Seguridade, inmigrantes e medo
O último informe do Instituto Vasco de Estatística, Eustat, destaca que aumentou a sensación de inseguridade cidadá. En Gurea, en Trapagaran, Seguridade xa, algúns veciños chamaron a manifestarse contra os delincuentes.
Dous foron as razóns que levaron a esa sensación. Por unha banda, o deixamento do Concello na xestión da Policía Municipal ha permitido á dereita vasca situar o tema no centro e abrir un debate. Doutra banda, a razón principal foi que os inmigrantes africanos que viven en edificios abandonados no país provocaron a algúns cambios na súa percepción da rúa, xerando a sensación de medo e de inseguridade.
No debate impúxose a superficialidad, e non todo delincuentes, senón os inmigrantes obreiros, e creouse un ambiente preocupante.
A inseguridade é unha sensación subxectiva, para confirmar a situación basta con analizar o número de denuncias por roubos e agresións na localidade e contrastalas coas do ano anterior. Polo momento, non se facilitaron datos sobre o estado da muller.
Algúns cren que coa expulsión das persoas que se atopan no antigo edificio de bombeiros o problema terminará, pero equivócanse, porque aínda que a Ertzaintza desaloxe o edificio en máis dunha ocasión vólvese a encher de xente inmediatamente.
Necesitamos de discursos máis completos dos partidos de esquerda, dos militantes que vaian xerar debate aplicando a solidariedade na práctica
Estamos ante unha situación sen coñecer. A inmigración desde África disparou o número de persoas que viven en edificios abandonados e seguirá crecendo. No noso pobo hai xente que vive no edificio de bombeiros, nas casas vellas, nas fábricas abandonadas do camiño de Barakaldo e na zona de chabola que se está construíndo no barrio de Galindo.
Con todo, a parte da da Policía, non se produciron outras actuacións administrativas. Quen son os que viven aí? De onde veñen? Que queren? Que recursos temos? Como utilizalo? Cales son os límites dos recursos? Imos tarde, xa é hora de empezar a pensar nas iniciativas.
Empadroamos na nosa casa aos inmigrantes que o necesitaron e tamén compartimos casa coas persoas que estaban na rúa. Por iso, sabemos que no pobo hai persoas que por vivir nunha habitación piden entre 400 e 500 euros ao mes ás familias inmigrantes, ou persoas autóctonas que cobran entre 50 e 100 euros ao mes aos inmigrantes por non residir pero estar empadroados. Iso non se explica e non perseguimos a eses propietarios.
Necesitamos uns discursos máis completos dos partidos de esquerda, uns militantes que poñan en práctica a solidariedade e unhas organizacións que coñezan os movementos dos pobos de orixe dos inmigrantes e loiten contra o roubo dos seus recursos. Afastándonos do discurso do odio, deamos ás novas xeracións os medios e as ferramentas reais para responder á situación.
Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora
ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.
Quizá non saibas quen é Donald Berwick, ou por que o menciono no título deste artigo. O mesmo ocorre, evidentemente, coa maioría das persoas que participan no Pacto Sanitario en curso. Non saben que é o Triplo Obxectivo de Berwick, e menos aínda o Obxectivo Cuádruplo que... [+]
O artigo A motosierra pode ser tentadora, escrito nos días anteriores pola avogada Larraitz Ugarte, deu moito que falar nun sector moi amplo. Expón algunhas das situacións habituais dentro da Administración pública, entre as que se atopan a falta de eficiencia, a falta de... [+]
É importante utilizar correctamente un idioma? Até que punto é necesario dominar a gramática ou ter un amplo dicionario? Sempre escoitei a importancia da lingua, pero despois de porme a pensar, cheguei a unha conclusión. Pensar a miúdo leva iso; chegar a unhas... [+]
A outra vez fun a un sitio que non visitaba e que tanto me gustaba. Estando alí, sentín a gusto e pensei: este é o meu lugar favorito. Amuleto, amuleto, amuleto; virando a palabra no camiño de casa. Curiosamente busquei en Elhuyar e aparecía como amuleto. Pero pensei que... [+]
Ao longo da súa traxectoria académica, adolescentes e mozas recibirán en máis dunha ocasión orientación académica e/ou profesional para aqueles estudos que lles resulten de utilidade. Hai que ofrecerlles liderado, porque adoitan estar cheos de dúbidas cada vez que teñen... [+]
Xa fai dous ou tres semanas que o lin, nunha columna de Maialen Akizu. O que Aner Peritz dixera na televisión era: “O bertsolarismo é o que me levou a non deixarme levar polos homes cis heteros, porque o bertsolarismo é o que me fixo disidente, e tamén porque o... [+]
Beldur hori bada. Badirudi Donald Trump etorri dela Washingtoneko bulego borobila luzerako okupatzera. Bigarren mandatua du, baina bere hurbileko aholkulariei, ez dela txantxetan ari berretsiz gainera, Konstituzioan zenbaki bakan batzuk aldatzeko bere xede zurruna aipatzen die,... [+]
Ansorena´tar Joseba Eneko.
Si a calquera se lle pregunta que é orto, responderá de madrugada, quizais o mosqueteiro amigo de D´Artagnan ou o culito. Pero o prefixo orto- é correcto e utilizámolo con frecuencia: ortodoxia, ortopedia, ortodoncia... Entón (o que vén hai... [+]
“Bolsa de resiliencia”, “manual de supervivencia”, “saco de costas de evacuación”: estes son os sons que se poden escoitar en boca das autoridades nas últimas semanas.
Entre as declaracións do mes pasado, a Unión Europea ha pedido aos cidadáns que preparen un... [+]
Ez da Aberri Eguna, Aberri Aukera da euskaldunok behar duguna. Urtean behin errepikatzen dira balizko alderdi zein talde abertzaleen deialdiak, data hauetan, Euskaldunon aberria Euskadi/Euskal Herria da aldarriaren inguruan. Egun bateko kontua izaten da, hala ere. Eta ez batera... [+]
A semana pasada hei tido un bonito encontro cun grupo de mulleres que non vía desde hai tempo e falamos sobre como facelo, ligado á tecnoloxía e aos espazos de creación.
A maior destas mulleres, a que está ao límite da xubilación, é programadora e goza programando o... [+]
En varias ocasións dixéronme que o que producimos é o máis forte do traballo dos arquitectos, perpetúase. Que a perpetuidad do edificio supera a presenza temporal do ser humano e fáganos sostibles no futuro. E a diferenza do que ocorre cun libro, a materialidad engade... [+]
Moitas feministas vascas decepcionáronse ao saber que a escritora Chimamanda Ngozi Adichie ha externalizado o embarazo, é dicir, que o seu fillo foi fecundado por unha surrogata a cambio de diñeiro.Entre outras cousas, Adichie é a autora do ensaio feminista que todos... [+]