Na última década, o PNV confiou a xestión dos departamentos do Goberno Vasco a cargos públicos provenientes de tres canteiras. Destaca un equipo que traballou en empresas consultoras como PwC e Andersen. Outro grupo importante constitúeno os funcionarios de carreira. Forman parte dun terceiro grupo os dirixentes, excargos públicos municipais ou forais, candidatos a listas electorais e os seus familiares.
Os familiares dos membros da estrutura interna do partido levan tempo na administración. Arzalluz, fillo do histórico presidente do PNV, foi nomeado presidente do consello regulador do Txakoli de Bizkaia, Asier Arzalluz, e a súa esposa, Isabel Octavio, actual directora de Comunicación de EITB, foi directora do Gabinete do Departamento de Sanidade.
Unha filla do secretario de organización do PNV, Joseba Aurrekoetxea, foi elixida para un posto no Porto de Bilbao. O ex comisionado Asier Atutxa, fillo dun ex conselleiro de Interior do Goberno, foi presidente do Porto de Bilbao. O presidente do Euskadi Buru Batzar, Andoni Ortuzar, é o tío dun ex xefe do Gabinete do Deputado Xeral de Bizkaia, Igor Camaño. Joseba Egibar, presidente do GBB, tivo dous sobriños como altos cargos do Goberno: Eneko Goenaga e Imanol Goenaga. José Antonio Suso, presidente de ABB, está casado coa directora de Autogoberno, Begoña Pérez de Eulate.
O PNV delegou a xestión dos departamentos do Goberno Vasco en cargos públicos provenientes de tres canteiras. (...) Hai tempo que os parentes dos membros da estrutura interna do partido traballan na administración
Tamén os familiares dos cargos do Goberno levan tempo na administración. A filla do ex presidente Ardanza, Nagore Ardanza, é coordinadora de Bilbao PortLab, cuxo tío foi nomeado no seu día alto cargo do Goberno. O marido de Bakartxo Tecería, presidente do Parlamento, Joanes Labayen, foi contratado como asesor do Goberno. Pola súa banda, o Conselleiro de Sanidade do Goberno Vasco, Gotzone Sagardui, Iñigo Apellaniz, é Xefe do Servizo de Prevención de Metro Bilbao e unha cuñada, Alfonso Apellaniz, Xefe do Servizo de Prevención da Ertzaintza. Vitoria Landa, directora da Ertzaintza, está casada con Patxi Leal, responsable da Brigada Móbil.
O marido da conselleira Arantxa Tapia (Julián Flórez) e a esposa do conselleiro Jokin Bildarratz (Ane Garate) traballan para a administración. As irmás de Urien son altos cargos do Goberno. A socia Nerea Urien é a viceconsejera de Saúde e a súa irmá, Izaskun, é a directora de Recursos Humanos do departamento de Seguridade. Os irmáns Uriarte tamén son altos cargos. Jon Uriarte, ex director da Ertzaintza, é hoxe director da Administración de Xustiza e o seu irmán, Aitor, director de Xogo e Espectáculos no departamento de Seguridade.
Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora
ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.
Hai quen, sendo un cerebro brillante, con definicións de "pouco detalle", son expertos en transformar e transformar o mesmo, dito doutro xeito. Era súa e foi un proxecto in eternum que se repetiu durante décadas. Esta era unha das principais razóns para deixar de ser... [+]
O 26 de decembro, durante un ataque aéreo, o Exército israelí matou a cinco xornalistas palestinos que tentaban chegar á cidade. Con eles mataron a 130 xornalistas palestinos. Esta noticia lembroume un par de cousas, a primeira, a persecución que sofren os verdadeiros... [+]
Nos últimos meses tocoume traballar en varios institutos e, nalgún momento, tiven que falar cos alumnos das posibilidades que ofrece o mercado laboral. A tipoloxía dos alumnos é variada e nunha mesma cidade varía moito dun barrio a outro, dun instituto a outro, e tamén... [+]
A nena que aparece no centro da fotografía, que dificilmente se pode considerar histórica, está a escribir unha lista de adxectivos: eu, ti, el, nós, vós, eles. Mirando cara abaixo, non puiden ver como era a súa mirada.
Insensible ao labor do fotógrafo, vostede, lenta e... [+]
Cando traballas con persoas maiores ou con persoas con diversidade física e neuronal, dásche conta de que a idea da competencia na nosa sociedade limítanos moito como especie. É dicir, o noso sistema ponche en valor por facer as cousas de maneira específica, e o que non o... [+]
Quería escribir polas luces de Nadal e reivindicar que se converta nunha tradición anual nesta época de iluminacións de rúas, un espazo público acolledor, alegre e gozoso desde o punto de vista da clase. Pero, por suposto, tamén espazos públicos cálidos onde algúns... [+]
Perdoa aos carballais, encinares, olmos, garzas, fresnos, alisedas, castañares, bidueiros, gorostidias, manzanales, piñeirais e a todas as sociedades das árbores, pero hoxe o hayedo ten unha cita con motivo das celebracións da fronteira invernal.
Resúltame máis fácil... [+]
Volve Euskaraldia. Ao parecer, será na primavera do ano que vén. Xa o presentaron e a verdade é que me sorprendeu; non o propio Euskaraldia, senón a lema del: Farémolo movéndonos.
A primeira vez que a lin ou escoitado, vénme á cabeza o título da obra que puxeron para... [+]
Ildo beretik dator Eusko Jaurlaritza berriaren politika. Hitzak bai, baina ekintzak ez dira argi ikusten Pradalesen gobernuak aurkeztutako aurrekontuan.
Cando o sistema colonial capitalista heteropatriarcal cuéstionase e loita, ataca sen piedade. Utilizando todas as ferramentas ao seu alcance para fortalecer, fortalecer e consolidar o poder institucional, os medios, a xustiza, a lingua, a cultura, a violencia...
En Suíza,... [+]
Non sei si vostedes tamén teñen a mesma percepción –recoñézoo: aquí empecei a escribir de maneira acientífica–. Refírome á extensión natural da palabra preguiza. Cada vez escoito máis nos recunchos de Hego Euskal Herria: eúscaro, español e, por suposto,... [+]
Moitos en Nadal sentimos máis preguiza que ilusión ao pensar nas comidas e encontros familiares. Pero adiantámosvos que non é a comida a que nos fai sentirnos colectivamente incómodos, senón a normatividad que define á familia tradicional. É máis,... [+]
Sempre me pareceu máis significativo o modo que se di en castelán aos carruajes que se poden atopar aquí e alá: humilladero. Non é un nome bastante lixeiro, branco ou non ten ningunha connotación? Á fin e ao cabo, todo o que pasaba por alí debía ser humillado. É sabido... [+]
O final da República Árabe Siria causou unha gran sorpresa pola forma en que se produciu: rápida e case sen resistencia. Con todo, non é tan estraño si temos en conta que o país estaba destruído, empobrecido e trocado. Hai tempo que a maioría dos sirios non se preocupaba... [+]