Rescatado-o teu-o teu-ca
Tuka chámase
Autoproducción
O teu-K, 2024
----------------------------------------------
A música electrónica ha chegado ao País Vasco!”, pódese ler nos últimos anos en titulares de aquí e de alá. Os xornalistas teñen datas de entrega antes de que chegue a hora de pensar, e, claro, así non é posible. Xa dixemos que a música electrónica é máis antiga no País Vasco que o propio rock. Ou, mellor dito, que andaron da mesma maneira. Que no Bat-Hiru de Mikel Laboa (Herri Gogoa, 1974) utilizáronse sintetizadores Moog, etc., por exemplo.
O caso é que recuperaron de Ondarroa un par de maquetas gravadas entre 1986 e 89 e tráenas con algunhas cancións inéditas: Dise tuka (o teu-ka-o teu-o teu-o teu-o teu-o teu-ka, son das caixas de ritmos). Quizá porque o retro está de volta, pero as cancións aínda son frescas, como é posible esta viaxe no tempo?
Naquela época, talvez, non atopaban espazo suficiente co formato (baixo, guitarra e caixa de ritmos), e decidiron transformalo, creando o grupo Piztiak. É curioso. Recuperadas, porque parecen de época, na terminología da horta. Ninguén escoita en Itoiz o sabor do riff e a melodía? –Hai algo que me interesa moito neste tema, e é, como os grupos da mesma comarca tomaban unha imaxe cristalina creando o que se chama a escena; hoxe parece que todo é un nicho e non pódese repetir o de ninguén máis–.
E as preguntas: Por que esperamos tanto para recuperar a nosa electrónica de 1980? (Ver Haizetxe de Alberto Lizarralde, por exemplo ). Que ten que ver a loita de ETA contra as discotecas? Que ten que ver a música electrónica coas supostas relacións entre as drogas? É dicir, que relación ten a dirección da música vasca coas estratexias políticas? E sobre todo co nacionalismo?
A ver, para apuntar ben o tiro: non é que (aínda que algúns queren reducir o debate) o Rock Radical Vasco absórbao todo. O caso é que no período 1990-2010, unha gran parte da cultura vasca vivía no illamento elixido, coa excepción apoteósico de Esan Ozenki, NG e FM.
É dicir, en Euskal Herria non sempre se copiou tarde nin mal. Houbo momentos nos que el tamén tivo a voz propia da época. Este dO teu-K é un bo exemplo para min, facendo formatos que agora están de moda, antes de que nazamos nós mesmos. Outro, que ninguén sabe, é que os ritmos da trapa chegaron antes á península ibérica a través de Nizuri Tazuneri Norzzone que a través de Pxxr Gvng. É outro tema, seino, pero hai que polo nalgún sitio.
Total Os traballos rescatados dannos alegría e dilles aos seus tíos e tías que publiquen as maquetas que teñen gardadas en casa. Así entenderemos mellor que Euskal Herria non foi o que se di. E que haberá algo máis.
Deus
Kaskezur
Usopop, 2024
-----------------------------------------------------
Nada temos que perder” din os baztandarras. E así é. Sempre fixeron música para gozar, xogando e xogando entre catro músicos que foron crecendo. Desde que en 2008 crearon o grupo,... [+]
Coitelos
Maniaks
Autoproducción, 2024
------------------------------------------
É habitual a creación de grupos de música no círculo da mocidade, e en Arrasate aínda máis. Pero manter a un equipo en forma esixe un gran esforzo e compromiso, e si non tiras, o... [+]
Ao diaño coas espadas!
Tatxers
Fume Internacional, 2024
-----------------------------------------
Guerrilleiros de melodías pop pegañentas. Como pequenos Vietcong, un tras outro, os Tatxers vólvennos a atrapar con trampas ou sen trampas. Trátase dun novo disco que o... [+]
O país das marabillas
Kinky boys
Autoproducción, 2024
---------------------------------------------
O trío creado en Bilbao ten pouco de significado no nome. É máis, fóronse desenvolvendo e modificando os percorridos dos participantes. Marga Alday é coñecida sobre... [+]
Agur Eta Omene X Alá vai A Despedida
Chill Mafia
2024
---------------------------------------------------
Chill Mafia foi enterrada pola era inaugurada pola Mafia Chill. Que non todo ten por que durar para sempre é algo que está máis claro que todo. E que agora é... [+]
Brotando de cinzas
Añube
Autoproducción, 2024
-------------------------------------------------
Hai tempo que penso moito en Debagoiena os mozos case só en música urbana ou oh! que ouven música, unha ou outra; que á parte diso non hai moitas cores nas paletas... [+]
Every action has reaction
BLACK BACON
Artza Records/American Leather Records
----------------------------------------------------------
Desde fai máis de 25 anos, Alex Montiel, fundador da pioneira banda de hardcore HHH, veu vivir a Euskal Herria. Aquí, desde cero, puxo... [+]
Punk. O punk está de volta ou, mellor dito, non foi nunca. Os de Zikine veñen de Lekitxo (e non de Lekeitio), coa elegante Bala Galdua Zure Buru Galduan que publicaron recentemente con Pentecostés.
Filosofía “Eixu Zeuk”. Esa é a base e o obxectivo. “Toma a... [+]
A suma de catro elementos non sempre dá catro, xeralmente máis que iso. E, por suposto, andaron en varios proxectos e a saber como e por que se uniron: Atxe, Led Inferno, Osoron e Txerra. Criamos que ían facer punk polos antecedentes, pero son tan abertos e tan pouco... [+]
Non se pode facer a lectura dun grupo sen ter en conta o pasado dos seus compañeiros; e neste caso, o exercicio é aínda máis difícil. Hai un membro de Tatxers e Borla lembra ao grupo Tatxers. É inevitable pensar no grupo anterior, pero quedamos curtos, porque detrás das... [+]
Fly Shit é un dos poucos grupos hardcore que houbo en Debagoiena. Sen grandes intencións e totalmente convencidos cando o fan, teñen un percorrido firme nas costas sen apertar as présas e á vez sen cortes. É máis, nunca deron un mal concerto, nin un paso máis.No
... [+]
Oñati é un pobo especial en moitos sentidos, e non digamos, baixo a mirada dos pobos veciños, que lentes vestimos! O pobo e a cidadanía teñen moitas características propias, e o movemento que rodea á asemblea de mozas, tanto no pasado como na contorna do Gaztetxe... [+]
Cantas cousas pasan inadvertidos. Aínda que se movan en nichos, cada nicho xa non é demasiado grande? Este EP do artista Alai chega de Tolosa cunha electrónica perfeccionista ao estilo breakbeat, jungle, UK garage e house aromatizada con sabor afrocaribeño.
E o que pensaba... [+]
A pesar de que eu parecíalle Escorbutin na miña mocidade, Antton Carretero, nacido en Aramaio, sempre tivo unha mirada máis longa: punka si, por suposto, e a kinya é mellor, pero fíxase en moitos outros estilos pasando por prexuízos, canallagos, máis sensibles… Todos... [+]