Traducido automaticamente do vasco, a tradución pode conter erros. Máis información aquí. Elhuyarren itzultzaile automatikoaren logoa

Don Pasquale contemporáneo entre pizzas

Zarata mediatikoz beteriko garai nahasiotan, merkatu logiketatik urrun eta irakurleengandik gertu dagoen kazetaritza beharrezkoa dela uste baduzu, ARGIA bultzatzera animatu nahi zaitugu. Geroz eta gehiago gara, jarrai dezagun txikitik eragiten.

Grupos de ópera Don Pasquale de
Donizetti: OUSE e Coro da Ópera de Bilbao.
Solistas: S. Orfila M.J. Moreno, F. Demuro, D. Do Castelo, P.M. Sánchez.
Director de escena: Emiliano Suárez.
Escenografía: Alfons Flores.
Lugar: Palacio Euskalduna.
Data: 19 de outubro.

------------------------------------------------------

Para dar comezo á tempada da ABAO, elixiuse un dos mellores títulos da ópera buffa e, sen dúbida, unha das mellores óperas de Donizetti, Don Pasquale. Iso si, nunha versión actualizada. Unha desas versións que parecen imprescindibles para achegar ao público actual á ópera. E o resultado foi bo, a verdade.

A historia, orixinaria de Roma a mediados do século XIX, desenvólvese nesta versión no século XXI, nunha pizzaría propiedade de Don Pasquale. A partir de aí, todos os personaxes teñen unha dimensión completamente diferente do orixinal. O director de escena, Emiliano Suárez, decidiu dar un toque de modernidade á obra de teatro. E é absolutamente respectable, hai gustos para todos, pero quizá a fidelidade ao texto orixinal debería ser un valor que hai que conservar.

Con todo, como digo, non foi unha versión absurda. Pola contra, a posta en escena foi coherente e elegante e gustou ao público.

Doutra banda, a escenografía é unha gran caixa de pizzas que gardaba pizzaría, moi ben ambientada, sinxela e eficaz. Na volta á pizzaría apareceron outros decorados. Ben pensado.

Pero hai que analizar o máis importante: a calidade musical ofrecida nesta estrea. Sen dúbida, a actuación de Francesco Demuro no papel de Ernesto e de María José Moreno no papel de Norina foron excelentes.

Francesco Demuro actúa como un tenor especial, coa tese do tenor lírico, sen demasiado volume, pero cun bo timbre. Diría que é un tenor delicado, con rápidos escintileos e un bonito fraseo.

No que respecta a María José Moreno, foi a auténtica raíña da noite. Tamén mostrou un bo fraseo, un timbre marabilloso e o dominio do papel. Como actor, a súa interpretación foi excelente.

Pola súa banda, o barítono de baixo Simon Orfila no papel de Don Pasquale e o barítono Damián do Castelo no de Malatesta foron moi efectivos, moi convincentes.

Mención especial merece o actor Pedro Mari Sánchez, que fixo un dobre papel: notario e xefe de cociña de pizzaría. Excelente como actor. Como cantante, cumpriu, sen máis, o seu labor.

O Coro da Ópera de Bilbao e a Orquestra Sinfónica de Euskadi, baixo a dirección de Sesto Quatrini, estiveron en todo momento equilibrados e requintados.


Interésache pola canle: Opera
Sen sustancia
A verdade é que me dá pena pór este título a esta crítica. Carmen de Bizet é unha ópera preciosa que trata sentimentos universais como a paixón, os celos, a posesión do amado, a independencia... Todo iso baseado nunha excelente obra musical. Pero esta excelencia debe ir... [+]

A ópera vasca que nos merecemos

Na libraría Hitz de Durango ocorréuseme que a ópera Saturraran merecíase a crítica. Por unha banda, a resposta de Jose Julián Bakedano, a ilusión das palabras de Gaizka Olabarri da libraría, a ilusión de Nekane Bereziartua, que durante tantos anos encargouse da... [+]


Bluff luva

Ópera de cámara baseada na obra de Orgia
Pier Paolo Pasolini.
Música: Héctor Parra.
Libreto: Calixto Bieito. Ensemble Intercontemporain.
Director: Pierre Bleuse. Escenografía: Calixto Bieito. Solistas: Ausrine Stundyte (soprano), Leigh Melrose (barítono), Jone Martínez... [+]




2023-03-20 | Jakoba Errekondo
Pranto de paxaros
Os paxaros choran. Non como nós, en calquera lugar, en calquera momento, nun parteluz, ou simplemente sen poder aguantar o interior… Non me esquecerá de inmediato o que ocorreu en Bera: cada ano celebrábase un prestixioso festival de música de Aresta, e de cando en vez... [+]

A encantadora Anna Bolena

Ópera Anna Bolena de Donizetti organizada pola ABAO. Bilbao Orkestra Sinfonikoa. Dirixido por Jordi Bernacer. Coro de Ópera de Bilbao. Dirixido por Boris Dujin. Solistas: Joyce O-Khoury (soprano), Silvia Tro Santafé (mezzo), Marko Mimica (baixo), Celso Albelo (tenor),... [+]


Anduaga campión

Ópera I Puritani de Bellini organizada pola ABAO. Orquestra de Euskadi. Director: Giacomo Sagripanti. Coro de Ópera de Bilbao. Director: Boris Dujin. Dirección de escena: Emilio Sagi. Escenografía: Daniel Bianco. Solistas: Jessica Pratt (soprano), Xabier Anduaga (tenor),... [+]


Viva Verdi!
Recital de Verdi organizado pola ABAO

Bilbao Orkestra Sinfonikoa. Director: Daniel Oren. Coro de Bilbao Opera. Director: Boris Dujin. Solistas: Angela Meade (soprano), Daniela Barcellona (mezzo), Sergio Escobar (tenor), Giovanni Meoni (barítono), David Lagares (baixo).Lugar:... [+]


Tons grises

Non é moi coñecida a historia da ópera Madama Butterfly baseada nunha obra do escritor Pierre Loti, locamente namorado de Euskal Herria. Esta obra é Madame Chrysanthème. Ten un argumento similar, aínda que o orixinal de Loti ten un final feliz e no caso de Puccini a... [+]


Excelencia na sinxeleza

Rigoletto é unha desas obras que se poden gozar mil veces sen cansarse. É unha das óperas máis destacadas de Verdi, con pasaxes moi coñecidas e de gran beleza e un argumento que atrae ao público. A historia dun xiboso que trata de protexer á súa filla dunha presunta... [+]


Verdi épico

Un dos proxectos máis interesantes da ABAO nos últimos anos foi o denominado Tutto Verdi. Neste ciclo representáronse todas as óperas do compositor Verdi, sen excepción. E a última destas óperas é a que mencionamos a continuación: Alzira.

Por moitas razóns merecía a... [+]


Enrique Bert. Ópera paixón
"A ópera contemporánea consegue o que outras artes non conseguen"
Escucha a ópera na radio e anima a acudir á ópera. Móstrase apaixonado ante o micrófono. Operac. Esa é a súa paixón, o veleno penetrou até o fondo e non hai médicos nin herbívoros que le sacen ese beneno.

Cóctel de sentimentos

É un pracer poder gozar de dúas obras do século XX que profundan na alma das mulleres no Palacio Euskalduna. Poucas veces poderemos escoitar estas óperas curtas, vivas e, argumentalmente, duras, porque realmente poucas veces prográmanse. E a verdade é que non podemos... [+]


Necesitamos máis Mozart

Sempre é pracer gozar dunha ópera de Mozart. No amplo repertorio do compositor de Salzburgo hai auténticas pedras preciosas e non só desde o punto de vista musical. Este é o caso dA clemenza di Perico, unha obra singular, de carácter introspectivo desde o punto de vista... [+]


OLBE
Denboraldiaren hasiera liluragarria

Operazaleok pozez itxaroten dugu OLBE-ren denboraldiaren hasiera. Eta aurten poza bikoitza izan dugu. Alde batetik, titulu eder-ederra, publikoaren kuttuna izan dugulako, eta, bestetik, interpretazio mundialak disfrutatu ditugulako. Behin baino gehiagotan entzun dugu Bilbon... [+]


Eguneraketa berriak daude