Cataluña está seca. Na medida en que hai tempo que non se viu. Está moi orientado ao ceo, pero a seca non é totalmente natural ou sen razóns históricas. En gran medida, como todos os movementos a favor da terra subliñan, é consecuencia do modelo económico. Un modelo que impulsa sectores que, ademais de sobrecalentar a atmosfera, necesitan máis auga da que pode achegar o territorio, símbolo turístico e agrogandeiro intensivo. O mantra tolo do crecemento continuo do capitalismo non fai senón aumentar o consumo deste recurso limitado. Cataluña sobreexplota a súa auga doce nun 31% e é, ademais, un dos lugares do mundo que máis privatizou a xestión deste dereito humano: o 78% da poboación é abastecida por empresas privadas. Desde o ceo non chegará a solución, nin sequera paseando un boneco de madeira. O problema é moi terreal. Ten nome e apelidos.

Foto: Campesiños de Tarragona pedindo ao deus dos católicos que chova. Anadolu
Texto: Axier Lopez