Anotadas ao caudal
Editorial
JAUSIZ Alain Mendizabal
Diaz 1545, 2023
---------------------------------------------------
Parece que nos resulta difícil deixar de manter ergueitos e caer abaixo, a pesar de que tanto a forza da gravidade como a carga do que levamos atraia ao solo. Pero atopar o fondo é cuestión de tempo. Alain Mendizabal Diaz (Oiartzun, 1997) presenta os poemas recolleitos no libro Jausiz (Editorial 1545, 2023) como resultado do recoñecemento da vulnerabilidade. Até agora traballou en varios proxectos musicais e sempre tivo a palabra como compañeiro de viaxe. Esta é a primeira colección de poemas que publicou, que parte das beiras da pálpebra e lévanos até o mar.
Ademais de reunir dezanove poemas e un epílogo Bitakora distribuídos en diferentes seccións, o artefacto está formado por ilustracións dos seus compatriotas Amaia Belaunzaran Sanz, Ekhine Irazusta Arozena e Karen Muñoz Etxebeste. En xeral, nestas páxinas sobresae o imaxinario ligado ao corpo, á terra e á auga, así como o eu poético que, por dicilo dalgunha maneira, trata de ir máis aló mirándose a si mesmo: sexa o que está diante do espello ou o que mira aos iguais. Neste camiño abundan os temas que nos traen os poemas, pero destacan os que falan da caída ou do pranto e, por tanto, de certa dor. Tamén chaman a atención os poemas dirixidos a unha segunda persoa que eu non é persoa por ser poética. Podemos dicir que o poema Emari é un exemplo diso e do recoñecemento da vulnerabilidade antes mencionada: “Témome polas túas consecuencias / as ondas arrogantes que levas”, dise ás bágoas.
Con todo, cabe engadir que estas palabras non son un simple reconto da caída. A través das dogmas e áncoras das mareas da sección Bitácora, que recolle os pormenores da navegación, recoñécese o sentido que recolle e redondea o libro, é dicir, ponse no jopundo o estudo da masculinidad e faise unha rigorosa disección con este. Así as cousas, o de Oiartzun é unha invitación a deixar de seguir os camiños xa debuxados e probar outros: “Tomamos unha dirección sen coordenadas / deixando atrás o mar / buscando novos ríos”. É dicir, unha invitación a deixar os mapas antigos e trazar novos camiños.
-Era unha tarde corrente. Para o rape”. Esta noite é a que nos conta Maite Mutuberria neste álbum. O libro ten moi poucos textos e as imaxes cóntannos moi ben o desenvolvemento da historia.
Desde o principio podemos ver nas ilustracións un rape grande e tranquilo, ben... [+]
O que se achegue a este libro, en primeiro lugar, estará con G. Atópase coas imaxes de Mabire. Son imaxes de estilo cómic, trazos moi precisos e vivencias de cor celestial que axudan a interpretar con facilidade personaxes e situacións. Estas imaxes coinciden co texto, que... [+]
Baixo o título de Viriditas podemos ler o subtítulo dAs mulleres que nos fixeron ver o marabilloso mundo das plantas. Trátase dun gran libro cunha tapa dura, no que as ilustracións das plantas e unha muller toman o centro da portada de cor lila. Pódese apreciar o contido... [+]
Louisa
Yiusfi
Txalaparta, 2023
-------------------------------------------------
En 2022 Louisa Yousfi publicou Rester barbare, e Itziar Dez de Ultzurrun e Txalaparta publicárono en eúscaro en 2023, tras as palabras de Ainhoa Nadia Douhaibi. Facía tempo que non insistía... [+]
Por unha cuestión de traballo tiven que reler este marabilloso libro. Un libro curto que aúna teoría, genealogía e historia feminista, e que seguramente terá moitas críticas mirando na rede e, sorpresa! Atopei unha, a que escribiu Irati Majuelo en Berria.O
libro... [+]
O libro que acaba de publicar a editorial Consonni foi unha gran sorpresa para o público. Non coñecía a obra de Montserrat Roig e o achado foi verdadeiramente sorprendente. Por unha banda, porque a novela se publicou por primeira vez en pouco máis da morte de Franco (en... [+]
A memoria dunha vaca vasca foi publicada por Bernardo Atxaga en 1991. O libro tivo unha longa traxectoria e éxito tanto en eúscaro como noutros idiomas. Un dos libros máis vendidos de Alemaña foi J. O editor británico Eccleshare considerouno unha obra a ler nos primeiros... [+]
A primavera adoita ser unha promesa dun nariz invernal fría e que pode vir tras a aterraxe, e foi anotada en varias ocasións para que se someta ao soño. Promesa, con todo, nunca é unha primavera segura nun terreo en ruínas. Non polo menos si falamos de cambio ou, en... [+]
Todo comezou nunha excursión ao campo coa súa curmá e o seu marido. Eles foron cear e non volveron a casa. O protagonista saíu a buscalos e atopouse cunha parede. A partir de aí, a parede non lle deixa avanzar e ve a dous personaxes conxelados como mortos. Máis aló da... [+]
Considérasche feminista e anti-racista? Ocorréuseche que a historia do feminismo que coñeces é é branca e colonialista? Cuestionaches o teu coñecemento ou a túa mirada sobre as culturas non brancas? Fixo unha lectura crítica do empoderamiento feminista? Queres saber que... [+]
Levan a casa os carafio, como unha mochila enrolada, transportando aos que necesitan para vivir. Con todo, as casas pódense rascar e dividir en dúas. Mesmo se duplican de cando en vez, aínda que de forma provisional, pasando de ser fortaleza a ser carga. Ane Labaka Mayoz... [+]
O son da porta escoitouse mentres ceaban. As estrelas do ceo dicían que a sabbata era madura”, así comeza esta breve novela de Gaizka Arostegi, cando os "cans" de Gestapo tocan a porta de casa de Sara e os seus pais. Como o lector concluiría, trátase dunha novela ambientada... [+]
Abrimos o libro de poemas de Oihana Jaka e atopamos dúas ofertas. Un pai e outro fillo. Cabe destacar pola súa relación directa cos poemas que atoparemos. O libro estrutúrase en
tres partes: Hamaika urte, Hamaika hilabete eta Hamaika egun. O número once tamén é unha... [+]
Karmele Mitxelena publicou nesta colección Xaguxar o conto O verán de Fresa en 2022. Nel narrábanse as aventuras estivais duns nenos e nenas. Agora, en cambio, o libro de Aitona Flora é unha historia moito máis interiorizada, emocionante narrada desde o punto de vista do... [+]