Que fácil xulgamos as persoas á beira (ou non á beira). Todo o demais é fácil, salvo o propio. Enseguida buscamos unha solución á dos demais. E o difícil que é xestionar o que un ten dentro. Moitas veces idealizamos a persoas concretas, coma se todo fóselles ben. E que pouco sabemos do que teñen dentro, á parte da imaxe.
A min as raparigas deportistas envexábanme de pequeno. Habíaos idealizado. Pensaba que para ser deportista había que seguir un certo estereotipo: comer san (sen chocolate), non ter moito peso e moverse co pelo fermoso e correr ben. Eu estaba fóra dese canon. Non tiña bos cabelos, tiña moito peso e era torpe ao correr. Imaxineime o torpe que era, en Primaria, cando facía a educación física, tiraba os valos. Non me gustaba moito a educación física que nos ensinaban na escola. Case todos os xogos que se facían estaban relacionados coa carreira e eu non me levaba ben niso. Ensinábannos moitos xogos relacionados coa resistencia e ningún para traballar a forza.
De pequeno, as deportistas envexábanme. Habíaos idealizado. Pensaba que para ser deportista había que seguir un certo estereotipo: comer san, non ter moito peso...
Sentía que non valía para facer o que nos ensinaban, e metéulleme na cabeza que eu non podía ser deportista. Pero non só a min, a miña contorna e sobre todo a miña familia pensaban o mesmo. Quizá porque era un pouco torpe, quizá tamén porque tiña máis peso do que me correspondía. Pero a vida dá mil voltas, e crer que, hoxe en día, teño poucos días sen facer deporte.
Aprendín moitas cousas. A primeira é que hai mil tipos de deportes e a clave está na procura do gusto. Que hai que deixar ao carón a vergoña (aínda que as tripas sempre bailaron as primeiras veces). Todos temos as primeiras veces e aquí ninguén naceu apreso. Aprendín que non hai que idealizar. Que aquí todos temos os nosos problemas, que cada un ten os seus e que é necesario pedir axuda (aínda que pareza difícil). Aprendín que podo ser deportista e que se poden romper todos os estereotipos. E que non hai que ter bos cabelos para correr.
Aínda que a teoría parece sinxela, a práctica é difícil. Por iso, a pesar de ter catro txapelas para levantar pedras en Euskal Herria, cústame dicir que son deportista. Pero ensineille a Karmele de pequeno que, aínda que non se cree de pequeno, é capaz de moitas cousas que se propón a si mesmo.
Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora
ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.
Non quero que a miña filla se disfrace de xitana nos caldereros. Non quero que os nenos xitanos da escola da miña filla gocen de xitanos nos caldereros. Porque ser xitano non é un disfrace. Porque ser xitano non é unha festa que se celebra unha vez ao ano, manchada de roupa... [+]
O camiño faise paso a paso, e hai un tempo aprendín que parece feito polo principio. Pero a xente tamén quere aprender a encher esa frase de contido. Só non podemos conseguir nada, quizá axiña que como comecemos. Incluso a gran afluencia de xente pode complicar a... [+]
Non actuou correctamente, había que tomar medidas, si non, non aprendemos. Ao parecer, non se daba conta do impacto do que fixera, seguía normal, ás veces cun aspecto máis feliz que os que lle rodeaban. Ademais, fala demasiado alto, iso non lle gusta a ninguén. Como as... [+]
Hezkuntza Sailak ez ei du ulertzen publikoko langileak zergatik joan garen grebara. LAB sindikatuari galdetzea dauka. Sindikatu horrek akordioa sinatu zuen sailarekin, 2023ko apirilean. Urte bi geroago grebara deitu dute haiek ere, aurrekoetan ez bezala, Hezkuntza Sailak... [+]
Profesor de Historia en homenaxe a un ex compañeiro que acaba de xubilarse. Bravo e máis bravo!
As leis educativas subliñan a importancia de fomentar o pensamento crítico no alumnado. Pero o claustro de profesores, nun tempo un espazo de debate de ideas e contraste de... [+]
A democracia liberal nos países occidentais parécese cada vez máis a unha democracia minimalista. O núcleo da definición sería que se respectan os cambios de goberno nas eleccións. A esta variante autoritaria, os politólogos Levitsky e Way chamárono autoritarismo... [+]
Mentres escribía esta columna, tiven que cambiar o tema, porque a miña atención se viu afectada polos aranceis de Trump. Necesitaredes poucas explicacións, é novo en todos os sitios, impuxo aos produtos chineses un 10% e aos produtos canadenses e mexicanos un 25%. O que... [+]
Esta cuña que o anuncio de substitución da bañeira por unha ducha en Euskadi Irratia anima xa ás obras no baño de casa. Anúnciase unha obra sinxela, un pequeno investimento e un gran cambio. Modificáronse as tendencias dos sanitarios nos aseos e estendeuse de forma oral a... [+]
Recollín o seu e-mail no portal da folga, no correo persoal. Ao principio pensei que era para dar a coñecer, como moitos outros, as posibilidades que temos ante a folga. Pero non, o e-mail recibido era o movemento político e comunicativo contra a folga.
Confesareivos que me... [+]
Asteburu honetan 'estetikoa' hitzaren inguruan pentsatzen aritu naiz, lagun batek esandako esaldi baten harira: “Lan hau estetikoa da”. Estetikoa hitzaren etimologia aztertu dut, badirudi jatorrian zentzumenen bidez hautematea zela bere esanahia, eta gerora... [+]
O día anterior, en Bilbao, reuninme cun amigo no bar Bira. Púxenme a pasear e dixen: “Claro, como es Giputxia, ja, ja”. E el subliñou que non era guipuscoano. Sen entendelo, continuei dicindo, “Ah! Non? Pero naciches en San Sebastián?”. “Si, nacín alí, pero eu... [+]