A conquista do corpo
O tema corporal ha cobrado peso nos discursos actuais, aparécenos de moitas maneiras. Con todo, trátase de debates relativamente recentes nos que o corpo estivo bastante marxinado na historia do pensamento occidental en comparación con outros tempos.
A min a verdade é que me axudan a aplicar o tres termos utilizados por Jacques Lacan ao tema do corpo. Simbólica, imaxinativa e real. Tres fíos para achegarse ao corpo por diferentes vías, sen simplificar o tema. Porque o escoitamos moitas veces: “Eu son o meu corpo”. Pero de quen falamos e de que corpos? Sobre a imaxe? Do organismo? Do que dicimos de nós mesmos?
Somos corpo ou temos corpo? Ás veces transportamos como unha carga, outras veces está demasiado estimulada e non pode estar quieta
Tomemos o corpo na súa dimensión simbólica. En que consiste? No xogo entre presenza e ausencia: existe e non existe. Tamén podemos relacionalo co corpo, co nome que aparece no cemiterio, coas palabras marcadas na pedra: desta maneira facemos presentes os corpos que xa non existen, colocando un símbolo na súa ausencia. Imaxina, por exemplo, o importante que é para os familiares e amigos atopar os cadáveres das persoas desaparecidas! O quebradizo de cabeza que supón o descubrimento dos corpos dos náufragos para que teñan un lugar simbólico na memoria. Con outra dimensión, o corpo é tamén imaxinativo. Nesta imaxe únense as distintas partes do noso corpo: brazos, pernas, orellas, mans… E, non creas, non é tan fácil unir as partes do corpo: un recentemente nacido só ten anacos de corpo sen conexión e a imaxe do espello dálle integridade ao corpo. Por último, o corpo ten unha dimensión real: o propio organismo. O corazón latexando, os riles funcionando sen que nos deamos conta… Aí está o anaco (ou anacos) de carne que non somos de símbolos e imaxes. A este corpo real podemos engadir o misterio da presenza: o ton da voz, os xestos realizados, o tempus, a paixón por facer cousas… Cuestións alleas á simbolización e ás imaxes.
Por iso hai que inventar fíos entre palabras, imaxes e órganos (lazos entre as tres dimensións mencionadas). Somos o corpo, por tanto, ou temos o corpo? Ás veces transportámolo como unha carga, ás veces está demasiado estimulada e non pode estar quieta… vivimos na época das ordes de “escoitar” o bombardeo da “biosabiduría”, queremos ser señores do corpo, conquistar o corpo. Con todo, machúcasenos! Gilles Lipovetsky cre que o actual hedonismo despolitizado busca o equilibrio e o control do corpo. Pero, como digo, até onde se poden dominar os corpos? Non do todo, non do todo. E quizais afortunadamente.
Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora
ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.
Gran parte do actual movemento de esquerda, aínda que sexa intuitivamente, reivindica a agricultura a pequena escala, sen moitas dúbidas. Con todo, esta reivindicación da pequeñez ten as súas contradicións: unha explotación de pequeno tamaño, por definición, non vai... [+]
A portavoz do novo Goberno Vasco, María Ubarretxena, concedeu a primeira entrevista a Euskadi Irratia. Durante a conversación referiuse ás súas intencións, ás súas propostas xerais, inevitablemente, porque o goberno estaba en marcha. O ton entre o xornalista e o portavoz... [+]
A crise ecosocial xerada polo capitalismo está a provocar un malestar global en todo o planeta. Os "cumes" dos recursos materiais e enerxéticos, establecendo límites de crecemento e acumulación, traen consigo desequilibrios entre a natureza e a sociedade. As rodas tolas do... [+]
Un estudante díxome unha vez que estudabamos un texto: “O personaxe está enfermo: o pensamento móvese na súa cabeza”. Obviamente, con esta frase, expresou mal o comentario que tiña na mente, é dicir, que a imbecilidad do personaxe notábase nas súas continuas... [+]
Despedirse de algo ou de alguén adoita ser un acto relacionado co abandono, o final e, en definitiva, o proceso de duelo. Seguro que algunha vez, ou que escoitarías a alguén, diríaslles a típica e tópica frase de “non gústanme os saúdos”. E non quero enganarvos, nin... [+]
O cheiro pedía un xesto, pero como non o fixo (non podía esperarse outro cheiro), tampouco o facían os demais. “Non, non, non están todos. Non hai partes viventes, non deixei a ninguén vivo, por exemplo, sen beizos (vistes?). Parecíanme perfectos ata que se lles mostrase... [+]
Pechar o computador, porse chancletas, acariñar coa crema solar. Onde vas de vacacións? Normalizamos que facer vacacións é ir a algún sitio, porque o descanso necesita distancia, dicimos. E ao facer a viaxe, converterémonos en turistas, aínda que o cambio de denominación... [+]
O eúscaro é un porto para o coñecemento e as relacións no mar, que é un espazo dixital. Con intelixencia artificial, parece que desde este porto ofrécese a posibilidade de contactar en euskera con todo o mundo. A automatización do eúscaro é un gran apoio para os... [+]
As mentalidades conservadoras teñen medo ao termo plan, enlazándose coas correntes políticas progresistas e mesmo comunistas, como o fan hoxe os novos autoritarismos (Milei, Meono, Orban, Aznar, entre outros). Con todo, a idea de planificación segue en boa saúde, polo menos... [+]
O tema da cohesión é hoxe en día a primeira responsabilidade de moitos gobernos, institucións públicas e organizacións non gobernamentais. De feito, as sociedades con baixas desigualdades xeran máis facilmente as condicións de desenvolvemento económico, social e... [+]
A economía mundial sufriu un importante repunte tras o COVID-19. Agora ben, os indicios de que este aumento chegou a unha fase de esgotamento están claramente condicionados pola crise climática: a taxa de crecemento da economía das principais potencias mundiais, a... [+]
Cando publiquei o meu primeiro libro de poemas ofrecéronme un recital nunha universidade. O músico cobrou en diñeiro e a min déronme un libro sobre Jorge Oteiza, que non collín porque estaba na miña casa. Esta foi a primeira das solicitudes inaceptables que aceptei. Tamén... [+]
O Concello de Bilbao puxo en marcha a Zona de Baixas Emisións en xuño, aínda que non se prevé que as multas comecen a imporse até setembro. Esta medida limitará a entrada de vehículos vellos á chaira burguesa de Bilbao de luns a venres, segundo EiTB. Os vehículos de... [+]