Desde o 7 de outubro de 2023 non souben como abordar o tema. Porque é difícil actuar con certa distancia sobre algo que tanto emocionalmente che toca, quizais imposible. O xenocidio televisivo do pobo palestino revelounos a moitos sentimentos de impotencia, de perplexidade, de rabia e de difícil colocación. Varios deles puxéronse de manifesto en concentracións e manifestacións a nivel mundial. No número especial Non no noso nome, publicado por ARGIA, sinaláronse de forma detallada os principais fitos até chegar á situación actual do conflito, e os artigos de opinión respecto diso son innumerables.
É evidente que nas últimas sete décadas Israel desatendeu a resolución publicada pola Organización das Nacións Unidas (ONU) en 1947 (mesmo aos que viñeron detrás). Ademais de criticar esta xordeira, desde os sectores críticos sinalouse o escaso compromiso da ONU con este tema e a incoherencia entre os distintos suborganismos que a integran. Estas incoherencias reflíctense, por exemplo, nas últimas decisións do Comité de Seguridade da ONU ou no funcionamento da axencia de refuxiados da mesma organización.
Afago ter un sentimento contraditorio: a axuda non é unha ferramenta para resolver o conflito, e sen ela, a situación sería máis grave
Entre os intereses geoestratégicos que se puideron identificar ao longo dos anos, puxéronse en marcha numerosas iniciativas de cooperación para axudar ao pobo palestino, tanto desde organizacións internacionais como desde administracións (centrais e descentralizadas), ONGD diversas, brigadistas e outros voluntarios. A axuda á que se puido chegar baseouse en necesidades básicas, axuda humanitaria ou incidencia política, entre outros. Está claro que os feitos non foron capaces de resolver o conflito, moitos non naceron seguramente con ese obxectivo. Afago ter un sentimento contraditorio: a axuda non é unha ferramenta para resolver o conflito, e sen ela a situación sería máis grave.
No noso caso, o 15 de febreiro aprobouse o Proxecto de Lei Vasca de Cooperación e Solidariedade cun amplo consenso. Tivo críticas no camiño até a presentación, entre outras cousas, pola necesidade dunha mirada a longo prazo para os proxectos que se financian, ou polas dúbidas sobre as formas e condicións de participación de empresas e axentes de cooperación non tradicionais. Entre as fortalezas dos contidos da Lei destacaría a referencia ao actual modelo económico capitalista e, en concreto, a aceptación do modelo de produción e consumo non sostible que xera. É máis, en relación con este recoñecemento, o texto determina que para facer fronte a este complexo contexto actual é necesaria a implicación de todos os “axentes institucionais e sociais vascos”. E neste sentido, a lei refírese á necesidade de reducir a incoherencia e a conflitividade que poden existir entre as políticas, para, dalgunha maneira, tomar conciencia da influencia que as actuacións do resto dos departamentos poden ter noutros territorios.
Moitas veces penso que pasaría si os dereitos humanos, o feminismo, ou o enfoque ecosocial que se mencionan nesa lei integrásense noutros ámbitos, máis aló da vocación de identificar incoherencias. En moitas ocasións tratouse a cooperación como unha política colateral, é dicir, como unha política branda, despreciable en tempos de crises. O aliñamento doutras políticas duras de seguridade e comercio con estas últimas daría solidez a todo o que se fai. Como o trato uniforme e sólido que merece o pobo palestino de todos os sectores, como as oliveiras que o simbolizan.
Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora
ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.
Cando traballas con persoas maiores ou con persoas con diversidade física e neuronal, dásche conta de que a idea da competencia na nosa sociedade limítanos moito como especie. É dicir, o noso sistema ponche en valor por facer as cousas de maneira específica, e o que non o... [+]
Quería escribir polas luces de Nadal e reivindicar que se converta nunha tradición anual nesta época de iluminacións de rúas, un espazo público acolledor, alegre e gozoso desde o punto de vista da clase. Pero, por suposto, tamén espazos públicos cálidos onde algúns... [+]
Perdoa aos carballais, encinares, olmos, garzas, fresnos, alisedas, castañares, bidueiros, gorostidias, manzanales, piñeirais e a todas as sociedades das árbores, pero hoxe o hayedo ten unha cita con motivo das celebracións da fronteira invernal.
Resúltame máis fácil... [+]
Volve Euskaraldia. Ao parecer, será na primavera do ano que vén. Xa o presentaron e a verdade é que me sorprendeu; non o propio Euskaraldia, senón a lema del: Farémolo movéndonos.
A primeira vez que a lin ou escoitado, vénme á cabeza o título da obra que puxeron para... [+]
Ildo beretik dator Eusko Jaurlaritza berriaren politika. Hitzak bai, baina ekintzak ez dira argi ikusten Pradalesen gobernuak aurkeztutako aurrekontuan.
Cando o sistema colonial capitalista heteropatriarcal cuéstionase e loita, ataca sen piedade. Utilizando todas as ferramentas ao seu alcance para fortalecer, fortalecer e consolidar o poder institucional, os medios, a xustiza, a lingua, a cultura, a violencia...
En Suíza,... [+]
Non sei si vostedes tamén teñen a mesma percepción –recoñézoo: aquí empecei a escribir de maneira acientífica–. Refírome á extensión natural da palabra preguiza. Cada vez escoito máis nos recunchos de Hego Euskal Herria: eúscaro, español e, por suposto,... [+]
Moitos en Nadal sentimos máis preguiza que ilusión ao pensar nas comidas e encontros familiares. Pero adiantámosvos que non é a comida a que nos fai sentirnos colectivamente incómodos, senón a normatividad que define á familia tradicional. É máis,... [+]
Sempre me pareceu máis significativo o modo que se di en castelán aos carruajes que se poden atopar aquí e alá: humilladero. Non é un nome bastante lixeiro, branco ou non ten ningunha connotación? Á fin e ao cabo, todo o que pasaba por alí debía ser humillado. É sabido... [+]
O final da República Árabe Siria causou unha gran sorpresa pola forma en que se produciu: rápida e case sen resistencia. Con todo, non é tan estraño si temos en conta que o país estaba destruído, empobrecido e trocado. Hai tempo que a maioría dos sirios non se preocupaba... [+]
A novidade adoita ser unha das palabras máis escoitadas que se asocia á Feira de Durango. A novidade está alí, e aquí a novidade. Con todo, nalgúns casos é suficiente con dar un aspecto diferente ao anterior para pegar esa etiqueta. Os CDs e as reedicións remasterizados... [+]
O eúscaro ten un caudal de auga moi grande na escaseza. Cada pinga local rega e revive a nosa cultura. Ofrecerlle un mar de auga a aquela sede. Aínda que o eúscaro veu dun pozo profundo e escuro, todos sacamos a nosa mostra de auga salgada e convertémola en fonte. E agora... [+]
Os mozos comezan a consumir pornografía antes, xa que o porno é a súa única educación sexual. Como demos chegamos até aquí?
Hoxe en día, hai que recoñecer que grazas a Internet é moito máis fácil ver pornografía. Desgraciadamente, a través dun clic o neno de entre... [+]