Os meus ciclos comezan en setembro e terminan en xuño, en realidade, (ía porme, pero cada vez que utilizo o plural grítame un anano na cabeza, “serán teus!”), e así foi na miña vida, haxa ou non vacacións, teña ou non traballo remunerado no horario. Nin os aniversarios, nin o Ano Novo, é o lume de San Juan o que dá comezo á era da meditación. Nos últimos días, preguntados por “que tal”, as respostas non eran tranquilizador: “Estou de mal humor desde hai dúas semanas”, “prefiro non pensar até o luns”; “teño ansiedade”; “náuseas”. E non é que todos pasen un bo verán. E a algúns quizá lles guste o seu traballo. Para algúns, talvez este traballo sexa o principal teatro que enmascare o seu insignificancia. E con todo.
Andando por aí, paseando, aínda non empezara a preocuparme por non ter ao neno á vista: aprendeu a andar en bicicleta, eu non teño un no vehículo, o outro saímos andando. A diferenza de velocidade é enorme, perdo de vista todo o tempo, polo que os paseos xa non son descansos costumistas, senón thrillers. "Amaaaaa!", e dúas señoras correndo cara a unha forza centrífuga que me estaba tapando un coche aparcado. Sabía, naturalmente, que esta forza era o meu fillo. Atopábase debaixo da bicicleta, enredado dunha forma estraña. Si non se movía, non se movía, podería quedar así, ademais díxenlle “non te movas” e ás señoras “non toces” (“ah, estás aquí”). O único problema era que non podía saír, e iso mesmo afogábao (outros nos afogamos na bicicleta)(non elixín a metáfora axeitada, seguro, un lector san e non do todo vello, que aínda es un vehículo simpático).
Inventáronnos unha síndrome postvacacional, e en realidade parece máis san que o hamster que non quere volver á roda que o que non ten problemas para volver. Pero sempre somos inadecuados. Son inadecuados os nenos que non entran en clase (a ver cantos terminan este ano para entrar no tratamento ou medicamente na aula) e os nenos (que terminan nunha aula nada divertida chamada “divertíndose”, para que teñan claro “o normal” que non, “o que queremos” menos”); é inapropiado cumprir demasiados anos; non ter nenos; é inapropiado chegar doutro sitio; é inadecuado enfermar porque sempre fixeches algo; si fixéchesche algo mal;
A ver si conseguimos seguir o máis inadecuado posible (fermoso), sen ferir moito, até xuño.
Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora
ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.
Un dos motivos para a investidura de Salvador Illa como president da Generalitat foi o pacto PSC-ERC. Non é un pacto soberanista en absoluto, pero nalgúns aspectos poderíanse abrir novas portas, a menos que a estratexia política de freado do PSC-PSOE, que é habitual, volva... [+]
Entre moitas caídas tamén hai logros. Unha nai nova duns 35 anos preguntábame o outro día como conseguían na súa escola que os compañeiros que non recibiran o eúscaro en casa aprendan e falen tan ben como os nenos e nenas que eran euskaldunes de casa. Na escola había... [+]
Xa non sei si estamos golpeados polas ondas de calor, si é unha hipocrisía de sempre ou unha lóxica sistémica, pero a brecha entre o que sabemos, o que dicimos e o que facemos, máis aló da preocupación, sorpréndeme, sobre todo nun ambiente estival. Noticias,... [+]
Coa caravana Zabalduz, na cidade de Bihac, en Bosnia Herzegovina, a activista Nihad Suljic explicounos que o río Drina é a maior tumba dos Balcáns. Para que non se esquezan, encárgase de identificar os cadáveres que se atopan e de darlles sepultura, co fin de recoñecer a... [+]
No verán, os xubilados non adoitamos ter fame de vacacións e podemos analizar con calma todo o que nos rodea. Velaquí algúns temas que me sorprenderon.
España. A Eurocopa e os Xogos Olímpicos han cumprido todo o verán. Teño que dicir de antemán que a competitividade... [+]
A rexión de Mérida (México) foi obxecto este ano de gran polémica pola colocación nunha praia dunha escultura en homenaxe ao deus grego Poseidón. Merida atópase na península de Yukatán, onde o pobo de Maia trata de preservar a súa cultura, dentro das transformacións... [+]
A situación actual require unha análise minuciosa do que hai detrás dos títulos, as manifestacións, a difusión manipulada dalgúns feitos, a ocultación escura doutros e a propaganda disfrazada de análise na maioría dos grandes medios de comunicación. A situación esixe... [+]
Os empresarios e responsables políticos do sector dinnos que o turismo xera riqueza e emprego, pero que é o traballo turístico? Que tipo de traballo xera o turismo? E quen gana con iso?
A entidade San Sebastián Turismo di que máis de 15.000 persoas traballan no sector en... [+]
A principal característica do meu equipo de baloncesto é a súa personalidade. Adóitase dicir que isto é unha característica común entre o equipo e a afección. Con todo, desde a dirección non se ten en conta esa identidade de todos os afeccionados. De feito, os... [+]
Todos sabemos que a liberdade é un concepto difícil, de marxe múltiple, difícil de definir con palabras. A miúdo definímolo con inmensidade, con poder decidir sen condicionamentos, sen consecuencias ou sen asumir a responsabilidade das accións. Pero como non hai nada sen... [+]
Expertas e vítimas participaron nos encontros do Departamento de Glotodidáctica da UEU sobre os euskaltegis e a interseccionalidad. Houbo estudantes no centro, estudantes sen privilexios, oprimidos, nos recunchos. Porque os xéneros disidentes, os xordos, os cegos, os que... [+]
Hai palabras, formas, xestos e actitudes que non poden entrar e saír do corpo. Os que se introducen no corpo e podrecen nel. Perforan o corpo. Descompoñan o corpo. Eliminan o corpo. E acabouse. Non se pode volver a un estado anterior a un corpo que se descompuxo. Non... [+]
Comezo do verán. Resaca do festival EHZ (atx, dor de cabeza). Ganas de respirar despois dun curso cargado. Baleirar a cabeza. Reconectar elementos crave. Tomarse un tempo en familia, volver ver a vellos amigos e descansar (un pouco) na loita diaria. De verdade? !...
En... [+]