Jaja Wachukuk non se durmiu
Nova York, 1960. Nunha reunión da ONU durmiuse o ministro de Exteriores de Nixeria e embaixador da ONU, Jaja Wachucu. Nixeria acababa de lograr a independencia o 1 de outubro. Por tanto, Wachuku convertíase no primeiro representante da ONU en Nixeria e acababa de asumir o cargo.
En contradición coa fotografía que lle sacaron a Wachuku naquel programa, a revista Time publicou un artigo sobre o mesmo, dicindo que era “un embaixador dinámico da ONU en Nixeria”. Subliñaba o seu estilo diplomático, vivo, audaz e entusiasta, e aseguraba que grazas a este tipo de políticos, “a pouco máis de dous meses de alcanzar a independencia, Nixeria ía camiño de converterse nunha das principais forzas de África”.
Jaja Wachuku (1918-1996) era príncipe de Ngwa, “herdeiro dos xefes de 20 xeracións do pobo de Igbo no leste de Nixeria”. Con todo, tras realizar os seus estudos de dereito no Trinity College de Dublín e exercer como avogado na capital irlandesa, regresou a Nixeria en 1947 e comezou a súa carreira política desde abaixo. En 1949 obtivo o seu primeiro cargo como membro da autoridade do pobo de Ngwa, mentres que a partir de 1953 sería elixido para varios cargos nacionais como membro do partido independentista NIP.
Na reunión, un dos representantes do grupo fixo un comentario racista. Wachuko quixo expresar a dor que lle causou aquel comentario, pero, negando a súa palabra, non llo permitiron. Por iso, negouse a escoitar a súa intervención e realizou notables plantas de soño –segundo algunha testemuña, con ronquidos–, en protesta.
Despois de anos no movemento independentista, foi el quen recibiu a Carta de Liberdade de mans dos representantes británicos na cerimonia da Independencia de Nixeria. E non perdeu tempo: seis días máis tarde, o 7 de outubro, enarborou a bandeira nixeriana na ONU, proclamando ao seu país como membro 99 da organización. O 14 de novembro, Nixeria conseguiu ser o número 58 da UNESCO. Tamén foi elixido como o primeiro membro africano da Comisión de Conciliación das Nacións Unidas, o que lle levou, entre outras cousas, a mediar no proceso de independencia do Congo. Tamén negociou a abolición da pena de morte imposta a Nelson Mandela e outros activistas surafricanos.
Todo iso correspóndese coa imaxe dinámica descrita pola revista Time, pero non coa fotografía que lle fixeron no programa da ONU. Efectivamente, Jojo Wachuku non durmía, finxía estar.
Na reunión, un dos representantes do grupo fixo un comentario racista. Wachuko quixo expresar a dor que lle causou aquel comentario, pero, negando a súa palabra, non llo permitiron. Por iso, negouse a escoitar a súa intervención e realizou unha notable planta de soño –segundo algunha testemuña, con ronquido–, en protesta.
A nosa nai sempre di: “Nunca comprendín por que sucedeu a Primeira Guerra Mundial”. Non ten sentido. Non entende por que as antigas potencias europeas implicáronse nunha especie de barbarie e non pensa en como convenceron aos mozos europeos e coloniais a morrer en... [+]
Até agora cremos que na Idade Media e antes de que se estendese a imprenta, os encargados de copiar os libros eran homes, concretamente monxes dos mosteiros.
Pero un grupo de investigadores da Universidade de Bergen (Noruega) concluíu que as mulleres tamén traballaron como... [+]
Florencia, 1886. Carlo Collodi, autor da coñecida novela Le avventure de Pinocchio, escribiu sobre a pizza: “Masa de pan tostado ao forno con salsa de calquera cousa que estea ao alcance da man”. O escritor e xornalista engadiu que aquela pizza tiña “unha forma complexa... [+]
Os himnos, esas modalidades de canto concretas, belas e perigosas, tenden a estar dirixidos a unha comunidade. “Amigos da miña patria e de tempada”, comeza o coñecido poema de Sarrionandia. É, naturalmente, un himno: velaquí a quen se dirixe nun ton solemne que nos pode... [+]
Lineal A é a escritura minoica utilizada fai 4.800-4.500 anos. Recentemente, no emblemático palacio de Knossos en Creta, descubriuse un obxecto de marfil, probablemente utilizado como cetro de cerimonia. O obxecto consta de dúas inscricións, unha no mango é máis curta e os... [+]
Londres 1944. Unha muller, de nome Dorothy, foi fotografada mentres realizaba labores de soldadura na ponte de Waterloo. Non temos máis datos sobre Dorothy que o seu nome, pero até hai dez anos tampouco o sabiamos. A serie de fotografías foi atopada en 2015 pola historiadora... [+]
Kirola eta oroimena uztartuko dituzte, bigarrenez, mendi-martxa baten bitartez. Ez da lehiakorra izanen, helburua beste bat delako. La Fuga izeneko mendi martxak 1938ko sarraskia gogorarazi nahi du. Ezkabako gotorlekuan hasi eta Urepelen amaituko da. Maiatzaren 17an eginen dute.