Traducido automaticamente do vasco, a tradución pode conter erros. Máis información aquí. Elhuyarren itzultzaile automatikoaren logoa

Semana Santa e ramadán

Zarata mediatikoz beteriko garai nahasiotan, merkatu logiketatik urrun eta irakurleengandik gertu dagoen kazetaritza beharrezkoa dela uste baduzu, ARGIA bultzatzera animatu nahi zaitugu. Geroz eta gehiago gara, jarrai dezagun txikitik eragiten.

Levo anos militando na Rede de Cooperación do meu pobo. No seu Sindicato de Vivenda xuntámonos persoas de diferentes orixes e hai unha gran comunidade musulmá. Este ano, con motivo do Ramadán, unha noite de toda a Rede de Axuda Mutua celebramos o almorzo Ramadán. Isto xerou un debate porque as celebracións que para algúns teñen un significado relixioso non deberían ter cabida nunha organización laica como a nosa.

A relixión é un tema certamente interesante e manifesta moitas contradicións. Este ano celebramos o almorzo Ramadán para reforzar o vínculo cos nosos compañeiros musulmáns, mesmo porque detrás dunha tradición como esta hai valores que nos parecen interesantes: fortalecemento da comunidade, fortalecemento da afinidade… Nese sentido, eu teño claro que todas as relixións teñen contidos dominantes e opresores, pero que, á súa vez, conservan dentro delas valores que poden favorecer a loita de liberación. Véxase a Teoloxía da Liberación, o movemento obreiro e a relación entre sacerdotes vermellos, a importancia do cristianismo de ENAM, a importancia dalgunhas relixións nos procesos de descolonización… De todos os xeitos, nestes casos hai que ter coidado para que o exercicio de solidariedade e fraternidad non se converta en apología dunha relixión determinada.

É fácil sinalar elementos de carácter relixioso co islam. Pero os vascos “nativos” somos culturalmente totalmente cristiáns

Por outra banda, para quen nos consideramos laicos é fácil sinalar co islam elementos de carácter relixioso, xa que culturalmente nos resultan totalmente estraños. Pero se eliminamos as gafeñas etnocéntrico-coloniais darémonos conta de que somos vascos “nativos”, laicidades laicismo, culturalmente totalmente cristiáns. E que reproducimos inconscientemente condutas de carácter cristián. Sen ir demasiado lonxe, en Semana Santa non se celebrou ningunha asemblea sindical, todas as nosas festas levan o nome dos santos cristiáns…

Recoñezamos que os vascos até agora, en xeral, temos raíces cristiás e hoxe aínda somos culturalmente cristiáns e católicos. O Aberri Eguna celébrase en Pascua, saca as contas. Non se trata aquí de negar completamente estas raíces e arroxalas ao lixo: do mesmo xeito que co islam e co resto das relixións, máis aló do caparazón conservador, nas nosas tradicións cristiás existen valores e costumes con potencial transformador.

É innegable que a euskaldunización está a adquirir un carácter cada vez máis multicultural e multierlijioso. E así sexa! Si non, a vasquidad estará esgotada en poucas décadas. Isto significa que a relixiosidade terá un gran peso no proceso de reconstrución da vasquidad e que nos convén empezar a reflexionar sobre este tema esvaradío.

Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora

ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.


Interésache pola canle: Iritzia
O esencial é a xente

Vivimos nun contexto no que os discursos de odio antifeministas e racistas a nivel mundial están a aumentar gravemente. As narrativas de extrema dereita insérense en todo o mundo tanto polas
redes sociais como polas axendas políticas. O racismo e o antifeminismo... [+]


Néboa

Moitas veces, despois de mirar as brumas desde a miña casa, ocorreume non coller paraugas, aínda que saiba que vou acabar de empapar. Por que será? Talvez non lle apetece coller o paraugas? Quizá coa esperanza de que non me molle? A pesar de todo, a conclusión foi sempre a... [+]


Para vivir en eúscaro, a República do Euskera

Recordo que con 16 anos, a Ertzaintza identificoume por primeira vez nunha concentración a favor do eúscaro ante os xulgados de Bergara. Criamos que en Euskal Herria era lexítimo o clamor pola euskaldunización dos tribunais, pero tamén entón faltaría algún permiso,... [+]


2024-11-22 | Andoni Burguete
Cando a sede de lucro afoga

O desastre provocado pola pinga fría en Valencia deixounos imaxes dramáticas, tanto polas consecuencias inmediatas que tivo, como porque nos adiantou o futuro que nos espera: que este tipo de fenómenos climáticos extremos van ser cada vez máis numerosos e graves. Isto... [+]


Alegamos en contra do Plan Enerxético de Navarra que non planifica

A actualización do Plan Enerxético de Navarra pasa desapercibida. O Goberno de Navarra fíxoo público e, finalizado o prazo de presentación de alegacións, ningún responsable do Goberno explicounos en que consisten as súas propostas á cidadanía.

Na lectura da... [+]


2024-11-22 | Joan Mari Beloki
A Rusofobia antes e agora (II)

Desde a desaparición da Unión Soviética, a rusofobia foi crecendo. O concepto de seguridade do Consello de Seguridade da ONU de 2002 é moi claro e indica que a seguridade e estabilidade do planeta deben depender dos Estados que non teñen intención de desafiar a Estados... [+]


Nome e existencia de Umandi

Andoni Urrestarazu Landazabal naceu na localidade de Araia o 16 de xullo de 1902 e faleceu en Vitoria o 21 de novembro de 1993. Xa se cumpriron 31 anos e creo que é o momento de recoñecer o seu nome e ser, xa que non se coñece ben o legado que deixou. Umandi utilizou o nome... [+]


Eúscaro con memoria

A escritura de autobiografía é, segundo din, a ferramenta máis eficaz para o desenvolvemento persoal, a máis liberadora. Tirar das cousas do pasado e lembralas, parece que axuda a desatar os nós do presente. Si, axuda a entender o presente e a debuxar un futuro que nos... [+]


Aposta de futuro

Fixen un repaso desde o anuncio da pandemia até a traxedia de Valencia e concluín que a nefasta xestión institucional que ten a mentira e o forupe como devasa é constante da clase gobernante.

Non temos un gobernante substituto válido mentres este sistema pendular non se... [+]


2024-11-20 | LAB sindikatua
Os transportistas tamén temos que ir ao servizo

O 19 de novembro é o día mundial do baño. Aínda hoxe, no século XXI, moitos traballadores e traballadoras, aquí, no País Vasco, non teñen dereito a usar o baño nas súas xornadas laborais. Exemplo diso son moitos os traballadores do transporte.

Os aseos son a clave da... [+]


Chamamento á euskalgintza apolítica

A supervivencia do eúscaro non é o único problema que os vascos xogamos na partida política, pero si, como elemento máis característico da euskaldunización, o que máis reflicte a nosa situación. Mostra moi ben o que non aparece tanto noutros ámbitos. En primeiro lugar,... [+]


Tecnoloxía
Esgotando a creación humana?

Sabemos que a intelixencia artificial está a representar moitos campos no ser humano: confort, velocidade, eficiencia... Fixéronnos crer que o esforzo humano é un obstáculo nas necesidades de velocidade deste mundo capitalista. As agresións para reducir as nosas... [+]


2024-11-20 | Ula Iruretagoiena
Territorio e arquitectura
Datos ao territorio

Nas últimas semanas non foi posible para os que traballamos en arquitectura que o fenómeno climático de Valencia non se traduciu no noso discurso de traballo. Porque debemos pensar e deseñar a percorrido da auga en cubertas, sumidoiros, prazas e parques de edificios. Sabemos... [+]


Materialismo histérico
Para vivir

A autoestima ás veces parece algo íntimo. Pero se a autoestima ten que ver coa imaxe que un ten de si mesmo, co valor que se dá a si mesmo, tamén terán que ver as decisións que poida tomar. Que valor ten alguén que non pode decidir? Entón pómonos a mirar á nosa nai. E... [+]


2024-11-20 | Gorka Menendez
O caserío vasco, sistema de explotación?

Os Sanmartines son moi coñecidos nos nosos caseríos, xa que é o momento de matar o porco. Con todo, moita xente non saberá que antes o día de San Martín marcaba o fin do ano agrícola. E iso non era ningunha bobada. De feito, a finais de ano había que pagar unha renda... [+]


Eguneraketa berriak daude