Do Superr a Subera
O ano pasado inaugurouse a nova fase do Supersur. Unha vez ensuciado o último val natural de Bilbao por cemento, os condutores dispostos a pagar a peaxe, e os que por erro acceden ao Supersur, poden gañar un par de minutos ao reloxo.
As empresas construtoras han gañado bastante máis, 220 millóns de euros. Os biscaíños e biscaíñas que tivemos que pagar esta infraestrutura a través dos impostos perdemos o mesmo, e quen sufrimos as consecuencias da emerxencia climática habemos tido que renunciar a outra chea de expectativas.
Pero esta infraestrutura non saciou a fame no cemento dos ricos biscaíños, e a Deputación anunciou desde a boca de Pradales a súa intención de pór en marcha despois do verán o Subfluvial ou a construción do Túnel Submarino. A nova autoestrada conectaría Leioa e Sestao a través dun túnel duns 3,5 quilómetros.
De momento, a Deputación Foral ha anunciado que destinará 450 millóns, pero se se segue o modelo do Supersur esta cifra incrementarase considerablemente, especialmente si tense en conta que a contorna a perforar está infestado de area, auga e solos contaminados (fíxese no metro de San Sebastián).
Tal e como recoñece a propia Deputación Foral de Bizkaia, a nova autoestrada aumentaría un 33% o tráfico da zona e aumentaría a contaminación e as emisións de gases de efecto invernadoiro
Da mesma maneira que a principal vítima do supersur foi o val de Bolintxu, nesta ocasión será o instituto Artaza-Romo o que máis dano sufrirá. De feito, o túnel pasaría de lado (e por baixo do patio). Os alumnos e os traballadores deberían soportar unha obra que dure polo menos catro anos, con consecuencias que non son nada modestas: ruídos duns 90 decibeis, contaminación, risco de camións… Que pais desexaría que os seus fillos a sufrisen seis horas ao día? Que traballadores desexaría que iso sexa o seu día a día no traballo? En definitiva, o proxecto poría en perigo o futuro do propio instituto.
Pero o instituto non será o único prexudicado. Tal e como recoñece a propia Deputación Foral de Bizkaia, a nova autoestrada incrementaría o tráfico da zona nun 33%, aumentaría a contaminación e as emisións de gases de efecto invernadoiro, afectando a todos os biscaíños. Tamén se verán prexudicados aqueles cidadáns que poderían contribuír a utilizar eses 450 millóns para outros fins: os que están en listas de espera de Osakidetza, os usuarios do transporte público, os que teñen que ser coidados…
Os gañadores desta infraestrutura son facilmente deducibles: as construtoras. Que outros proxectos trituradores terán gardados no caixón? Quen serán os afectados? Si non queremos saber, é mellor facer todo o posible para deter o Subfluviales.
Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora
ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.
“Pasaron 18 anos desde que apareceron uns 400 grafitos na escavación, 16 anos desde que fose expulsado do campo de escavacións de Lurmen sen probas científicas e 4 anos desde que se celebrou o xuízo sen clarificar o tema, podemos dicir que seguimos investigando e os que... [+]
Neste mundo frenético e vertixinoso no que vivimos, os cambios sociais que se suceden aos poucos parécennos ás veces imperceptibles, irrelevantes ou insignificantes. Con todo, non é así, e temos que ser conscientes diso para actuar con prudencia. Exemplo diso é que nos... [+]
Os domingos de setembro é costume subir a Ernio, bailar en Zelatun e comer chourizo morro, ou algo así. O peor tempo non fai falta xente. Este ano, cando os meus amigos se marchaban máis temperán e eu atrasábame, subía só, atopándome coas cuadrillas que baixaban. A... [+]
No libro fronteirizo de The House on Mango Street, escrito por Sandra Cisneros, o can dun personaxe ten dous nomes: un en español e outro en inglés. É posible que a primeira vista poida resultar estraño, mesmo para un libro, pero se un pensa máis tranquilamente, advírtese... [+]
Era imposible adiviñar quen era ou quen era a lema que lía, pero quen era!
Anxo González Olvera foi coñecido en México fai 11 anos cando os bertsolaris convidáronnos a unhas xornadas coas súas improvisadores. Vivía nun alto do outeiro, alimentándose de paxaros, pombas,... [+]
Os utopianos do libro Utopía de Tomás Moro amaban lelo. A boa educación das letras leváralles a comezar na infancia e a proseguir a súa vida adulta sen que ninguén lles ordenase nada, lendo e aprendendo e lendo máis. Imaxinade o tempo dedicado a iso polo mero pracer de... [+]
Como na Idade Media dominaba Deus, na época moderna vivimos sometidos ao mercado e ás súas ríxidas leis. Os grandes soldos de alto nivel están determinados polo mercado, xa que os premios dos CEO de Iberdrola ou BBVA márcanos os mercados do seu sector, aínda que levan 300... [+]
Na podksemana A lanterna de diógenes atopei moitas ideas para seguir pensando na entrevista a Miguel Benasayag-eg. Entre elas, as reflexións que fai o ser humano sobre as nosas relacións coa tecnoloxía.No
diálogo compárase a influencia das diferentes tecnoloxías na... [+]
A terceira vez que recibía os mesmos datos que o estudante, non lembraba máis que esas frases tan usadas, nas que a nada esmagara a miña intelixencia: “Non somos nada”, “a vida non ten sentido”, “Deus, si é tan inocente como din, por que nos fai isto?”. Non... [+]
A responsabilidade é do Estado sionista de Israel, que, coa axuda dunha gran parte da poboación, soldados, colonos, etc., está a facer limpeza étnica e xenocidio contra os países e pobos de ao redor.
Os Estados occidentais tamén lles apoian, danlles armas e préstanlles... [+]
Iso díxome o ex alumno, que tardou moito en presentar unha denuncia que estaba nos xulgado meses e que, por recomendación do psicólogo, retirara a denuncia de violación. E eu permanecía calado, sen poder adiviñar que dicirlle ao mozo que aínda presentaba síntomas de... [+]
Non é un sinal de orgullo mirar ás persoas que están ante min coma se non fosen persoas? Si, claro que si. Pero como podemos esperar que os demais se entendan? Comprender, observar, mirar. Querer entender aos demais non require esta actitude orgullosa? Sabendo o que é ser... [+]
Din que pasou un ano. Nunca comprendín o arrogante costume que temos os occidentais: aínda que o conflito dure case un século, adaptamos as datas ao noso gusto, regalando a importancia que queiramos. Foi diferente a última época para os palestinos que están presos no seu... [+]