A incómoda verdade da política industrial
A economía mundial sufriu un importante repunte tras o COVID-19. Agora ben, os indicios de que este aumento chegou a unha fase de esgotamento están claramente condicionados pola crise climática: a taxa de crecemento da economía das principais potencias mundiais, a produtividade está estancada e os ambiciosos programas de investimento renovable están a desvanecerse por falta de rendibilidade.
Neste contexto, houbo un cambio de discurso: o mercado libre xa non é a solución a todos os problemas, a dogma laissez-faire limítase a personaxes como Milei. Parece que se está producindo un novo consenso, no que se aposta pola intervención pública na economía. A dereita e esquerda, está a devolverse a política industrial. En xeral, para quen sempre somos críticos co mercado libre e esiximos unha xestión pública e comunitaria da economía, sería sen dúbida unha boa noticia, pero máis aló dos titulares hai que fixarse no contido, porque non todas as políticas industriais son iguais.
O ano pasado as empresas de Hego Euskal Herria produciron material por valor de 500 millóns de euros para o Exército español
O primeiro exemplo, o dos fondos Next Generation: dirixiuse aos grandes capitais, pero non hai probas claras de si influíu no nivel produtivo. Con todo, o que parecía un novo keynesianismo ecoloxista, está a substituírse por un keyneasianismo de guerra clásico. Mostra diso é a nova estratexia da Comisión Europea para a industria da defensa, que establece entre os seus obxectivos o fomento do comercio orientado á defensa a nivel interno, de forma que o 50% dos materiais producidos comercialícense dentro da Unión Europea antes de 2030.
Nese taboleiro de xadrez, onde nos situamos? O País Vasco destaca por ser exportador. Un terzo do que exportamos vai a Alemaña e Francia, precisamente, aos principais promotores da economía bélica e aos sectores que, directa ou indirectamente, son provedores da industria defensiva. A aeronáutica, a siderurgia e os vehículos son a metade do que vendemos a Alemaña e a terceira parte do que vendemos a Francia. Ademais, un 10% son armas e munición. Aínda por riba, segundo o Centro de Investigación para a Paz Delàs, o ano pasado as empresas de Hego Euskal Herria produciron material por valor de 500 millóns de euros para o Exército español. Por tanto, o deseño da política industrial do País Vasco require facer fronte a esta incómoda verdade e, en consecuencia, decidir como nos situamos nesta escalada belicista.
Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora
ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.
"O obxectivo do pleno de Oyón é claro, lexitimar legalmente os megaproyectos enerxéticos con irregularidades substanciais na tramitación"
O pasado mércores vivimos un día duro e desagradable, non só para Labraza, senón para todos aqueles pobos que estamos ameazados por... [+]
Do mesmo xeito que coa axuda dos artistas vivimos o florecimiento de Euskal Herria, tamén nesta ocasión, co seu impulso, sigamos facendo o camiño xuntos, dando o apoio necesario aos presos políticos, exiliados e deportados vascos
O lector xa sabe que a Asociación Harrera... [+]
A epistemoloxía, ou teoría do coñecemento, é unha das principais áreas da filosofía e ao longo da historia sucedéronse importantes debates sobre os límites e as bases do noso coñecemento. Nel atópanse dous poderosos correntes que propoñen diferentes vías de acceso ao... [+]
Esta semana tivemos coñecemento de que o Xulgado de Getxo arquivou o caso dos nenos de 4 anos de Europa Ikastetxea. Isto lévanos a preguntarnos: están dispostas as instancias xudiciais, policiais… para responder as demandas dos nenos? Protéxense de verdade os nosos menores... [+]
Cada vez escoitamos máis sobre as necesidades, desexos e iniciativas que xorden nos nosos territorios e nas nosas vidas, sobre a necesidade de traballar as relacións e proxectos público-comunitarios, e é un auténtico motivo de satisfacción, xa que se trata dun modelo... [+]
Elkarrizketa berritu dugu fakultateko idazkaritzan, auskalogarrenez: urruti daude, euren matrikula egiteko, ikasleak bakarrik etortzen ziren garaiak. Aspaldixko aldatu zen joera, eta gurasoek –nabarmenago amek– gero eta paper aktiboagoa hartzen dute seme-alaben... [+]
O argumento dun silogismo contén tres proposicións, das cales a última se infere necesariamente das outras dúas. Con esta lóxica deductivo pódese analizar, ao meu xuízo, o longo e traumático conflito socio-ecolóxico de Aroztegia que se está producindo en... [+]
Berriki landu ditut klasean Etxahun Barkoxeren kobla eder eta hunkigarriak. Gaizo gizona! “Edertasunez praube” sortu zelako hasi zitzaizkion etxeko nahigabeak, baina hamazazpi urtetan zen pulunpaka sartu zorigaitzaren itsasoan, maite zuen Marie Rospide doterik gabeko... [+]
Os últimos días foron de gran importancia para o movemento en defensa da vivenda e para a loita contra os especuladores en Barcelona. A madrugada do 28 de xaneiro, un Exército de Policía atacou sen previo aviso á Vella Massana (centro social ocupado) do barrio de Raval, a... [+]
Que debo saber? Con quen debo relacionarme? Onde debo vivir? Con estas responsabilidades, os seres humanos estamos no camiño de vivir a idea dunha boa vida no seo das nosas sociedades. Si non sabemos responder correctamente, por medo a quedarnos nas marxes.
A semana pasada,... [+]
Non quero que a miña filla se disfrace de xitana nos caldereros. Non quero que os nenos xitanos da escola da miña filla gocen de xitanos nos caldereros. Porque ser xitano non é un disfrace. Porque ser xitano non é unha festa que se celebra unha vez ao ano, manchada de roupa... [+]
O camiño faise paso a paso, e hai un tempo aprendín que parece feito polo principio. Pero a xente tamén quere aprender a encher esa frase de contido. Só non podemos conseguir nada, quizá axiña que como comecemos. Incluso a gran afluencia de xente pode complicar a... [+]
Non actuou correctamente, había que tomar medidas, si non, non aprendemos. Ao parecer, non se daba conta do impacto do que fixera, seguía normal, ás veces cun aspecto máis feliz que os que lle rodeaban. Ademais, fala demasiado alto, iso non lle gusta a ninguén. Como as... [+]