Campións
Como a maioría dos vascos, eu estaba a favor do Athletic, sen dúbida. Como a maioría dos vascos? Talvez non estea tan claro. Máis aló do que creen en Gipuzkoa, evidentemente deberá todo, atopei en Pamplona a uns mozos que ían con Mallorca, sen buscar demasiado. Para quen cre que estes mozos eran navarristas, aclároo: son navarros, vascos e nacionalistas.
Unha primeira evidencia é que o fútbol non nos une. Mesmo aproveita o fútbol para que unha determinada prensa aumente as nosas diferenzas e inquietudes, obtendo grandes beneficios. É certo, con todo, que non deberiamos xulgar o fútbol en función da súa influencia na construción nacional, aínda que realmente inflúa. O fútbol non é política. O fútbol é fútbol. Non é menos certo que hai un punto no que o fútbol e a política tócanse. Así, algúns agradeceriamos que non actuasen como meros seareiros, aínda que estaban en campaña. Non digamos as personalidades referentes da esquerda abertzale que nos avergoñaron coa súa forofismo.
O fútbol non nos une. Mesmo aproveita o fútbol para que unha determinada prensa aumente as nosas diferenzas e inquietudes
Como nos avergoñou, todas as cadeas de ETB, á vez, darían o paseo da barcaza de ditxos. Amigo, alí non se podía escapar. As opcións eran só dúas: a gabarra ou a gabarra. Non había máis. Bo, si, ETB non era pasar a outra cadea. O tabaco, ao final, como moitos bautizamos ao mesmo tempo.
En todo iso hai unha sombra que circula por un fondo, unha sospeita. E non é nada como “o fútbol é un opio do pobo”. Mesmo penso que unha pequena dose de opio non vén mal, porque pola contra o panorama diario é tan insoportable e de ansiedade. Esta sospeita é que Bilbao patrimonializou non só a idea de Euskadi, que sería grave, pero parcialmente comprensible, senón tamén a de Euskal Herria. É dicir, que a algúns só queda a ecuación: Bilbao = Euskadi = País Vasco.
Claro, dicir “Bilbao” neste contexto é non dicir nada. Quen é iso de “Bilbao”? Quen compoñen ese “Bilbao”? Non sei. Se alguén sabe e dime, sinalarame os inimigos máis apaixonados da nación que eu soña. Si eu fose sociólogo, tentaría espremer
o tema. Como non son, parabén aos campións e levanta Athletic.
Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora
ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.
Non quero que a miña filla se disfrace de xitana nos caldereros. Non quero que os nenos xitanos da escola da miña filla gocen de xitanos nos caldereros. Porque ser xitano non é un disfrace. Porque ser xitano non é unha festa que se celebra unha vez ao ano, manchada de roupa... [+]
O camiño faise paso a paso, e hai un tempo aprendín que parece feito polo principio. Pero a xente tamén quere aprender a encher esa frase de contido. Só non podemos conseguir nada, quizá axiña que como comecemos. Incluso a gran afluencia de xente pode complicar a... [+]
Non actuou correctamente, había que tomar medidas, si non, non aprendemos. Ao parecer, non se daba conta do impacto do que fixera, seguía normal, ás veces cun aspecto máis feliz que os que lle rodeaban. Ademais, fala demasiado alto, iso non lle gusta a ninguén. Como as... [+]
Hezkuntza Sailak ez ei du ulertzen publikoko langileak zergatik joan garen grebara. LAB sindikatuari galdetzea dauka. Sindikatu horrek akordioa sinatu zuen sailarekin, 2023ko apirilean. Urte bi geroago grebara deitu dute haiek ere, aurrekoetan ez bezala, Hezkuntza Sailak... [+]
Profesor de Historia en homenaxe a un ex compañeiro que acaba de xubilarse. Bravo e máis bravo!
As leis educativas subliñan a importancia de fomentar o pensamento crítico no alumnado. Pero o claustro de profesores, nun tempo un espazo de debate de ideas e contraste de... [+]
A democracia liberal nos países occidentais parécese cada vez máis a unha democracia minimalista. O núcleo da definición sería que se respectan os cambios de goberno nas eleccións. A esta variante autoritaria, os politólogos Levitsky e Way chamárono autoritarismo... [+]
Mentres escribía esta columna, tiven que cambiar o tema, porque a miña atención se viu afectada polos aranceis de Trump. Necesitaredes poucas explicacións, é novo en todos os sitios, impuxo aos produtos chineses un 10% e aos produtos canadenses e mexicanos un 25%. O que... [+]
Esta cuña que o anuncio de substitución da bañeira por unha ducha en Euskadi Irratia anima xa ás obras no baño de casa. Anúnciase unha obra sinxela, un pequeno investimento e un gran cambio. Modificáronse as tendencias dos sanitarios nos aseos e estendeuse de forma oral a... [+]
Recollín o seu e-mail no portal da folga, no correo persoal. Ao principio pensei que era para dar a coñecer, como moitos outros, as posibilidades que temos ante a folga. Pero non, o e-mail recibido era o movemento político e comunicativo contra a folga.
Confesareivos que me... [+]
Asteburu honetan 'estetikoa' hitzaren inguruan pentsatzen aritu naiz, lagun batek esandako esaldi baten harira: “Lan hau estetikoa da”. Estetikoa hitzaren etimologia aztertu dut, badirudi jatorrian zentzumenen bidez hautematea zela bere esanahia, eta gerora... [+]
O día anterior, en Bilbao, reuninme cun amigo no bar Bira. Púxenme a pasear e dixen: “Claro, como es Giputxia, ja, ja”. E el subliñou que non era guipuscoano. Sen entendelo, continuei dicindo, “Ah! Non? Pero naciches en San Sebastián?”. “Si, nacín alí, pero eu... [+]