Debería renunciar a escribir esta columna, pero é tarde. Celebráronse eleccións en Francia. Onde está Francia? Si, aquí arriba, no norte; pero no mundo non sei onde está Francia agora, que é. E non sei desde cando lle miro case exclusivamente de medo.
Non sei case nada da política francesa. Son un deses vascos de Gipuzkoa que coñecen con máis detalle a política española que a propia, e as vellas xeneralidades da política francesa, como tamén a do noso Norte. Podería facer unha autocrítica para criticar esa ignorancia.
Ou centrarse no que esta vez daban ao tema: si o nacionalista Peio Dufau sería deputado (si) dentro da NFP; si o Fn, a extrema dereita, gañaría as eleccións. Por desgraza, a NFP gañou e non sei dicir nada.
Podo insistir coa extrema dereita, que non gañou, pero que venceu, e que se trata dun auxe global. Podo volverme a pór apocalíptico. A mala sorte quixo que no Reino Unido os resultados non sexan os mesmos que no resto do mundo. Non dá coincidencias para a xeneralidade. Pero aínda que pareza, que, non vexo un diagnóstico claro, eu tampouco o vexo, penso nun ao mes, e enfádome moito con moitas explicacións, e si a tantas, pero logo, bo, pero… e eu que sei, tamén me esquezo. Non me atrevo a ter unha opinión, quizá, por iso teño tantos. Ás veces penso que non deberiamos ter máis sobre o tema nun tempo, que parece traumatizado, que non sacamos as conclusións oportunas.
Por dicir algo, parece que aos franceses dálles tanto medo como a min unha parte do seu país, e ese medo foi rendible nos asentos (e, por tanto, sobre todo nos non asentos). Lembrei aquela frase de Gravois (parafraseando a Borges) que antes mencionara “si non é o amor, que sexa o espanto”, que non funcionou, e talvez foi a valentía dos arxentinos a que trouxo a Milei, e o medo dos franceses arrebatou o goberno a Le Pen. Quizá sexa iso o que hai que adiviñar, o que hai que facer en cada momento, o atrevemento ou o medo. Nos obstinamos en vencer medos, en escorrentar, en non escoitar. Os temores da vida non deben ser escorrentados ata que non se demostre que non teñen razón. E poida que haxa un medo compartido para xuntar suficientes razóns. Ata que saibamos que hai solucións, que o medo nos salve (uns a outros).
Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora
ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.
O tema da cohesión é hoxe en día a primeira responsabilidade de moitos gobernos, institucións públicas e organizacións non gobernamentais. De feito, as sociedades con baixas desigualdades xeran máis facilmente as condicións de desenvolvemento económico, social e... [+]
A economía mundial sufriu un importante repunte tras o COVID-19. Agora ben, os indicios de que este aumento chegou a unha fase de esgotamento están claramente condicionados pola crise climática: a taxa de crecemento da economía das principais potencias mundiais, a... [+]
Cando publiquei o meu primeiro libro de poemas ofrecéronme un recital nunha universidade. O músico cobrou en diñeiro e a min déronme un libro sobre Jorge Oteiza, que non collín porque estaba na miña casa. Esta foi a primeira das solicitudes inaceptables que aceptei. Tamén... [+]
O Concello de Bilbao puxo en marcha a Zona de Baixas Emisións en xuño, aínda que non se prevé que as multas comecen a imporse até setembro. Esta medida limitará a entrada de vehículos vellos á chaira burguesa de Bilbao de luns a venres, segundo EiTB. Os vehículos de... [+]
Parece que o fillo de dezaseis anos está a facernos reflexións sobre o camiño que vai seguir tras o bacharelato. Nunha, fálanos da elección dos temas específicos do bacharelato, na outra, dos pasos administrativos que terá que realizar, sen preguntas, por medio da... [+]
No capitalismo o traballo é unha mercadoría, polo que seguindo a mentalidade dos economistas tradicionais, o equilibrio entre a oferta e a demanda debería regular tanto o prezo como a cantidade. Evidentemente, isto non se cumpre na realidade. Si désese, faría rebentar as... [+]
A pesar de que nas últimas décadas producíronse avances significativos nalgúns ámbitos e zonas do proceso de euskaldunización, nas administracións públicas o eúscaro enfróntase a serios obstáculos e ameazas. Ademais da ofensiva contra o eúscaro que se está... [+]
A Federación Navarra de Municipios e Concellos nace co obxectivo de "protexer e promover os seus intereses compartidos e a autonomía local". En breve seleccionarase un responsable de comunicación que deberá dominar o castelán e o eúscaro.
Pois o PSN-PSOE rexéitao (sorpresa... [+]
Fin de curso. O profesor na súa soidade. Imprímelle o ritmo da reflexión que o ruído fai na tracción do tren: mereceu a pena o traballo realizado este ano? Extenuado, pensativo, lembra as palabras do seu amigo: “Txo, os profesores non tedes dereito a queixarvos... [+]
Chega o verán e con el as festas populares de pobos, barrios e cidades. As festas sempre foron refuxio de reivindicacións sociais e políticas, de relacións veciñais e de euforia popular. Toman as nosas rúas e durante uns días son un exemplo de autogestión, de convivencia... [+]
Quen nos ordena...?
O Goberno Vasco acábase de constituír e a conselleira de Educación será Begoña Pedrosa. Sendo viceconsejera na lexislatura anterior e sendo unha das fundadoras da nova Lei de Educación aprobada o pasado mes de decembro, estanos permitido expor... [+]
As últimas eleccións enviáronnos unha mensaxe clara. Os europeos non queremos guerras. O de Ucraína ten que terminar e os políticos teñen que dar pasos nese sentido canto antes. En Francia e Alemaña a ultradereita impúxose con folgura e a razón está na guerra de... [+]