No pobo do coidado a vida é máis posible
Os nosos pobos e cidades non nos coidan. Fáltanos terra, zonas verdes, espazos comunitarios. O noso pobo está deseñado ao servizo do capital. No pobo dos coidados, con todo, a vida é o centro.
Antes había unha rúa principal, unha rúa xigantesca que atravesaba a cidade. O consumo e a produción estaban no centro, cun ritmo frenético, e a vida nas rendijas, nos recunchos. Vida colonizada, expulsada, absorbida até o secado. Convertido nun escaparate para turistas.
Pero baixo o cemento atopamos a terra. Nalgúns lugares recuperáronse as marismas, noutros os bosques vivos, así como as pradarías. As aves achéganse aos humidais, hai insectos por todas partes, haxas, carballos, fresnos. Fan o seu camiño.
Isto coincidiu coa redución do tamaño da cidade, cando a restauración da biodiversidade converteuse nunha prioridade. No pobo da garda, o lugar que hai repártese entre os seres vivos. É un refuxio climático. A verdade é que non necesitamos outra cousa. Comprendemos que non somos donos de sitios, que só necesitamos un refuxio e un recuncho tranquilo e seguro para mirar ao mundo.
Os nosos pobos e cidades non nos coidan. Fáltanos terra, zonas verdes, espazos comunitarios. O noso pobo está deseñado ao servizo do capital
Hai unha chea de hortos urbanos aos lados das casas, nas escaleiras, nos tellados, o que sucedeu cando a soberanía alimentaria converteuse nunha prioridade. Tamén hai plantas e herba nas paredes. Podemos respirar profundamente porque o contaxio dos modos de produción deixou de ser unha oportunidade.
Agora, no pobo dos coidados, a vida é máis posible. Está feito á medida dos peóns. A maioría de nós temos unha bicicleta e hai rutas para movernos a calquera sitio a pé ou en cadeira de rodas. Temos mercados a quince minutos. Eu vou alí todos os días. Despois dos intercambios, a maioría comemos alí. Vou á asemblea xeral, a madeira está a deteriorarse nos postos de mercado, e vou propor que lla arranxe.
Despois utilizarei a lavadora do bloque, Garazi e eu quedámonos para pór as roupas da súa filla ao colar da miña semana. Vivo con outro tres amigos e coa filla de Garazi. É duro acertar co cultivo ás veces, pero arranxámosnolas/arranxámonolas. Agora acórdome, a última vez que lle tocou ao veciño limpar os espazos comúns, iso significa que esta semana me toca a min. Terei que arranxarme. Menos mal que o traballo fóra de casa está limitado.
Ademais, pronto me tocará un ano de descanso, e terei tempo para explorar novos lugares, para logo contar historias á filla de Garazi.
O movemento feminista ha organizado para o 30 de novembro en Bilbao o Pobo da Custodia. Vas empezar a construír como van ser os nosos pobos?
Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora
ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.
Os profesores e profesoras do ensino público temos a necesidade e o dereito a actualizar e mellorar o convenio laboral que non se renovou en quince anos. Para iso, deberiamos estar inmersos nunha verdadeira negociación, pero a realidade é nefasta. Unha negociación na que... [+]
Ekonomialariei asko gustatzen zaizkie merkatuen jokabideak adierazten dituzten grafikoak, kurbak alegia. Deigarria egin zait zentzu horretan Pluralistic webguneko “The future of Amazon coders is the present of Amazon warehouse workers” artikuluan (Amazonen... [+]
O pasado mércores, a Facultade de Educación de Leioa estaba cargada de estudantes, xa que viña Samantha Hudson. É un artista, cantante e influencer transgénero mallorquino nado en 1999. A estrela dos encontros Kantatzen Herria contaba cunha fileira interminable de selfies e... [+]
Bekatu bat aitortu behar dut hemen. Duela lau urte, ohitura berri bat sarrarazi nuen nire bizian: igande gauetan, kaka kanoi baten antzera "informazio" jarraikia hedatzen duen CNews telebista kate ultraeskuindarra begiratzen hasi nintzen. Hasieran ordu erdi bat astero... [+]
Hay coincidencias sorprendentes na vida. Cantos espectadores poderían reunirse no Teatro Arriaga? Cantos aseos hai en cada planta? Que probabilidades hai de que dúas mulleres guipuscoanas coincidan no mesmo instante e lugar, despois de 35 anos sen verse?
Así atopei a Itziar... [+]
Transfeminismoak argia eta konplexutasuna ekarri ditu gorputz, genero eta desirei buruzko eztabaidetara. Hala ere, itzalak ere sortu ditu. Ustezko koherentzia politiko erradikal baten izenean –askotan hegemonia oso zehatz bati lotua–, diskurtso transfeminista batzuek... [+]
Vivimos tempos curiosos e realmente vivimos. Son tempos nos que se di que a educación está en crise e, polo menos, á vista de todos, a bolita ten xa 2.361 anos.
Non fora da academia de Platón, o seu querido mestre Aristóteles, para erixir un liceo. Un Liceo, evidentemente,... [+]
Ukrainako gerrar hasierako zergatiak ez dira azaldu zizkigutenak bakarrik, beste arrazoi batzuk ere badaudelako. Errusiak zioen Ukrainako errusiar hiztunen defentsarako urrats bat eman behar zuela; Ukrainako Gobernuak, aldiz, Errusiaren armadari aurre egin behar zitzaiola,... [+]
Hai unhas semanas, na rúa Deputación, no centro de Vitoria-Gasteiz, dous homes arroxaron a unha persoa sen fogar desde o pequeno rellano da escaleira que daba ao exterior do local onde durmía. Non só o derrubaron, senón que inmediatamente colocaron ante a lonxa unha varanda... [+]
Recentemente abriuse o plan de ordenación urbanística exipcio para o territorio de Gaza. Un debuxo recolle as rúas, edificios e imaxinarios do futuro, sobre unha realidade que aínda cheira a metralla e a artefactos explosivos. Proposta urbanística, utilizada como outro... [+]
Tanto feministas como ecoloxistas vimos a oportunidade de pór a vida no centro da pandemia de Covid-19. Non eramos uns idiotas, sabiamos que os poderosos e moitos cidadáns estarían encantados de volver á normalidade de sempre. Especialmente, os que pasaron un confinamento... [+]
O último informe do Instituto Vasco de Estatística, Eustat, destaca que aumentou a sensación de inseguridade cidadá. En Gurea, en Trapagaran, Seguridade xa, algúns veciños chamaron a manifestarse contra os delincuentes.
Dous foron as razóns que levaron a esa sensación... [+]
Hai vivendas que están subscritas a portais de venda porque queren comprar unha casa. De cando en vez fan citas para ver as casas, e estou seguro de que o vendedor sabe que esas persoas non comprarán a casa, non polo que atopan na visita, senón polo que non teñen... [+]