiro, e á xente da clase, é só un exemplo, quitaríanselle as ganas de facer tanta folga. Que pensan?

Sei que, ademais de en eúscaro, este yeismorismo está a producirse noutras linguas: galego, portugués, francés, catalán, italiano… e magyarre tamén. Menos mal que en Hungría están no poder que teñen en Orban e nun instante que porán orde. En España aínda están convencidos de que os vascos nos separamos de eta e ll. Si danse conta desta triste realidade, quedaremos en ridículo. E a postura non é a axeitada para conseguir o estado e o status que necesitamos. Rirse está ben para ser servo, pero para dominar o mundo hai que facer sentir medo. A Joseba Zulaika faltoulle aclarar este punto ao analizar tan ben os pasos da Patria.

Unha vez creado o comando, poderiamos empezar a castigar a outros. En Morfosintaxia: aos que chaman avó ou musito para pedirlle un bico, a canka na fronte. Teño a desconfianza de quen o fixo, de quen se atreve a tiralo, de que pise o calabozo do pé dereito. Tamén hai traballo na semántica: O frontón Labrit é un dos máis importantes, o pelotazo ao lercho que lanza, na punta do peito. Chegarán as sancións das outras sancións.

E non esquezas o léxico. Empeza a recuperar o bo vocabulario: berebil, urrutizki, izparringia, txadona, irarkola e axota. De momento. A próxima vez falará de avó ergativo. Tabixo.