Carta aberta á Conselleira de Educación I
Estimada Sra. Pedrosa:
Felicidades polo seu nomeamento como Conselleiro de Educación. Non é unha nova responsabilidade o que de agora en diante terás sobre ti. Tes que coñecer ben o Departamento de Educación, despois de catro anos como viceconsejero. Ao finalizar o curso, gustaríame lembrarlle algunhas cousas (para meditalo no verán, si apetécelle). Sei que temos visións moi diferentes da educación, e non teño nada que dicir en canto ao poder de goberno, eu son profesor e vostede conselleiro do Goberno, non menos. Pero estou seguro de que compartimos a idea de que debemos promover o uso público da razón. Avergóñome un pouco de ter que dicir algunhas cousas, pero bo, teño que dicilo.
Como ben sabes, a calidade do traballo dos profesores está a diminuír nos últimos anos, debido ao aumento constante da nosa carga de traballo. Este aumento da carga de traballo ten moitas orixes e reflíctese en moitos pequenos detalles. De feito, por ser pequenos, pasan desapercibidos ao principio, pero vanse acumulando como grans de area, formando finalmente montañas. Habería que facer un estudo exhaustivo para cuantificar ese crecemento do traballo e determinar cales das novas esixencias que se engaden ao que temos que facer non melloran o noso traballo, senón que o empeoran.
A dixitalización acelerada, de base material moi deficiente (por exemplo, por falta de mantemento axeitado de equipos informáticos), é unha fonte constante de inquietude e tensión, xa que moitas veces provoca perdas de tempo e perpetuación de tarefas.
Os portais e programas informáticos que utilizamos os profesores para os trámites administrativos e o aspecto burocrático do noso traballo (pór notas, controlar fallos, comunicar coas familias, rexistrar incidencias cotiás) son escasos e non están adaptados ás necesidades dos centros. Isto supón atrasar indefinidamente as tarefas que se deberían levar a cabo en poucos minutos. Un par de exemplos:
As programacións e avaliacións de acordo coa última lei están a incrementar as horas de traballo burocrático sen precedentes
O profesor pode recibir a comunicación da nai dun alumno. Esta nai pode falar do seu fillo ou filla co nome de pila, sen primeiro apelido e sen especificar en que grupo está. Tendo en conta que segundo a materia un profesor pode ter entre 150 e 200 alumnos, as cousas complícanse. A solución non é ensinar aos pais a acudir a nós achegando os datos necesarios para identificar ao alumno. O erro está no propio programa informático, un pai debería ter uns campos obrigatorios para comunicarse connosco (pola contra non podería enviar a comunicación). Outro: para determinar que un alumno non está presente, temos que facer uns vinte clics para acceder á pantalla; un acto tan sinxelo como rexistrar unha falta, tendo en conta as circunstancias habituais do camiño, pode significar un atraso de 10 minutos. Non son máis que dous exemplos entre outros moitos. É especialmente preocupante si lembramos que o Goberno Vasco asinou un acordo cunha multinacional do sector para o uso de Workspace for Education, incluíndo diñeiro público.
As programacións e avaliacións con arranxo á última lei (deixando ao carón os demais aspectos que se poderían criticar) están a provocar un aumento das horas de traballo burocrático sen precedentes. Moitas veces, como digo, un traballo estéril que non mellora a calidade do ensino.
Moitos profesores e profesoras do ensino público agradeceriámosche que estudases estes temas co teu equipo e que buscas solucións. Pero, desgraciadamente, non sendo os nosos únicos problemas, nunha carta fareiche chegar outros tantos.
Se tes vacacións, goza moito.
Atentamente, T. M.
Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora
ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.
Non teño moi claro si, individualmente, temos o poder suficiente para guiar as nosas vidas, pero si que temos que seguir tentándoo. Aínda que se poden facer moitas cousas en grupo, cada día temos unha loita solitaria connosco mesmos para seguir adiante. A maioría dos seres... [+]
Pello Salaburu puña en valor nas redes sociais que dentro de quince anos o peso da poboación inmigrante en Bizkaia multiplicaríase até chegar ao 22% do total da poboación, o que “constitúe en realidade a ameaza do eúscaro”. Naturalmente, tirados desta maneira, sen... [+]
O sol levantouse por cuarta vez na zona asediada das festas de Baiona e creo que neste País Vasco do setentrión respiramos mellor, sobre todo porque o noso tres deputados son da Nova Fronte Popular e relegamos ao terceiro posto á onda negra e caca. Con todo, dúas cousas: 1... [+]
O novo portavoz do PNV no Parlamento Vasco, Joseba Díez Antxustegi, considerou que o lehendakari, Imanol Pradales, "formou un goberno de mulleres e homes con gran experiencia, respectados nos sectores profesionais e comprometidos con Euskadi". O presidente do partido, Andoni... [+]
O debate sobre a deterioración cognitiva de Joe Biden ten unha duración aproximada de dous anos. Ás veces comportábase de forma estraña, ás veces non se lle entendía ben ou dicía cousas que non eran verdade, como que o seu fillo morrera en Iraq. Con todo, o establishment... [+]
Lin fai dúas ou tres días un artigo sobre as filas de Guillem Martínez e non sei si entendino ben. Contaba que debaixo da súa casa ten unha xeadaría que non tiña nada de particular e que, nos últimos tempos, adoita ter xente en canto ábrese, unha detrás doutra,... [+]
A pesar de que pasaron dous séculos, o problema dA Plutónica non se pode deixar desvanecer no pozo do esquecemento. Ademais de 200 anos atrás para coñecer a historia dA Plutónica, debemos remontarnos alén do océano, Montevideo.
Os irmáns José Rosendo e Valentín... [+]
A cuadrilla é unha dos acenos de identidade dos vascos. Todo vasco ten unha cuadrilla ou, polo menos, iso é o que se espera dun vasco nato. Non é para menos, porque poderiamos dicir que a Cuadrilla é a unidade social de Euskal Herria, o átomo ou compoñente básico da nosa... [+]
Dous días despois, a onda publicitaria anunciadora do Ironman de Vitoria dicía: “Anything is possible”. Tiña unha cita cun amigo na Praza Nova de Vitoria-Gasteiz e, no camiño, vin outros carteis, soportes publicitarios e carpas. Algúns en inglés (“Finish Line”, ... [+]
O ruído xera graves problemas de saúde e calidade de vida. Gernika-Lumo, a pesar da súa aparente beleza e hospitalidade, ten serios problemas en materia de ruído.
A modo de introdución, mostrarase o feito anterior. Á altura da rúa Iparragirre de Gernika atopábase a... [+]
Non podo conter o lume que me abrasa por dentro, e só podo escribir estas estúpidas palabras para non deixarme dominar pola desesperación.
Odio a hipocrisía, aborrezco os brancos. O problema é que a blancura está en todas partes, que todos somos brancos.
É sabido que... [+]
Ao parecer, o incendio orixinado o pasado 13 de xullo na vivenda de Errenteria orixinouse na batería dun patinete eléctrico. Nesta ocasión, e afortunadamente, só producíronse danos materiais. Con todo, non creas que este accidente é algo insólito, ultimamente, os... [+]
Chega o verán, a principal expresión da turistificación, e, de novo, os problemas derivados da sobreexplotación da cidade como destino turístico son especialmente visibles, como o ruído ou a masificación das rúas. No entanto, preocúpannos máis os efectos estruturais do... [+]
En 1977 púxose en marcha a Euskal Kopa de Lekeitio, era unha época de transición. Na época da República, no ano 1931, a primeira Voda Vasca saíu do Batzoki. En 1964 tamén se celebrou en Lekeitio o Campionato de Euskadi de Vodas, en homenaxe a Resurrección María... [+]