Para ter un coche (privado) en Xapón é obrigatorio dispor dun aparcadoiro (privado). A medida parécenos polémica, xa que a normativa (os sistemas de valores aquí) permite a ocupación de espazos onde o depósito do coche é público. É dicir, o problema concíbese como responsabilidade da publicidade recoñecendo que a presenza do coche forma parte da rúa inmóbil. O coche necesita un gran espazo territorial, inmóbil e en movemento, e considerámolo un servizo público. Asumimos ser así e afixémonos a iso até chegar a ter un dereito. A medida xaponesa pode supor un salto social (só o que ten diñeiro terá coche), pero ao mesmo tempo fará posible outras situacións: incorporar o coche compartido como modelo de transporte e socializar a necesidade dun sistema de transporte máis elaborado.
O costume, o aparcadoiro gardámolo baixo a nosa cama, no soto da casa. É dicir, a casa ten que ser soto, como é costume. A administración de vivenda pública das Illas Baleares ha calculado o custo da construción do soto dos aparcadoiros, que supón o 40% do custo total da construción. A aposta desta administración foi destinar o diñeiro dos aparcadoiros do soto a mellorar a calidade da casa. Enténdese dalgunha maneira que a calidade da vivenda é un dereito básico e que o vehículo privado non o é.
Existe unha serie premiada, The Architect, que centra a súa trama no debate sobre as cidades do futuro nos aparcadoiros do soto. A serie representa sen uso os enormes espazos de aparcadoiro que construímos, adecuando o uso da vivenda. Preto da ficción e conscientes do conflito do gran espazo de coches, hai arquitectos que deseñan aparcadoiros de vivendas algún día para facer habitables, levando o piso dos aparcadoiros ao semisótano, para que as casas reais melloren o delirio da ficción.
Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora
ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.
Ekonomialariei asko gustatzen zaizkie merkatuen jokabideak adierazten dituzten grafikoak, kurbak alegia. Deigarria egin zait zentzu horretan Pluralistic webguneko “The future of Amazon coders is the present of Amazon warehouse workers” artikuluan (Amazonen... [+]
Ukrainako gerrar hasierako zergatiak ez dira azaldu zizkigutenak bakarrik, beste arrazoi batzuk ere badaudelako. Errusiak zioen Ukrainako errusiar hiztunen defentsarako urrats bat eman behar zuela; Ukrainako Gobernuak, aldiz, Errusiaren armadari aurre egin behar zitzaiola,... [+]
O pasado mércores, a Facultade de Educación de Leioa estaba cargada de estudantes, xa que viña Samantha Hudson. É un artista, cantante e influencer transgénero mallorquino nado en 1999. A estrela dos encontros Kantatzen Herria contaba cunha fileira interminable de selfies e... [+]
Bekatu bat aitortu behar dut hemen. Duela lau urte, ohitura berri bat sarrarazi nuen nire bizian: igande gauetan, kaka kanoi baten antzera "informazio" jarraikia hedatzen duen CNews telebista kate ultraeskuindarra begiratzen hasi nintzen. Hasieran ordu erdi bat astero... [+]
Hay coincidencias sorprendentes na vida. Cantos espectadores poderían reunirse no Teatro Arriaga? Cantos aseos hai en cada planta? Que probabilidades hai de que dúas mulleres guipuscoanas coincidan no mesmo instante e lugar, despois de 35 anos sen verse?
Así atopei a Itziar... [+]
Transfeminismoak argia eta konplexutasuna ekarri ditu gorputz, genero eta desirei buruzko eztabaidetara. Hala ere, itzalak ere sortu ditu. Ustezko koherentzia politiko erradikal baten izenean –askotan hegemonia oso zehatz bati lotua–, diskurtso transfeminista batzuek... [+]
Vivimos tempos curiosos e realmente vivimos. Son tempos nos que se di que a educación está en crise e, polo menos, á vista de todos, a bolita ten xa 2.361 anos.
Non fora da academia de Platón, o seu querido mestre Aristóteles, para erixir un liceo. Un Liceo, evidentemente,... [+]
Hai unhas semanas, na rúa Deputación, no centro de Vitoria-Gasteiz, dous homes arroxaron a unha persoa sen fogar desde o pequeno rellano da escaleira que daba ao exterior do local onde durmía. Non só o derrubaron, senón que inmediatamente colocaron ante a lonxa unha varanda... [+]
O último informe do Instituto Vasco de Estatística, Eustat, destaca que aumentou a sensación de inseguridade cidadá. En Gurea, en Trapagaran, Seguridade xa, algúns veciños chamaron a manifestarse contra os delincuentes.
Dous foron as razóns que levaron a esa sensación... [+]
Hai vivendas que están subscritas a portais de venda porque queren comprar unha casa. De cando en vez fan citas para ver as casas, e estou seguro de que o vendedor sabe que esas persoas non comprarán a casa, non polo que atopan na visita, senón polo que non teñen... [+]
Arthur Clark escribiu en 1953 a novela distópica O fin da infancia: unha descrición dunha sociedade que deixou de xogar. E non é o momento de xogar especialmente a infancia? O momento de xogar, de sorprender, de ver e de facer preguntas vivas. O momento de deixar o espazo... [+]
Juan Bautista Bilbao Batxi idazleak barku batean egiten zuen lan, eta bere bidaietako kronikak bidaltzen zituen Euzkadi egunkarira. Horri esker, XX. mende hasierako mundu osoko kronika interesgarriak ditugu, euskaraz. 1915eko ekainean, hain zuzen, Murtzian egin zuen... [+]
Acendéronse as luces do teatro. Discretamente, estou nos corredores: a función escolar está a piques de comezar. Os mozos corren aos seus asentos, animados e alegres. A excursión ten o sabor da liberación, pero esa sensación de liberdade fálase en castelán ou en... [+]