O caso de Gisèle Pélicot mostra un problema que vai máis aló das violacións: a complicidade dos homes ante a violencia machista. O preocupante non é só a agresión, senón o silencio dos homes que, sabendo ocorrer, decidiron non denunciar a situación. Ese pacto de silencio, "fraternidad" ou "corporativismo" masculino, porque apoia aos agresores e perpetúa o sistema heteropatriarcal que normaliza a violencia machista. A ruptura deste pacto é, por tanto, fundamental para erradicar a violencia machista e construír unha sociedade máis xusta (e feminista).

A irmandade dos homes é un refuxio para quen exercen accións violentas contra as mulleres ou contra a disidencia sexual, xa que garante que os seus amigos e amigas permanecerán silenciados en nome da lealdade. No caso de Pélicot, a comunidade de homes que non quixo participar nas violacións preferiu protexer aos agresores antes que renunciar á confraría. Por tanto, ese silencio non é neutral, é unha complicidade activa que fortalece e perpetúa o poder dos agresores. Ademais, este pacto de silencio protexe aos agresores e fai invisibles ás vítimas.

A ruptura da fraternidad con este masculino é unha responsabilidade ética. Non basta con non ser agresor, os homes temos que denunciar activamente a violencia, mesmo si vén da súa contorna máis próxima. A falta de acción perpetúa a violencia e xa é hora de que os homes asumamos o noso papel na loita contra o heteropatriarcado, non como espectadores, senón como suxeitos transformadores. Protexer a outros homes por lealdade ten que deixar de ser socialmente admitido.

O caso de Gisèle Pélicot obríganos a reformular as relacións que estamos a promover entre os homes. Por iso, é urxente cuestionar a masculinidad hexemónica, que vincula a ser home co poder e a dominación. E romper con iso implica facer fronte a estes códigos. Tamén a creación de novas formas de relación baseadas no rexeitamento á violencia.

A verdadeira valentía non está na lealdade aos demais homes, senón na ética, aínda que leve a perda de privilexios ou a resistencia ás críticas. Porque si, o feito de actuar eticamente e romper o silencio supón cuestionar as normas sociais que regulan as relacións entre os homes, e ese cambio vai ser un dos primeiros pasos para desmantelar as estruturas que sosteñen a violencia machista.