Impedimento
O proceso de reforma da Lei de Educación da Comunidade Autónoma do País Vasco, que levantou pos e encheu moitas páxinas dos xornais durante moito tempo. A lei aprobada o pasado mes de decembro suscitou o enfado de moitos membros da comunidade educativa e un dos temas que provocou o resentimento foi o dos modelos lingüísticos. Os modelos A, B e D seguirán vixentes na nova lei aprobada, polo que a escola non poderá euskaldunizar aos nenos e nenas non vascohablantes maioritarios neste país.
É de supor, por tanto, que en moitos pobos haberá que seguir realizando campañas de matriculación no modelo D, para convencer ao proxenitor que ten dereito a elixir entre un modelo e outro, de que o modelo D é a única maneira de que os nenos aprendan en eúscaro, a garantía de que sexan donos de dúas linguas, o que será moi beneficioso para o neno, etc. Argumentos de fai 30 anos agrupados noutra celofa. A verdade é que parece un pouco preguizoso e preocupa.
Preocupación porque hai tempo que se demostrou que os modelos A e B ofrecen resultados moi pobres, e que o modelo D tamén ten moito que mellorar e non pouco. Si non se recibe en casa ou se recibe a medias e non dá clase, como debe desenvolver a competencia en eúscaro? Si vive nun pobo moi euskaldun, é máis fácil (son os mínimos), pero canto máis erdaldun viva na contorna, máis difícil será. A escola non pode euskaldunizarse soa, pero é unha peza crave.
Eu vexo máis incapacidade que ambición. Unha gran incapacidade que estamos a cubrir en nome dos novos tempos e á sombra dos procesos de reflexión
Á vista de todo iso, sorprendeume o recolleito na entrevista realizada por Euskaltzaleen Topagunea a Oskar Zapata e Iñaki Sagardoi no xornal Berria, no número do 2 de maio, sobre as conclusións do estudo realizado en Navarra. Estaba a referirse a unha investigación chamada cada vez máis favorable. Subliñaban o aumento da tendencia contra o eúscaro en Navarra e a necesidade de traballar a defensa. Nas conclusións da investigación falábase da disciplina da ponte, da formación de alianzas ou da procura dun maior consenso, e expúñanse cambios tanto no discurso como nas liñas de traballo a traballar na práctica. En canto á educación, dicían: “O que basicamente mencionamos é que queremos un modelo educativo integral de calidade para Navarra, e para nós isto implica necesariamente acudir á universalización do eúscaro no currículo do alumnado. Debería ser un dereito de todos os cidadáns coñecer o eúscaro e recollelo na escola. Sabemos, con todo, que en Navarra temos realidades moi diferentes hoxe en día, e antes de alcanzar o obxectivo que expomos, deberiamos impulsar todos os modelos de eúscaro que temos na actualidade. Os modelos A, B e D poden dar un salto na calidade. Cada un ten os seus retos e características, por suposto, pero cremos que é o momento de dar un impulso a todos e actuar con ambición (…)”.
Eu vexo máis incapacidade que ambición. Unha gran incapacidade que estamos a cubrir en nome dos novos tempos e á sombra dos procesos de reflexión. A lema que utilizou a ikastola de Estella na festa Nafarroa Oinez, organizada en 1990, foi o de Ezquin. Aquel non podía levar consigo unha ambición: que co esforzo chegase á meta que poucos esperan! Hoxe chamamos ambición á discapacidade e non sabemos nin onde pór o destino.
Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora
ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.
Non puiden pechar o caixón despois do último par de medias que me quedaban, as cales se devoraban mutuamente. Así estaba, mal pecho, xa durante dúas semanas, o pixama (na tirada dos pixamas, salvo tres regaladas, non hai pixama; a camiseta “para casa” está chea de... [+]
Un prestixioso arquitecto chega desde Londres a un pequeno pobo galego. Trátase de David Chipperfield, un edificio con oficinas en Berlín, Milán e Xangai, e que conta cun amplo equipo de edificios. Unha arquitectura elegante, requintada, feita por un Sir. A historia comeza na... [+]
Estás no bar, na barra, pedindo. No mostrador outras persoas tamén. En breve tocarache a quenda, pero o criado non che preguntou que é o que queres, saltouche e atendeu ao home que veu detrás de ti. Quedóuseche a cara estúpida e queres atraer a atención do camareiro, que... [+]
Gustaríame escribir a esta cousa que levo dentro. Cúmprense case cinco anos da pandemia, e os que eramos mozos naquela época, aínda que seguimos sendo mozas, comezamos a orbitar noutros espazos. A vivenda, o proxecto de vida, a maternidade, o traballo, a saúde... as ordes... [+]
Lembran? O 90% do Parlamento aprobou o Acordo Educativo hai dous séculos –perdoa, dous anos–. A reacción dos congresistas da esquerda moveuse entre euforia e satisfacción moderada. Segundo o documento aprobado, os centros privados seguirían recibindo diñeiro público,... [+]
Estar é facer. Así o di este ano a Feira de Durango, e é certo, polo menos no caso da propia feira e tendo en conta a Euskal Herria. A presente edición é xa a 59 edición da Azoka, e o feito de que cada ano se celebre demóstrao que a Feira de Durango é unha forma de facer... [+]
En Bilbao traballei durante cinco anos con colectivos en risco de exclusión, ao redor da fenda dixital, sobre todo coas mulleres. No camiño, atopeime con violencias machistas e outros moitos problemas. De forma moi orgánica, comecei a relacionarme e a entender o traballo dos... [+]
O Consello de Euskalgintza está a alertar da emerxencia lingüística que estamos a vivir nas últimas semanas. Pasaron bastantes anos desde que se empezou a describir a situación do proceso de revitalización do eúscaro no cruzamento, na rotonda, no inpasse e con palabras... [+]
A evolución que tomou Internet nos últimos 15 anos, unido ao seu modelo tecnolóxico e de negocio, fainos pensar que é unha ferramenta para incrementar os peores aspectos da humanidade. En todo o mundo creáronse axentes que non están satisfeitos con esta idea. Traballan... [+]
Os últimos anos saio pouco. Díxeno moitas veces, seino, pero polo si ou polo non. Hoxe asistín a unha sesión de bertsos. “Deséxolle moito”. Si, por iso avisei que saio pouco, supoño que vostedes asisten a moitos actos culturais, e que teñen máis que comparar. Pero... [+]
En 2006, Baltasar Garzón, entón xuíz estrela, sufriu unha especie de revelación e redactou unha práctica que garantía os dereitos dos detidos por terrorismo. O mesmo xuíz viu pasar pola súa sala a centenares de detidos incomunicados, moitos deles con evidentes signos de... [+]
Son un dos máis bonitos recordos que teño no corazón. Naquela época estaba a facer Filoloxía Vasca e fomos a unha sociedade de Arbizu a un concerto de Ruper Ordorika. Alí estaban Rikardo Arregi Diaz de Heredia e Juanjo Olasagarre. Non me atrevín a dicirlle a Arregi que... [+]
Recentemente, ante a pregunta sobre en que consistía a emerxencia climática, un científico deu a excelente resposta: “Mire, a emerxencia climática é esta, cada vez ves no teu móbil máis vídeos relacionados con fenómenos meteorolóxicos extremos, e cando te dás conta,... [+]
Dise que Simone de Beauvoir escribiu que o opresor non sería tan forte si non tivese cómplice nas liñas do oprimido. A min paréceme moi normal... Que queredes? Cando estás pisado, tamén é comprensible que queiras mellorar a túa condición, e para iso é moi útil ofrecer... [+]