Carta aberta á Conselleira de Educación (e II)
Estimada señora:
Que tal vai o verán? Espero. Nesta ocasión, vou ir ao gran, co seu permiso.
Como xa sabes, entrando na lóxica competitiva propia dos mercados ultra-liberais, os centros educativos deben pór en marcha todo tipo de "proxectos". Debes saber que moitos deles non axudan a conseguir os obxectivos reivindicados (convivencia, igualdade…), converténdose nun verniz cosmético. Estes obxectivos serían moito máis fáciles de conseguir si as nosas condicións de traballo mellorasen realmente.
Moitas situacións malas han empeorado nos últimos anos, por exemplo:
- En calquera momento do curso chégannos alumnos e alumnas que non falan unha (ou ningunha) das dúas linguas oficiais da Comunidade e temos que entrar na aula con moi poucas axudas (en número de horas e en persoal). Vulnérase o dereito á educación destes alumnos, non por culpa do centro (que fai todo o que pode), senón porque o Departamento de Educación non pon os recursos necesarios.
- Número de alumnos con necesidades especiais. Estes alumnos e alumnas necesitan adaptacións que adapten os materiais, contidos, procedementos, etc. ás necesidades específicas de cada alumno e alumna. Este tipo de adaptación esixe en moitas ocasións ao profesor unha formación que non ten e unha lectura atenta dunha gran cantidade de materiais, onde se dan instrucións e consellos xerais sobre como actuar, reunións ad hoc coa familia e o orientador do centro, visitas psicolóxicas, contacto, etc.
Vulnérase o dereito á educación do alumnado recentemente chegado, non por culpa do centro, senón porque o Departamento de Educación non pon os recursos necesarios
- Alumnado que precise de protocolos concretos (por exemplo, risco de suicidio ou acoso). A implantación destes protocolos pode ser incompatible con outras tarefas inevitables por un incremento significativo do seu número.
- Intolerancias e alerxias alimentarias do alumnado. Ante un problema, o profesor ou a profesora debe pór en marcha actuacións concretas e inmediatas na aula ou no coidado. Pero é posible que estea a atender aos alumnos que deben estar controlados en todo momento (os mencionados no punto anterior), como sucedeu en máis dunha ocasión.
- Disrupciones, conflitos de convivencia, faltas de respecto e agresións. O tema é moi grave, vai máis aló do noso traballo e debería ser unha reflexión profunda. Por suposto, é outra fonte de sobrecarga de traballo, frustración e tensión. Para solucionalo é necesario dotar aos centros de máis persoal especializado e, unha vez máis, alixeirar a carga docente.
Ademais, as actuais circunstancias sociais tenden a infantilizar e sobreproteger aos adolescentes e novos. A falta dun hábito de traballo frecuente (que ás veces pode dar lugar a unha patoloxía psicolóxica, pero que é consecuencia, entre outros factores, do decaimiento da autoridade paterna e docente) esixe que as relacións entre o profesorado e as familias sexan menos frecuentes. Necesitamos tempo e espazos de calidade para dar unha resposta axeitada e coordinado.
Todo iso fai que a síndrome do burntout sexa cada vez máis común entre nós. Os malos tratos da Administración educativa, que nin sequera nos atende o teléfono (fenómeno coñecido como "bunkerización"), pon un broche de ouro á nosa tarefa e engaden unha gran dor e sufrimento. Nestas condicións, o malestar físico, psíquico e emocional non son de estrañar e van levar, inevitablemente, unha deterioración da calidade do noso traballo.
Teño que acabar. A ver si este curso empezamos a solucionar os problemas baixo o símbolo de auzolana.
Esperando que sexa así, reciba un cordial saúdo.
Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora
ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.
Nestas épocas hiper aceleran e nestes líquidos as respostas contundentes ofrécennos asas. É fácil en tempos de crises agarrarse a unha premisa así e levantar a bandeira. Necesitas respostas rápidas para entender todo o que ocorre á túa ao redor, o que a miúdo nos leva... [+]
Adóitase dicir que a época estival é unha paréntese en política. Quizais quen teña unha visión puramente institucional da política pénseo así, pero o verán deste ano que aínda está a piques de terminar deunos que analizar.
Na comunidade autónoma de Araba, Bizkaia... [+]
Os estudantes asirios e babilonios non coñecían a arte de alzar a man. Houbo que pasar séculos, e quizá algúns milenios, para que un estudante dunha escola exipcia, que quería preguntarlle algo, tentase levantar a man: o mestre que daba unha explicación, e o estudante,... [+]
Os baserritarras teñen vacacións? Preguntan na escola. Os alumnos responderon que non. Entón, traballando todos os días, gustaríavos ser baserritarra no futuro? E si ninguén quere ser baserritarra, quen vai facer comida para nós? A pregunta quedou no aire.
Para a saúde... [+]
Completáronse, puxéronse os medios para iso e con bastante rapidez. Que alivio cando todo calou! Pero a balanza foi grande e detrás dos seus ollos acumulouse un terror máis, porque nalgún momento pensaron que quizais non volverían nunca, ou non do todo. Pensei que podían... [+]
Teño poucos amigos con sentimento europeo, non sei si a europeidad chega a ser unha identidade. Pero cando viaxamos a Europa, pode xurdir unha amizade, porque as principais direccións de territorialidad que suceden en Europa e en Europa son compartidas, onde se decide a... [+]
Hai varias persoas a estudar, entre elas Elon Musk. A idea de liberdade que teñen parece vir da necesidade de controlar todo, de ter todo o poder, porque sendo todo o poder é máis fácil crear negocios, non hai discusión; os modelos hexemónicos crecen con forza. Pero as... [+]
Non son o Nadal, con todo, pronto haberá adornos nas grandes tendas para anuncialo, ou polo menos así o din. Nos escaparates “Zorionak! As reivindicacións como “Gabon ederra pasa!” estarán expostas en todas partes. Con todo, as felicitacións poden ser moitas: a... [+]
O 17 de maio cinco euskaltzales de Ipar e Hego Euskal Herria realizaron unha acción coincidindo coa convocatoria realizada polos alumnos do liceo Bernat Etxepare para mobilizarse en favor do eúscaro. Na parede da Subprefectura de Baiona escribiuse unha mensaxe dirixida ás... [+]
O vindeiro sábado, 21 de setembro, Subflubial NON! Os da plataforma volveremos saír á rúa. Nesta ocasión, ás 12:00 horas, realizarase unha acampada no parque Artatza. Haberá mercado, música, bertsolaris, contacontos e moitas outras actividades. Con iso queremos dar a... [+]
Un dos motivos para a investidura de Salvador Illa como president da Generalitat foi o pacto PSC-ERC. Non é un pacto soberanista en absoluto, pero nalgúns aspectos poderíanse abrir novas portas, a menos que a estratexia política de freado do PSC-PSOE, que é habitual, volva... [+]
Entre moitas caídas tamén hai logros. Unha nai nova duns 35 anos preguntábame o outro día como conseguían na súa escola que os compañeiros que non recibiran o eúscaro en casa aprendan e falen tan ben como os nenos e nenas que eran euskaldunes de casa. Na escola había... [+]
Xa non sei si estamos golpeados polas ondas de calor, si é unha hipocrisía de sempre ou unha lóxica sistémica, pero a brecha entre o que sabemos, o que dicimos e o que facemos, máis aló da preocupación, sorpréndeme, sobre todo nun ambiente estival. Noticias,... [+]