A presenza nos paseos da cidade dun tractor que se move con facilidade e destreza nos campos de millo, provoca un choque de imaxes, un dispositivo fóra de lugar perde a súa elegancia e forza na cidade, do mesmo xeito que os zapatos de talón alto perden ao ver pasear pola montaña. O cambio de trazado cara á cidade do tractor funciona, por tanto, ben como imaxe reivindicativa, debido ao caos que xera a súa lenta traxectoria no tráfico urbano. Aínda que os tractores ven grandes nas rúas en comparación cos grandes turismos que hai nas cidades, a grandeza non lle dá rapidez como ocorre cos grandes turismos, nin máis seguridade. As diferenzas de funcións entre os vehículos relatan algo entre ambas as realidades (a cidade e o campo), pero non responden á clasificación das comunidades “elas” e “nós”, que forman parte dun todo, aínda que a presenza urbana do tractor choca cunha realidade estraña e afastada. O tractor guía tamén utiliza zapatos de rúa.
Na cidade queixámonos de que os prezos dos alimentos son altos, e nas mensaxes dos tractores dise que queren prezos dignos para os produtores. Parece que a competición non se xoga entre cidades e tractores, senón nos tratos comerciais, noutra dimensión. Para reivindicar unha alimentación sa e sostible non necesitamos tractores e probablemente sexa máis un mercado que un supermercado. Recoñezamos que, dunha vez por todas, debemos levar o traballo dos produtores de mazá á altura do corbatido, dignificando o prezo da mazá. É preocupante que o acceso a alimentos sans sexa posible só polos grandes petos. Diría que o problema de moitos petos pequenos non é o prezo da mazá, senón o prezo da casa. E é entón cando comeza a cuestión dos tractores nun diálogo próximo coa crúa realidade da cidade.
Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora
ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.
O Estado español converteríase no escenario distópico de Tejerazo, en 1981. Alí, os líderes políticos confinados no Congreso foron "convidados" a aprobar un acordo tácito no que se consideraba intocable o status quo vinculado ao sistema monárquico, ao sistema político... [+]
A nova formación de Goberno deixou moitas preguntas sen responder, pero está claro que unha vez máis teremos que ser firmes para apostar pola Escola Pública Vasca. Díxosenos que, aínda que gobernará o mesmo partido, teriamos caras novas, pero tampouco iso foi do todo... [+]
Somos pais de Euskal Herria, fillas e fillos; chámanse Maddi, Izei, Dani, Alaitz, Aida ou BEÑAT, pero poden ser Hatem Salem, Awad Muhammad de 14 anos, Zakaria Magdy de 6 anos ou Nour Ahmed de 7 anos. Todos foron asasinados por Israel en Gaza.
Non podemos imaxinar nin imaxinar... [+]
Cando se fala publicamente da tortura, dámosnos/dámonos conta de até que punto a sociedade interioriza a opinión que o propio “sistema” pon en marcha sobre este tema. Para iso utiliza unha ampla gama de ministros e conselleiros, xuíces e expertos, todos eles coa axuda... [+]
Si Valeria Vitella, que fai 2000 anos ofreceu unha pedra de altar á deusa vasca Larrahe, levantase a cabeza e atopásese cara a cara con Alberto Santana, que lle diría? Seguramente algo así: -De que estás a falar?
En primeiro lugar, situémonos. Como historiador, mellor... [+]
Nos últimos tempos tivemos nos medios de comunicación a Aitor Uriarte, representante da empresa de enerxías renovables Solaria, para homenaxear os beneficios dos macroproyectos que queren levar a cabo. No caso da aparición de Radio Euskadi do 28 de maio, sentín unha... [+]
A nova palabra que escoitamos nos últimos anos: o tardeo. Sospeito que haberá cambios de lugar. Eu só coñezo o de Bilbao, e parece moi sinxelo: os que temos unha idade, puxémonos o nome do que faciamos a primeira noite, é dicir, e, en definitiva, facer unha esmorga pola... [+]
Nos cárceres dependentes do Goberno Vasco, os presos políticos vascos perdemos moito no que se refire á comunicación cos nosos familiares e amigos. O número de prefixos mensuais é menor e a súa duración é menor. Por tanto, aínda que nos acheguemos máis, dedicamos... [+]
Unha imaxe vale máis que mil palabras. Lin ao xornalista e escritor Pascual Serrano que non hai máis mentira que iso. Escribiuno hai dez anos, cando empezamos a ver que a imaxe ía comer a palabra enteira. En fin, que se poden refutar os proverbios.
Outra: nada escrito de... [+]
Con motivo do Día Internacional dos Traballadores do Sexo, unha compañeira de traballo sexual ofreceu o pasado 2 de xuño un taller para romper o estigma. O compañeiro abordou unha cuestión fundamental que quizá non estea tan presente: que unha cousa é que che fagan algo... [+]
Os futuros máis prometedores estamos máis preocupados polo futuro que os de longo futuro. É a CCCLXIX lei da vida. Parece un trabalinguas, pero as leis da vida non as escribo eu, senón a vida mesma.
Esa lei, como todas as leis auténticas, ten excepcións, pero que... [+]
O outro día escribín unha mensaxe a META. Dei, pensei e púxenme a facer. Mark Zuckerberg non durmiu desde entón, porque non foi unha mensaxe calquera, escribinllo con bastante sequedad. Bordo, case. A través dun vídeo de Instagram decateime de que META utilizará a... [+]