Era a hora de envorcar
A pesar de que eu parecíalle Escorbutin na miña mocidade, Antton Carretero, nacido en Aramaio, sempre tivo unha mirada máis longa: punka si, por suposto, e a kinya é mellor, pero fíxase en moitos outros estilos pasando por prexuízos, canallagos, máis sensibles… Todos eles axudan a aflorar destroyer interior e miserias. En 2019 comezou a baleirar e musicar en palabras as pantasmas internas e sociais, e aos poucos logrou formar equipo no baixo e coa batería de Barba (Os Cretinos). Pero a pandemia e Antton mergulláronse noutros proxectos interesantes (112, Chulería Foder!) O Volquete foi abandonado durante moito tempo. Así, Antton gravou tres discos en pouco máis dun ano despois de facer o fundamento, e este último. No mesmo local de ensaio, e baixo
a dirección de Mikel Arriaran Arri, Never Surrender, Arkada Social, Deas-Kontrola, realizáronse sete cantos, sacando así o seu propio NON-DO. Sen dúbida, a longa espera mereceu a pena. As palabras e a voz teñen moita importancia, afastáronse do habitual, gústanlles os semi-tempos, e son moitas as perlas de Antton vomitadas con imaxinación e voz de rúa: Somos pos e calendarios, Ir ao bar non é militar, Os teus abrazos van ser o meu mortaja…
Xúrocho pola miña liberdade é un cardo amargo á sociedade, que combina guitarras escuras e temco con brillo en 1977. Merdas da TV é máis intensa, con moitos cambios, e ten guitarras post-punk como A URSS e Biznaga, hit! Ir ao bar presenta pub-rock, rock and roll e cheiro a esmorga. Cinco autobuses de segunda man tamén é enorme, punk-rock forte e firme, tamén pegañento. Sección de conxelados dá rock curriqui, rueiro e vivo. Mortaja é a esencia do punk sinistrado, que en cóctel parpadea a Paralisis, Lords of The New Church e Gabinete Caligari. Para terminar, As canceiras é unha balada rockeira que se volve maligna e agre.
A AUTODESTRUCIÓN COMEZOU. 3, 2,1... ZON!! !
Bidehuts, 2023
----------------------------------------------------------
Darlle demasiada importancia a que sexa politicamente correcto, pero nun momento no que falta a política
correcta, direi que desde Abregotarrak, como... [+]
A suma de catro elementos non sempre dá catro, xeralmente máis que iso. E, por suposto, andaron en varios proxectos e a saber como e por que se uniron: Atxe, Led Inferno, Osoron e Txerra. Criamos que ían facer punk polos antecedentes, pero son tan abertos e tan pouco... [+]
Non se pode facer a lectura dun grupo sen ter en conta o pasado dos seus compañeiros; e neste caso, o exercicio é aínda máis difícil. Hai un membro de Tatxers e Borla lembra ao grupo Tatxers. É inevitable pensar no grupo anterior, pero quedamos curtos, porque detrás das... [+]
Fly Shit é un dos poucos grupos hardcore que houbo en Debagoiena. Sen grandes intencións e totalmente convencidos cando o fan, teñen un percorrido firme nas costas sen apertar as présas e á vez sen cortes. É máis, nunca deron un mal concerto, nin un paso máis.No
... [+]
Oñati é un pobo especial en moitos sentidos, e non digamos, baixo a mirada dos pobos veciños, que lentes vestimos! O pobo e a cidadanía teñen moitas características propias, e o movemento que rodea á asemblea de mozas, tanto no pasado como na contorna do Gaztetxe... [+]
Cantas cousas pasan inadvertidos. Aínda que se movan en nichos, cada nicho xa non é demasiado grande? Este EP do artista Alai chega de Tolosa cunha electrónica perfeccionista ao estilo breakbeat, jungle, UK garage e house aromatizada con sabor afrocaribeño.
E o que pensaba... [+]
Situaba ao grupo no
movemento queer de Madrid, e recentemente tiven a oportunidade de coñecelo na súa esencia, a directa. Entón decateime de que o grupo foi creado por Belén (voz e guitarra), nacido en Arxentina e desprazado de moza
a Madrid, e que se uniu a María... [+]
Antigamente, xa sabiamos de memoria todas as frases de Joker de The Dark Knight, como “axente do caos”. Tíñao, por exemplo, para explicar a súa conduta: “Paréceme un tipo cun plan? Sabes o que son? Un can que corre detrás dos coches. Non sabería que facer si... [+]
Encadenamiento
Non-Autoproducción, 2023
----------------------------------------------------
Nunca souben moi ben cal é o “rolo british”, quizá porque nunca fun moi afeccionado. Con todo, non teño ningunha dúbida do que din. Nótase en son e melodía, un pouco... [+]
Over the rede lixeiro
The Clayton
Autoproducción, 2023
--------------------------------------------------
Este grupo de Aramaio (Araba) chamou a atención nas proximidades de Arrasate en 2019, cando comezaron a interpretar que eran moi novas e publicaron unha maqueta... [+]
Pelax non escoita
Valen, 2024
-----------------------------------------------------
Si non sóbrache tempo de ler este texto, resúmocho: escoita Pelax. Agora non tes escusas, subiron toda a súa discografía a Spotify por primeira vez, aínda que xa estaban en Bandcamp... [+]
Pálpebras
Xabi San Sebastián
Orella, 2023
-----------------------------------------------------
Sempre pensei que este músico e creador donostiarra nunca conseguiu o lugar ou a atención que merece. Pero, aínda que non sexa así, quédannos as súas cancións, porque... [+]
A Urbe
Chulería, FODER!
Autoproducción, 2024
-------------------------------------------------------------
O grupo de Desorde, xurdido na Marxe Esquerda de Bizkaia na adolescencia tardía, espertou a miña atención pola credibilidade e frescura do punk-rock na súa... [+]
Ke Lepo
Izpi
Forbidden Colours, 2023
-------------------------------------------------------------
Ke Lepo móvese nun estilo chamado Inteligence Dance Music. A ninguén se lle equivoca un nome máis ponposo para un estilo musical? O IDM é un tipo de desenvolvemento do... [+]
Escoitar a colección 2023
Moitos
Eragin
------------------------------------------------
É curioso a revista Entzun. Creada na década de 1990, é a revista musical pioneira en eúscaro e a única, salvo a fanzine Izu Giroa hardcore-punk. Aínda que estivo a piques de... [+]