Completáronse, puxéronse os medios para iso e con bastante rapidez. Que alivio cando todo calou! Pero a balanza foi grande e detrás dos seus ollos acumulouse un terror máis, porque nalgún momento pensaron que quizais non volverían nunca, ou non do todo. Pensei que podían pasar sen coñecer esa clase de soidade.
A soidade con vostede, con ese inevitable compañeiro de día que se estrañou. Púxose a camiñar polo seu lado e ti, si queda un pouco diso (é o que tivemos algúns), aí te quedarás, coa neurona atrás contraída, asustada. Ao cantante Ivan Ferreiro, creo que lle escoitei a expresión; "medo cósmico". Non hai nada máis grande que o temor que che dixeches a ti mesmo, que che distorsiona o que chamaches realidade, a alma, que che desdice case da túa personalidade e introdúceche nun conto de Poe. Xa recuperado, sempre vixiará para que non volva aparecer.
Soidade coa contorna. -Non o comprenden, repetiu aterrorizado-. “Non, non o entenden”, talvez como non entendemos unha pneumonía; quédanos o cerebro sen alento, e os cerebros oxigenados non están preparados para mostrar o que son capaces de facer coa ruptura do equilibrio químico a quen leva no cranio.
Soidade se recorres aos servizos públicos cando o médico que non é psiquiatra e que che escoitou durante cinco minutos non pode abrir moito máis que o libro de receitas. Cando se che diga que quedarás só, sen porlle nome á túa, sen que ti nin o teu enténdano, e a mercé da sicología barata e dos esoterismos destrutivos que producen a alma e a personalidade e as cousas mentais, e que, por tanto, non se cure. E, por tanto, dixéronche que hai enfermidades que mata que Osakidetza non trata. Non hai psiquiatras para todos. Non hai psiquiatras para case ninguén. E as enfermidades psiquiátricas, como a depresión, mátano. Son mortais.
Formáronse, pois, os medios para iso, e con bastante rapidez. Porque tiña case douscentos euros para pagar a consulta privada. Porque nos prazos establecidos por Osakidetza, non necesitarían un médico, senón alguén que lles indicase cal é a mellor xanela, para dar o salto ao que cala o resto de soidades. E ao saltar, mil explicacións existenciais. De acordo. Eu preferiría antes do salto, un pouco de serotonina. E servizos públicos dignos, para que a clase non nos mate unha vez máis.
Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora
ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.
Adóitase dicir que a época estival é unha paréntese en política. Quizais quen teña unha visión puramente institucional da política pénseo así, pero o verán deste ano que aínda está a piques de terminar deunos que analizar.
Na comunidade autónoma de Araba, Bizkaia... [+]
Estimada señora:
Que tal vai o verán? Espero. Nesta ocasión, vou ir ao gran, co seu permiso.
Como xa sabes, entrando na lóxica competitiva propia dos mercados ultra-liberais, os centros educativos deben pór en marcha todo tipo de "proxectos". Debes saber que moitos deles... [+]
Nestas épocas hiper aceleran e nestes líquidos as respostas contundentes ofrécennos asas. É fácil en tempos de crises agarrarse a unha premisa así e levantar a bandeira. Necesitas respostas rápidas para entender todo o que ocorre á túa ao redor, o que a miúdo nos leva... [+]
Os estudantes asirios e babilonios non coñecían a arte de alzar a man. Houbo que pasar séculos, e quizá algúns milenios, para que un estudante dunha escola exipcia, que quería preguntarlle algo, tentase levantar a man: o mestre que daba unha explicación, e o estudante,... [+]
Os baserritarras teñen vacacións? Preguntan na escola. Os alumnos responderon que non. Entón, traballando todos os días, gustaríavos ser baserritarra no futuro? E si ninguén quere ser baserritarra, quen vai facer comida para nós? A pregunta quedou no aire.
Para a saúde... [+]
Teño poucos amigos con sentimento europeo, non sei si a europeidad chega a ser unha identidade. Pero cando viaxamos a Europa, pode xurdir unha amizade, porque as principais direccións de territorialidad que suceden en Europa e en Europa son compartidas, onde se decide a... [+]
Hai varias persoas a estudar, entre elas Elon Musk. A idea de liberdade que teñen parece vir da necesidade de controlar todo, de ter todo o poder, porque sendo todo o poder é máis fácil crear negocios, non hai discusión; os modelos hexemónicos crecen con forza. Pero as... [+]
Non son o Nadal, con todo, pronto haberá adornos nas grandes tendas para anuncialo, ou polo menos así o din. Nos escaparates “Zorionak! As reivindicacións como “Gabon ederra pasa!” estarán expostas en todas partes. Con todo, as felicitacións poden ser moitas: a... [+]
O 17 de maio cinco euskaltzales de Ipar e Hego Euskal Herria realizaron unha acción coincidindo coa convocatoria realizada polos alumnos do liceo Bernat Etxepare para mobilizarse en favor do eúscaro. Na parede da Subprefectura de Baiona escribiuse unha mensaxe dirixida ás... [+]
O vindeiro sábado, 21 de setembro, Subflubial NON! Os da plataforma volveremos saír á rúa. Nesta ocasión, ás 12:00 horas, realizarase unha acampada no parque Artatza. Haberá mercado, música, bertsolaris, contacontos e moitas outras actividades. Con iso queremos dar a... [+]
Un dos motivos para a investidura de Salvador Illa como president da Generalitat foi o pacto PSC-ERC. Non é un pacto soberanista en absoluto, pero nalgúns aspectos poderíanse abrir novas portas, a menos que a estratexia política de freado do PSC-PSOE, que é habitual, volva... [+]
Entre moitas caídas tamén hai logros. Unha nai nova duns 35 anos preguntábame o outro día como conseguían na súa escola que os compañeiros que non recibiran o eúscaro en casa aprendan e falen tan ben como os nenos e nenas que eran euskaldunes de casa. Na escola había... [+]
Xa non sei si estamos golpeados polas ondas de calor, si é unha hipocrisía de sempre ou unha lóxica sistémica, pero a brecha entre o que sabemos, o que dicimos e o que facemos, máis aló da preocupación, sorpréndeme, sobre todo nun ambiente estival. Noticias,... [+]