Hai un modelo que me gusta moito, no que as persoas podemos compartir os nosos coñecementos e experiencias, e no que calquera que queira aprender é benvido sempre que se mostre respectuoso co carácter da comunidade. Son comunidades de aprendizaxe abertas. Gústame que nestas estruturas impídanse as relacións de poder en xeral, e os participantes buscan recoller e dar a coñecer o coñecemento que se traballa dentro das diferentes comunidades. Estas comunidades poden darse tanto no físico como no dixital, e moitas veces vasche a entender e a asimilar que comparten un código de conduta, aínda que ás veces non estea escrito. Eu percorrín varias comunidades de “cacharros”, entrei e saio, dependendo do tempo que teño e das ganas de aprender. Encántame o código de conduta de New York Resistors, sobre todo o seguinte parágrafo: “queremos que todas as persoas sentan cómodas facendo preguntas, demostrando cousas e cometendo erros”. Vendo o que fun vendo na vida, os que teñen máis probabilidades de cometer erros no proceso de aprendizaxe son os que máis adquiriron a capacidade de obter os niveis de coñecemento máis altos. A exploración e os erros propios dunha comunidade de aprendizaxe aberta, unido á posibilidade de comparar a túa curiosidade coas persoas que comparten, dan un bo caldo. O grupo Librezale.eus puxo en marcha hai uns anos a canle Software Libre de dúbidas, a través de Matrix e Telegram, onde se aprende moitísimo co que se comparte. Eu non son activo no grupo, pero sempre lle miro para aprender cousas. Doutra banda, o próximo mes de setembro, do 26 ao 29, celebrarase no Barrio Gaztaño de Rentería a URL 1 de 2024. En ambos os casos, pénsase e faise de forma crítica ao redor das tecnoloxías e únense múltiples perfís de reflexión ao redor destas cuestións. Por tanto, temos a escusa para empezar a dar os primeiros pasos en comunidades de aprendizaxe abertas, a condición de que, como en todos os cursos de aprendizaxe, mídase a forza e as expectativas.