Recentemente, ante a pregunta sobre en que consistía a emerxencia climática, un científico deu a excelente resposta: “Mire, a emerxencia climática é esta, cada vez ves no teu móbil máis vídeos relacionados con fenómenos meteorolóxicos extremos, e cando te dás conta, es ti quen está a gravar un deses eventos”. Secas, incendios, inundacións. Antonte Indonesia ou Paquistán, onte Canadá ou Australia, hoxe Mediterráneo, mañá…
Non pode dicirse que non estivesen acendidas as alarmas. Sen ir máis lonxe, no informe O estado do clima 2023, a comunidade científica dicía: “O tempo acabouse, estamos a ver a aparición dos anuncios e estanse producindo graves escenas de sufrimento. Tememos a dimensión descoñecida á que accedemos. Pronto seremos testemuñas do fracaso do obxectivo de 1,5 graos do Acordo de París”. Isto último, meu dito meu feito. O ano 2024 será o primeiro en superar a barreira de quecemento de 1,5 graos durante todo un ano.
Xa sabemos que si non facemos moitas cousas non teremos éxito. Prevención, mitigación (redución de emisións) e adaptación ás consecuencias, todo á vez
O coñecemento de que estamos na era das consecuencias, con todo, non nos prepara para o que vén, porque o que é cientificamente certo non ten efectos políticos automáticos. Por iso, os que estamos a escoitar estes días, “eu dixen”, “eu avisei”, e que van implicitamente, “ninguén me fixo caso”, non achegan demasiado, máis aló de engordar o ego do que di. Pola contra, na medida en que a abordaxe da emerxencia climática require de múltiples e incómodas medidas, débense producir e gañar moitas loitas políticas e culturais.
E non é fácil facer unha xerarquía sobre as medidas. Que medidas tomar e en que orde. Cada vez fíome menos da tendencia a simplificar os problemas complexos, que di “isto é o que hai que facer primeiro”. Xa sabemos que si non facemos moitas cousas non teremos éxito. Prevención, mitigación (redución de emisións) e adaptación ás consecuencias á vez. Si non utilizamos e incorporamos sistemas de alerta, despregamos unha cultura preventiva, melloramos a coordinación das emerxencias, revisamos a planificación territorial e urbana, deixamos de fumar fósiles, pasamos ás renovables, promovemos a alimentación próxima, saltamos ao transporte público, adaptamos a política de infraestruturas ao que vén ou acabamos coa lóxica expansiva do capital, non teremos éxito. Todo, todos á vez. Sen desprezar nin unha medida. E, sobre todo, para rexeitar as medidas que sexan eficaces non utilizando escusas que poidan ser mellores.
Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora
ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.
Cando traballas con persoas maiores ou con persoas con diversidade física e neuronal, dásche conta de que a idea da competencia na nosa sociedade limítanos moito como especie. É dicir, o noso sistema ponche en valor por facer as cousas de maneira específica, e o que non o... [+]
Quería escribir polas luces de Nadal e reivindicar que se converta nunha tradición anual nesta época de iluminacións de rúas, un espazo público acolledor, alegre e gozoso desde o punto de vista da clase. Pero, por suposto, tamén espazos públicos cálidos onde algúns... [+]
Perdoa aos carballais, encinares, olmos, garzas, fresnos, alisedas, castañares, bidueiros, gorostidias, manzanales, piñeirais e a todas as sociedades das árbores, pero hoxe o hayedo ten unha cita con motivo das celebracións da fronteira invernal.
Resúltame máis fácil... [+]
Volve Euskaraldia. Ao parecer, será na primavera do ano que vén. Xa o presentaron e a verdade é que me sorprendeu; non o propio Euskaraldia, senón a lema del: Farémolo movéndonos.
A primeira vez que a lin ou escoitado, vénme á cabeza o título da obra que puxeron para... [+]
Ildo beretik dator Eusko Jaurlaritza berriaren politika. Hitzak bai, baina ekintzak ez dira argi ikusten Pradalesen gobernuak aurkeztutako aurrekontuan.
Cando o sistema colonial capitalista heteropatriarcal cuéstionase e loita, ataca sen piedade. Utilizando todas as ferramentas ao seu alcance para fortalecer, fortalecer e consolidar o poder institucional, os medios, a xustiza, a lingua, a cultura, a violencia...
En Suíza,... [+]
Non sei si vostedes tamén teñen a mesma percepción –recoñézoo: aquí empecei a escribir de maneira acientífica–. Refírome á extensión natural da palabra preguiza. Cada vez escoito máis nos recunchos de Hego Euskal Herria: eúscaro, español e, por suposto,... [+]
Moitos en Nadal sentimos máis preguiza que ilusión ao pensar nas comidas e encontros familiares. Pero adiantámosvos que non é a comida a que nos fai sentirnos colectivamente incómodos, senón a normatividad que define á familia tradicional. É máis,... [+]
Sempre me pareceu máis significativo o modo que se di en castelán aos carruajes que se poden atopar aquí e alá: humilladero. Non é un nome bastante lixeiro, branco ou non ten ningunha connotación? Á fin e ao cabo, todo o que pasaba por alí debía ser humillado. É sabido... [+]
O final da República Árabe Siria causou unha gran sorpresa pola forma en que se produciu: rápida e case sen resistencia. Con todo, non é tan estraño si temos en conta que o país estaba destruído, empobrecido e trocado. Hai tempo que a maioría dos sirios non se preocupaba... [+]
A novidade adoita ser unha das palabras máis escoitadas que se asocia á Feira de Durango. A novidade está alí, e aquí a novidade. Con todo, nalgúns casos é suficiente con dar un aspecto diferente ao anterior para pegar esa etiqueta. Os CDs e as reedicións remasterizados... [+]
O eúscaro ten un caudal de auga moi grande na escaseza. Cada pinga local rega e revive a nosa cultura. Ofrecerlle un mar de auga a aquela sede. Aínda que o eúscaro veu dun pozo profundo e escuro, todos sacamos a nosa mostra de auga salgada e convertémola en fonte. E agora... [+]
Os mozos comezan a consumir pornografía antes, xa que o porno é a súa única educación sexual. Como demos chegamos até aquí?
Hoxe en día, hai que recoñecer que grazas a Internet é moito máis fácil ver pornografía. Desgraciadamente, a través dun clic o neno de entre... [+]