Cinco décadas despois, parece que estamos a deixar atrás o Consenso de Washington. A crise climática e, sobre todo, a subida de China han reinventado o interese polo liderado e a participación activa que o país debería ter na economía. Os antigos xestores da austeridade, como Mario Draghi, reivindican agora políticas industriais atrevidas. Neste sentido, a obra dun autor tivo unha gran influencia, tamén no País Vasco: Mariana Mazzucato e o seu “Estado emprendedor”.
O que propón Mazzucato non é novo, senón unha versión renovada do Estado desarrollista asiático. Propón unha axenda centrada na industrialización e a innovación, con obxectivos como a transición ecolóxica e a redución da desigualdade, baseada na alianza a longo prazo entre o Estado, o sector privado e a sociedade civil. Propón loitar contra o cambio climático a través do investimento público e de diversos mecanismos de condicionamento do investimento privado, e contra a desigualdade mediante mecanismos de pre-distribución. É dicir, en lugar de repartir a riqueza agora, crear máis e máis riqueza para repartir de forma progresiva.
Mazzucato propón, en lugar de redistribuír agora a riqueza, crear máis e máis riqueza para repartir de forma progresiva
Desde o punto de vista máis esquerdista acusóuselle de ser un firme defensor do capitalismo, un decidido keynesiano, que, como el mesmo declarou, quere salvar ao capitalismo de si mesmo. Pero, ten sentido esta crítica? O liderado público da economía, a democratización do investimento e a planificación a longo prazo son, sen dúbida, os alicerces fundamentais para a construción dunha alternativa ecosocialista dentro duns obxectivos socioeconómicos.
Con todo, o que parece un matiz a longo prazo é tamén un dos principais límites a curto prazo da proposta. Mazzucato non ten en conta que o capitalismo é unha sociedade das clases antagónicas, non ten en conta as relacións de poder, e que a crecente contradición entre o valor de uso e o valor de cambio, á vista dos tempos de escaseza que se aveciñan, fará imposible o consenso entre o sector privado e o interese xeral. Que diferenza é unha diferenza aceptable? A participación do Estado na economía virá determinada pola competencia entre as clases, non pola innovación.
A urxencia actual ha levado ao progresismo a abrazar as súas propostas, sobre a base dun posible realismo, un realismo que consiste en recoñecer a inelusión do capitalismo, pero que non recoñece as súas regras de xogo. Mazzucato afirma no seu último libro Mission economy que “non hai ningún comportamento do mercado que non se poida evitar”. Vale, se ese mercado non é capitalista.
Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora
ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.
Recollín o seu e-mail no portal da folga, no correo persoal. Ao principio pensei que era para dar a coñecer, como moitos outros, as posibilidades que temos ante a folga. Pero non, o e-mail recibido era o movemento político e comunicativo contra a folga.
Confesareivos que me... [+]
Asteburu honetan 'estetikoa' hitzaren inguruan pentsatzen aritu naiz, lagun batek esandako esaldi baten harira: “Lan hau estetikoa da”. Estetikoa hitzaren etimologia aztertu dut, badirudi jatorrian zentzumenen bidez hautematea zela bere esanahia, eta gerora... [+]
Azken urteotan, industria politikaren kontzeptua hainbat mailatan indarrez berragertu da. Neoliberalismoaren mailua izandako erakundeak, Nazioarteko Diru Funtsak, gaur egun zera azpimarratzen du: merkatuek baliabideak modu eraginkorrean esleitzeko eta arazo horiek konpontzeko... [+]
O día anterior, en Bilbao, reuninme cun amigo no bar Bira. Púxenme a pasear e dixen: “Claro, como es Giputxia, ja, ja”. E el subliñou que non era guipuscoano. Sen entendelo, continuei dicindo, “Ah! Non? Pero naciches en San Sebastián?”. “Si, nacín alí, pero eu... [+]
Tiven moitas dúbidas, independentemente de que abrise ou non o melón. Atrevereime, maldita sexa! Quero pór sobre a mesa unha reflexión que teño en mente hai tempo: non é xusto que a muller que deu a luz teña a mesma duración que o outro proxenitor. Mellor dito, o mesmo... [+]
Mundu mailako erasoaldi inperialista betean gaude, mendebaldeko burgesiak gidatuta. Ofentsiba inperialistak hartu duen forma gerrarena da, aldaera guztiekin: gerra ekonomikoa, gerra kognitibo eta kulturala, lawfarea; eta, noski, gerra militarra. Mendebaldeko inperialismoak... [+]
Acabo de ver unha serie doutro triste detective. Todas as tramas sucédense nunha remota illa escocesa. Xa sabedes como funcionan estas ficcións: moitos mortos, xente corrente pero non tanto, e unha paisaxe verde escuro. Nesta ocasión lembroume unha viaxe que fixen aos Países... [+]
A verdade é que non sei por que estou a escribir isto. No ambiente conflitivo de hoxe en día non se toman ben este tipo de opinións. É posible que ARGIA non publique isto, xa que non coincide coas opinións que publicaron até agora (pero se finalmente decidiron publicalo,... [+]
O 15 de xaneiro o lobby tecno-empresarial Zeditzak presentou o seu 6º informe, Euskadi e a Unión Europea, un destino compartido de prosperidade e competitividade. O neoliberal Think Tank, formado por expertos emerxentes do mundo das finanzas, presentou unha receita máxica... [+]
Os euskaltzales movemos os nosos pés tras a testemuña da Korrika, para reivindicar que queremos seguir vivindo como pobo vasco, en favor da nosa lingua.
Os primeiros pasos dáos a persoa migrante que sae do seu país de orixe en África, América do Sur ou Asia,... [+]
E un ano máis, os sindicatos organizáronnos folgas prefabricadas. E nós, individualmente, decidiremos si sumámonos ou non á folga, sen necesidade de ningunha asemblea no centro.
Ao parecer, o modelo de folga que me ensinaron a min xa non está de moda. No meu imaxinario, a... [+]
A vida rodéao todo, é finita e fráxil. Para vivir boas vidas, creo que o corpo sabe que facer, pero a mente, aínda que o saiba (cando está ben informado), a miúdo ve que cala o corpo intencionadamente. Neste silencio ábrese a cabeza ás relacións con outros xefes: o... [+]
Eroso gaude ingurunea gure egoera fisiko/emozionalera egokitzen denean. Besteak ni kontuan hartu nauenean, izan gizaki bat, objektu bat, espazio bat. Erosotasunaren klabea produktu eta espazio diseinuan beharrizan handi gisa sartu da, erosotzat jotzen dena erosgarria delako... [+]