Fose o Estado policial! Cantan a través das explosións dos gases lacrimóxenos. Mozos comprometidos, amatxis militantes, rostros cubertos, ou non, pallasos, músicos, sindicalistas e políticos, médicos con casco, agricultores sobre tractores... Tanto no campo como na cidade, orgullosos ante a policía francesa armada, valentes baixo os lanzadores de helicópteros, aplaudindo e levantando as mans cara arriba, lanzan sonoros berros: sexamos todos antifascistas!

"Lles soulevements da terre" é un intento de engrandecer as loitas locais francesas para buscar unha repartición máis ampla da terra e fomentar a resistencia. Queren defender os espazos naturais da especulación, o cemento e a industrialización. O movemento reclama, así mesmo, a transición ecolóxica e social a favor da agricultura sostible e o coidado dos recursos naturais. Queren establecer unha verdadeira relación de forzas para liberar á Nai Terra da destrución da industria rural e dos comerciantes depredadores. “Somos mozos rebeldes criados co desastre ecolóxico e a precariedade como único horizonte”, afirman.

Entre outros, enfrontáronse á lei laboral, a violencia policial, o racismo, o sexismo e a apocalipse do clima. Acampar contra o aeroporto de Notre-Dáme-deas-Landes, construír a Cidade da auga contra os Aljibes, levantar a muralla de corte da A69, boicotear desde dentro as xigantescas pombas da explotación do cemento, ocupar terras para construír grandes centros comerciais... Son cidadáns e cidadás adscritas ao seu territorio. Tamén hai campesiños e denuncian que Francia non lles recoñece importancia. Con todo, eles, para alimentar á sociedade, están a establecer unha relación de coidado diario coa Terra e os seres vivos.

Os seus medios, moitos: dos recursos xurídicos ás accións directas. Cada vez máis xente e lugar únense ante os señores do formigón, en pé contra os macroproyectos. En todas partes, as súas convocatorias e resistencias multiplícanse. E xa conseguiron varias vitorias!

Nós somos, din, ti, eu, vós. Chaman a quen senten illados ou impotentes ante a atomización das loitas, as dificultades para emprender e o insaciable desexo de tragar dos seus donos. É evidente que souberon romper ese illamento; convertéronse nun punto forte de encontro do poder popular, abrindo ao mundo imaxes de loita exemplar, con humor, forza, desde as entrañas da Nai Terra, cunha radicalidad sen complexos, coa gran razón dos pequenos... Compañeiros de viaxe para aprender moito. Levanta a terra!