O vulto dos cerebros non se pode conter
Deus
Kaskezur
Usopop, 2024
-----------------------------------------------------
Nada temos que perder” din os baztandarras. E así é. Sempre fixeron música para gozar, xogando e xogando entre catro músicos que foron crecendo. Desde que en 2008 crearon o grupo, déronnos a coñecer as cancións pinga a pinga, impulsadas por discográficas e iniciativas diferentes, sempre finas e imaxinativas en torno ao post post paraugas amplo e trumático.
Aínda que anteriormente se escribiron outras dúas obras longas, Ilgora foi un descubrimento para moitos de nós; e despois veu o gran salto de Azpisugeak.-Animais escápanse sostendo unha especie de tónica que resistiu até a chegada dunha miserable pandemia.
Agora, de súpeto da nada ou de aparecer durante moito tempo nas prazas, volve o cuarteto cos seus compañeiros de sempre, dúas voces, dúas guitarras, baixo e batería no seu ritmo e tenor libre. O seguintes oito cancións foron gravadas no estudo Berako Atalaia da man de Iñigo Irazoki.
Han dulcificado a voz e o son é máis limpo na base, pero aínda lles gusta crear tensións, intensidades, xogos e, sobre todo, ambientes. Exemplo desta teoría da vergoña que propaga o disco: nace semionírico, combinando ritmos penetrantes e harmonías puras como a dO Desvän do Macho, pero a medida que se afasta das montañas vaise enroscando e enrareciendo, máis noise, parte.Maduro e vaise, é un xoguete total e aínda que se sitúa no medio tempo, ten un son americano. A verdade é un hit puro (no seu estilo), formado por voces transparentes, case corais, sobre unha batería de intriga simple e interminable, que rumorea como Urbizu, que aumenta e aumenta a tensión. Os tempos das rebaixas lembráronme aos equipos de Flying Nun e a Antietam. Algoritmo é tamén sopresa, post-rock intenso que une a crueza de Albini co noise. A Catástrofe le con máis alegría a década de 1990, e Ginen Herenegun con máis intensidade e melancolía. Chegamos á fronteira cantando e saudando nun equilibrio entre suavidade e firmeza.
Coitelos
Maniaks
Autoproducción, 2024
------------------------------------------
É habitual a creación de grupos de música no círculo da mocidade, e en Arrasate aínda máis. Pero manter a un equipo en forma esixe un gran esforzo e compromiso, e si non tiras, o... [+]
Ao diaño coas espadas!
Tatxers
Fume Internacional, 2024
-----------------------------------------
Guerrilleiros de melodías pop pegañentas. Como pequenos Vietcong, un tras outro, os Tatxers vólvennos a atrapar con trampas ou sen trampas. Trátase dun novo disco que o... [+]
O país das marabillas
Kinky boys
Autoproducción, 2024
---------------------------------------------
O trío creado en Bilbao ten pouco de significado no nome. É máis, fóronse desenvolvendo e modificando os percorridos dos participantes. Marga Alday é coñecida sobre... [+]
Agur Eta Omene X Alá vai A Despedida
Chill Mafia
2024
---------------------------------------------------
Chill Mafia foi enterrada pola era inaugurada pola Mafia Chill. Que non todo ten por que durar para sempre é algo que está máis claro que todo. E que agora é... [+]
Brotando de cinzas
Añube
Autoproducción, 2024
-------------------------------------------------
Hai tempo que penso moito en Debagoiena os mozos case só en música urbana ou oh! que ouven música, unha ou outra; que á parte diso non hai moitas cores nas paletas... [+]
Tuka chámase
Autoproducción
O teu-K, 2024
----------------------------------------------
A música electrónica ha chegado ao País Vasco!”, pódese ler nos últimos anos en titulares de aquí e de alá. Os xornalistas teñen datas de entrega antes de que chegue a... [+]
Every action has reaction
BLACK BACON
Artza Records/American Leather Records
----------------------------------------------------------
Desde fai máis de 25 anos, Alex Montiel, fundador da pioneira banda de hardcore HHH, veu vivir a Euskal Herria. Aquí, desde cero, puxo... [+]
Punk. O punk está de volta ou, mellor dito, non foi nunca. Os de Zikine veñen de Lekitxo (e non de Lekeitio), coa elegante Bala Galdua Zure Buru Galduan que publicaron recentemente con Pentecostés.
Filosofía “Eixu Zeuk”. Esa é a base e o obxectivo. “Toma a... [+]
A suma de catro elementos non sempre dá catro, xeralmente máis que iso. E, por suposto, andaron en varios proxectos e a saber como e por que se uniron: Atxe, Led Inferno, Osoron e Txerra. Criamos que ían facer punk polos antecedentes, pero son tan abertos e tan pouco... [+]
Non se pode facer a lectura dun grupo sen ter en conta o pasado dos seus compañeiros; e neste caso, o exercicio é aínda máis difícil. Hai un membro de Tatxers e Borla lembra ao grupo Tatxers. É inevitable pensar no grupo anterior, pero quedamos curtos, porque detrás das... [+]
Fly Shit é un dos poucos grupos hardcore que houbo en Debagoiena. Sen grandes intencións e totalmente convencidos cando o fan, teñen un percorrido firme nas costas sen apertar as présas e á vez sen cortes. É máis, nunca deron un mal concerto, nin un paso máis.No
... [+]
Oñati é un pobo especial en moitos sentidos, e non digamos, baixo a mirada dos pobos veciños, que lentes vestimos! O pobo e a cidadanía teñen moitas características propias, e o movemento que rodea á asemblea de mozas, tanto no pasado como na contorna do Gaztetxe... [+]
Cantas cousas pasan inadvertidos. Aínda que se movan en nichos, cada nicho xa non é demasiado grande? Este EP do artista Alai chega de Tolosa cunha electrónica perfeccionista ao estilo breakbeat, jungle, UK garage e house aromatizada con sabor afrocaribeño.
E o que pensaba... [+]
A pesar de que eu parecíalle Escorbutin na miña mocidade, Antton Carretero, nacido en Aramaio, sempre tivo unha mirada máis longa: punka si, por suposto, e a kinya é mellor, pero fíxase en moitos outros estilos pasando por prexuízos, canallagos, máis sensibles… Todos... [+]