Cultura da sanción e pedagoxías feministas
No sistema educativo actual debemos reformular a paradigma escolar. Refugar o enfoque tradicional baseado en medidas penais e cuestionar a eficacia e a ética dalgunhas prácticas utilizadas durante moito tempo como instrumento para manter a orde e a disciplina do alumnado: sanción, expulsión ou apertura de expediente. E sinceramente, para iso temos comisarías, xulgados e cárceres; clasistas, machistas e racistas, por certo.
É certo que cada día os docentes enfróntanse a retos moi diversos, pero tamén lles afecta a incorporación excesiva de medidas penais nas aulas. A aplicación continuada dos castigos provoca tensións, esgotamento emocional e desgaste profesional, moitos dos cales senten atrapados nun sistema educativo que reduce os recursos e antepón a disciplina ao benestar integral do alumnado e do profesorado.
Pero o castigo non sempre é a solución máis eficaz ou ética (e menos pedagóxica) para afrontar os problemas de comportamento e promover un clima positivo e resiliente. De feito, o uso excesivo de medidas penais nos ámbitos educativos non só pode xerar resentimento e alienación entre o alumnado, senón que tamén pode ter efectos negativos no seu benestar emocional e no seu desenvolvemento académico.
En lugar de impor a sanción, trátase de dar ferramentas e axudar aos alumnos a que se responsabilicen dos seus actos
E sabemos que moitas veces os comportamentos disruptivos son expresións das necesidades subxacentes: desigualdades estruturais, problemas familiares, querer integrarse no grupo de iguais a través de comportamentos baseados en ordes de xénero, dificultades de aprendizaxe ou barreiras para a saúde mental e afectiva...
Ademais, as medidas sancionadoras adoitan ser inxustas e discriminatorias. E a miúdo, os alumnos dalgúns grupos demográficos, como os razoados ou os discapacitados, os disciplinamos de forma desproporcionada respecto dos seus iguais. Isto reflicte e reforza as desigualdades estruturais existentes na sociedade, negando a estes alumnos o dereito a unha educación equitativa.
De aí a necesidade de pedagoxías feministas e interseccionales que buscan a prevención como ferramenta para centrar e resolver os conflitos, cuestionando os elementos que perpetúan os ciclos de desigualdade e exclusión. Así como as estruturas escolares reguladoras e disciplinarias baseadas na homogeneidad e a competitividade dos alumnos.
En lugar de impor o castigo, trátase de dar ferramentas e axudar aos alumnos a que se responsabilicen das súas accións e resolvan (ou non) os conflitos desde a lóxica comunitaria.
Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora
ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.
O Estado español converteríase no escenario distópico de Tejerazo, en 1981. Alí, os líderes políticos confinados no Congreso foron "convidados" a aprobar un acordo tácito no que se consideraba intocable o status quo vinculado ao sistema monárquico, ao sistema político... [+]
A nova formación de Goberno deixou moitas preguntas sen responder, pero está claro que unha vez máis teremos que ser firmes para apostar pola Escola Pública Vasca. Díxosenos que, aínda que gobernará o mesmo partido, teriamos caras novas, pero tampouco iso foi do todo... [+]
Somos pais de Euskal Herria, fillas e fillos; chámanse Maddi, Izei, Dani, Alaitz, Aida ou BEÑAT, pero poden ser Hatem Salem, Awad Muhammad de 14 anos, Zakaria Magdy de 6 anos ou Nour Ahmed de 7 anos. Todos foron asasinados por Israel en Gaza.
Non podemos imaxinar nin imaxinar... [+]
Cando se fala publicamente da tortura, dámosnos/dámonos conta de até que punto a sociedade interioriza a opinión que o propio “sistema” pon en marcha sobre este tema. Para iso utiliza unha ampla gama de ministros e conselleiros, xuíces e expertos, todos eles coa axuda... [+]
Si Valeria Vitella, que fai 2000 anos ofreceu unha pedra de altar á deusa vasca Larrahe, levantase a cabeza e atopásese cara a cara con Alberto Santana, que lle diría? Seguramente algo así: -De que estás a falar?
En primeiro lugar, situémonos. Como historiador, mellor... [+]
Nos últimos tempos tivemos nos medios de comunicación a Aitor Uriarte, representante da empresa de enerxías renovables Solaria, para homenaxear os beneficios dos macroproyectos que queren levar a cabo. No caso da aparición de Radio Euskadi do 28 de maio, sentín unha... [+]
A nova palabra que escoitamos nos últimos anos: o tardeo. Sospeito que haberá cambios de lugar. Eu só coñezo o de Bilbao, e parece moi sinxelo: os que temos unha idade, puxémonos o nome do que faciamos a primeira noite, é dicir, e, en definitiva, facer unha esmorga pola... [+]
Nos cárceres dependentes do Goberno Vasco, os presos políticos vascos perdemos moito no que se refire á comunicación cos nosos familiares e amigos. O número de prefixos mensuais é menor e a súa duración é menor. Por tanto, aínda que nos acheguemos máis, dedicamos... [+]
Unha imaxe vale máis que mil palabras. Lin ao xornalista e escritor Pascual Serrano que non hai máis mentira que iso. Escribiuno hai dez anos, cando empezamos a ver que a imaxe ía comer a palabra enteira. En fin, que se poden refutar os proverbios.
Outra: nada escrito de... [+]
Con motivo do Día Internacional dos Traballadores do Sexo, unha compañeira de traballo sexual ofreceu o pasado 2 de xuño un taller para romper o estigma. O compañeiro abordou unha cuestión fundamental que quizá non estea tan presente: que unha cousa é que che fagan algo... [+]
Os futuros máis prometedores estamos máis preocupados polo futuro que os de longo futuro. É a CCCLXIX lei da vida. Parece un trabalinguas, pero as leis da vida non as escribo eu, senón a vida mesma.
Esa lei, como todas as leis auténticas, ten excepcións, pero que... [+]
O outro día escribín unha mensaxe a META. Dei, pensei e púxenme a facer. Mark Zuckerberg non durmiu desde entón, porque non foi unha mensaxe calquera, escribinllo con bastante sequedad. Bordo, case. A través dun vídeo de Instagram decateime de que META utilizará a... [+]