Arthur Clark escribiu en 1953 a novela distópica O fin da infancia: unha descrición dunha sociedade que deixou de xogar. E non é o momento de xogar especialmente a infancia? O momento de xogar, de sorprender, de ver e de facer preguntas vivas. O momento de deixar o espazo para entender aberto, sen necesidade de dar ou recibir respostas.
O certo é que, na actualidade, estásenos recortando o tempo para xogar ou preguntar e entender. Hai que tomar decisións, rápido! Pillounos a presión dos resultados inmediatos. Non é unha urxencia unha madurez? Non estamos a promocionar o mesmo modelo de competitividade que os adultos? Que son programas como MasterChef ou Eurovision Junior? Supoñen eliminar a infancia? A sociedade do rendemento é quizais tamén unha sociedade contra a infancia.
Xogar é unha cuestión seria na infancia, non é un mero entretemento: pode ser unha maneira de representar a dor, a morte, a sexualidade e a soidade
Con todo, ao redor da televisión, Neil Postmann realizou outra lectura en 1982, nun ensaio titulado A desaparición da infancia. Na súa opinión, cando os pais empezaron a traballar fóra de casa, deixaron aos nenos fronte á pantalla da televisión. Xunto a iso, os nenos viron en directo as historias dos adultos e, por tanto, a chegada da televisión supuxo o “fin da infancia”. A pantalla deixou ao descuberto, en toda a súa crueza, temas como a sexualidade e a morte. Na época anterior, saber ler era imprescindible para chegar aos “segredos” dos adultos. Moi diferente é a lóxica dos libros! Pola contra, a preponderancia dos medios audiovisuais ha igualado a infancia e a madurez, rompendo a diferenza. E pense no grao de desenvolvemento desta tendencia coa vitoria do mundo dixital. Segundo o informe da ONU, a pornografía online consómena sobre todo os nenos de 12 a 17 anos… Postmann considera que a inocencia e o segredo son o aceno de identidade da infancia, agora móstranse transparentes que hai que experimentar por si mesmos e descubrir aos poucos.
Pero, fóra da lóxica do rendemento, deberiamos recuperar ese “tempo perdido” de preguntar, investigar e xogar na infancia? Chegamos grazas ao tempo perdido! Xogar é, ademais, unha cuestión seria na infancia, non é un mero entretemento: pode ser unha forma de representar a dor, a morte, a sexualidade e a soidade. Xogar aos superheroes é unha forma de imaxinar límites; esconderse, ao adulto “Podes perder? Quéresme o suficiente como para buscarme?”. O desexo nunca é anónimo e os nenos e nenas dedícanse a buscar a pista diso, coa intención de adquirir un coñecemento propio… Por tanto, estaría ben manter vivo o tempo da infancia: ter tempo para construír o futuro sen urxencia.
Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora
ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.
Os profesores e profesoras do ensino público temos a necesidade e o dereito a actualizar e mellorar o convenio laboral que non se renovou en quince anos. Para iso, deberiamos estar inmersos nunha verdadeira negociación, pero a realidade é nefasta. Unha negociación na que... [+]
Ekonomialariei asko gustatzen zaizkie merkatuen jokabideak adierazten dituzten grafikoak, kurbak alegia. Deigarria egin zait zentzu horretan Pluralistic webguneko “The future of Amazon coders is the present of Amazon warehouse workers” artikuluan (Amazonen... [+]
Vivimos tempos curiosos e realmente vivimos. Son tempos nos que se di que a educación está en crise e, polo menos, á vista de todos, a bolita ten xa 2.361 anos.
Non fora da academia de Platón, o seu querido mestre Aristóteles, para erixir un liceo. Un Liceo, evidentemente,... [+]
Transfeminismoak argia eta konplexutasuna ekarri ditu gorputz, genero eta desirei buruzko eztabaidetara. Hala ere, itzalak ere sortu ditu. Ustezko koherentzia politiko erradikal baten izenean –askotan hegemonia oso zehatz bati lotua–, diskurtso transfeminista batzuek... [+]
Hay coincidencias sorprendentes na vida. Cantos espectadores poderían reunirse no Teatro Arriaga? Cantos aseos hai en cada planta? Que probabilidades hai de que dúas mulleres guipuscoanas coincidan no mesmo instante e lugar, despois de 35 anos sen verse?
Así atopei a Itziar... [+]
Bekatu bat aitortu behar dut hemen. Duela lau urte, ohitura berri bat sarrarazi nuen nire bizian: igande gauetan, kaka kanoi baten antzera "informazio" jarraikia hedatzen duen CNews telebista kate ultraeskuindarra begiratzen hasi nintzen. Hasieran ordu erdi bat astero... [+]
O pasado mércores, a Facultade de Educación de Leioa estaba cargada de estudantes, xa que viña Samantha Hudson. É un artista, cantante e influencer transgénero mallorquino nado en 1999. A estrela dos encontros Kantatzen Herria contaba cunha fileira interminable de selfies e... [+]
Ukrainako gerrar hasierako zergatiak ez dira azaldu zizkigutenak bakarrik, beste arrazoi batzuk ere badaudelako. Errusiak zioen Ukrainako errusiar hiztunen defentsarako urrats bat eman behar zuela; Ukrainako Gobernuak, aldiz, Errusiaren armadari aurre egin behar zitzaiola,... [+]
Hai unhas semanas, na rúa Deputación, no centro de Vitoria-Gasteiz, dous homes arroxaron a unha persoa sen fogar desde o pequeno rellano da escaleira que daba ao exterior do local onde durmía. Non só o derrubaron, senón que inmediatamente colocaron ante a lonxa unha varanda... [+]
Acendéronse as luces do teatro. Discretamente, estou nos corredores: a función escolar está a piques de comezar. Os mozos corren aos seus asentos, animados e alegres. A excursión ten o sabor da liberación, pero esa sensación de liberdade fálase en castelán ou en... [+]
Juan Bautista Bilbao Batxi idazleak barku batean egiten zuen lan, eta bere bidaietako kronikak bidaltzen zituen Euzkadi egunkarira. Horri esker, XX. mende hasierako mundu osoko kronika interesgarriak ditugu, euskaraz. 1915eko ekainean, hain zuzen, Murtzian egin zuen... [+]
Hai vivendas que están subscritas a portais de venda porque queren comprar unha casa. De cando en vez fan citas para ver as casas, e estou seguro de que o vendedor sabe que esas persoas non comprarán a casa, non polo que atopan na visita, senón polo que non teñen... [+]
O último informe do Instituto Vasco de Estatística, Eustat, destaca que aumentou a sensación de inseguridade cidadá. En Gurea, en Trapagaran, Seguridade xa, algúns veciños chamaron a manifestarse contra os delincuentes.
Dous foron as razóns que levaron a esa sensación... [+]
