Competitividade na educación
A venda e compra son actividades humanas fundamentalmente. Os mercados e as pequenas feiras son espazos públicos bullicioso e vivos, lugares de sociabilidad nos que atopamos cousas valiosas que necesitamos (comida, roupa, enxoval) a cambio dun prezo xusto. Nela prodúcese un encontro luminoso e fugaz entre seres humanos coñecidos e descoñecidos. Podo tentar esta saia? O bo aspecto destes pementos. Quen é o último? Ponme tanto desde aquí. Lévasche ti a ventresca de bonito? Non esperar. O teu cambio. Moitas grazas. Non hai mellor que ir ao mercado o sábado pola mañá ou á praza (atención sinónimo). Pero, fascinado polo demo, empezamos a chamar mercado a cousas moi desafortunadas: os mercados bolsistas, o mercado laboral, os mercados financeiros, o mercado residencial. O gran economista e pensador Karl Polanyi avisounos de que o traballo, a terra e o diñeiro non poden ser mercadorías (porque as mercadorías son obxectos producidos para a venda no mercado). O traballo non é mercadoría é a lema da OIT. Pero o capitalismo tardío converteuno todo en mercadoría. E tanto como a contaminación do aire, afóganos o manto publicitario que cobre o mundo.
Algún día, cando todo isto pasou, alguén escribirá unha historia incrible explicando como a publicidade e a propaganda invadiron todas as reviravoltas da vida no último capitalismo. Aos lectores fascinados dun futuro mellor cóntalles que todo foi unha mercadoría a comprar en venda. E nos ambientes de forte competencia, a publicidade e a propaganda convertéronse en señores. Estiveron a piques de provocar un cambio antropolóxico que viran xamais: todos os seres humanos que non se converteron en residuos despreciables, que facían o que facían, estaban a compralo e vendendo sen darse conta, sen descanso, inmersos no exercicio da mercadotecnia. Todo o día de Santo facendo de cherpolari 7/24, sen descansos.
Non somos un grupo de cans famentos, somos compañeiros. Nin inimigos, nin sequera amigos íntimos: compañeiros. Metéronnos na competencia e a nosa afinidade empeza a desaparecer
Ao parecer, máis dun profesor de filosofía está preocupado pola mercantilización do hiper. Acabo de comprobar que estou a escribir isto, que a pregunta de Iñigo Martínez Peña en ARGIA é: pódese comprar todo? Hartmut Rosa convídanos a ler para axudarnos a dicir que non. Eu engadirei ao pensador Michael Sandel que, aínda que non sempre me gusta, recomendo apaixonadamente o seu libro O que non pode comprar o diñeiro.
A nosa preocupación ten que vir dalgún sitio. Quizais de comprobar que os profesores xa nos convertemos en meros comerciais. A educación regrada está a piques de converterse nun supermercado. Os nosos centros de traballo (grandes superficies) puxeron en marcha unha maquinaria de propaganda desde o momento da matriculación para captar alumnos e clientes. A continuación situaranse as oficinas de atención ao cliente. Xa veredes.En
contra do que reivindican algunhas asociacións de estudantes, a competencia entre os alumnos a través das notas non é o problema principal. Moitas notas altas poden estar dispoñibles para todos. A competencia é entre bens escasos. Por exemplo, a adquisición de estudantes clientes en materias optativas: Viaxe a Disney, notas brillantes, pasar clases xogando con gomets, ser moi felices. Ven a nós, matriculate na nosa materia (non creriades o nome dalgunhas materias), que pequeĂąos e descontos ofrecemos!
Botáronnos anacos de morcilla ao solo e lanzámonos a voar, a toda velocidade, para extirpar todo o que poidamos mordeando, mostrando cabeiros a outros cans famentos. Pero non somos un grupo famento de cans, somos compañeiros. Nin inimigos, nin sequera amigos íntimos: compañeiros. Metéronnos na competencia e a nosa afinidade empeza a desaparecer. A dignidade que nos correspondía como obreiros nos irá polo mesmo desaugadoiro. Se non o impiden.
Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora
ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.
Recollín o seu e-mail no portal da folga, no correo persoal. Ao principio pensei que era para dar a coñecer, como moitos outros, as posibilidades que temos ante a folga. Pero non, o e-mail recibido era o movemento político e comunicativo contra a folga.
Confesareivos que me... [+]
Asteburu honetan 'estetikoa' hitzaren inguruan pentsatzen aritu naiz, lagun batek esandako esaldi baten harira: “Lan hau estetikoa da”. Estetikoa hitzaren etimologia aztertu dut, badirudi jatorrian zentzumenen bidez hautematea zela bere esanahia, eta gerora... [+]
Azken urteotan, industria politikaren kontzeptua hainbat mailatan indarrez berragertu da. Neoliberalismoaren mailua izandako erakundeak, Nazioarteko Diru Funtsak, gaur egun zera azpimarratzen du: merkatuek baliabideak modu eraginkorrean esleitzeko eta arazo horiek konpontzeko... [+]
O día anterior, en Bilbao, reuninme cun amigo no bar Bira. Púxenme a pasear e dixen: “Claro, como es Giputxia, ja, ja”. E el subliñou que non era guipuscoano. Sen entendelo, continuei dicindo, “Ah! Non? Pero naciches en San Sebastián?”. “Si, nacín alí, pero eu... [+]
Tiven moitas dúbidas, independentemente de que abrise ou non o melón. Atrevereime, maldita sexa! Quero pór sobre a mesa unha reflexión que teño en mente hai tempo: non é xusto que a muller que deu a luz teña a mesma duración que o outro proxenitor. Mellor dito, o mesmo... [+]
Mundu mailako erasoaldi inperialista betean gaude, mendebaldeko burgesiak gidatuta. Ofentsiba inperialistak hartu duen forma gerrarena da, aldaera guztiekin: gerra ekonomikoa, gerra kognitibo eta kulturala, lawfarea; eta, noski, gerra militarra. Mendebaldeko inperialismoak... [+]
Acabo de ver unha serie doutro triste detective. Todas as tramas sucédense nunha remota illa escocesa. Xa sabedes como funcionan estas ficcións: moitos mortos, xente corrente pero non tanto, e unha paisaxe verde escuro. Nesta ocasión lembroume unha viaxe que fixen aos Países... [+]
A verdade é que non sei por que estou a escribir isto. No ambiente conflitivo de hoxe en día non se toman ben este tipo de opinións. É posible que ARGIA non publique isto, xa que non coincide coas opinións que publicaron até agora (pero se finalmente decidiron publicalo,... [+]
O 15 de xaneiro o lobby tecno-empresarial Zeditzak presentou o seu 6º informe, Euskadi e a Unión Europea, un destino compartido de prosperidade e competitividade. O neoliberal Think Tank, formado por expertos emerxentes do mundo das finanzas, presentou unha receita máxica... [+]
Os euskaltzales movemos os nosos pés tras a testemuña da Korrika, para reivindicar que queremos seguir vivindo como pobo vasco, en favor da nosa lingua.
Os primeiros pasos dáos a persoa migrante que sae do seu país de orixe en África, América do Sur ou Asia,... [+]
E un ano máis, os sindicatos organizáronnos folgas prefabricadas. E nós, individualmente, decidiremos si sumámonos ou non á folga, sen necesidade de ningunha asemblea no centro.
Ao parecer, o modelo de folga que me ensinaron a min xa non está de moda. No meu imaxinario, a... [+]
A vida rodéao todo, é finita e fráxil. Para vivir boas vidas, creo que o corpo sabe que facer, pero a mente, aínda que o saiba (cando está ben informado), a miúdo ve que cala o corpo intencionadamente. Neste silencio ábrese a cabeza ás relacións con outros xefes: o... [+]
Eroso gaude ingurunea gure egoera fisiko/emozionalera egokitzen denean. Besteak ni kontuan hartu nauenean, izan gizaki bat, objektu bat, espazio bat. Erosotasunaren klabea produktu eta espazio diseinuan beharrizan handi gisa sartu da, erosotzat jotzen dena erosgarria delako... [+]