Traducido automaticamente do vasco, a tradución pode conter erros. Máis información aquí. Elhuyarren itzultzaile automatikoaren logoa

Nevada

Zarata mediatikoz beteriko garai nahasiotan, merkatu logiketatik urrun eta irakurleengandik gertu dagoen kazetaritza beharrezkoa dela uste baduzu, ARGIA bultzatzera animatu nahi zaitugu. Geroz eta gehiago gara, jarrai dezagun txikitik eragiten.

– Como estás, tio?
– Mal, mal. Suxeito a máquina.
– Daraslle a volta porque ti es duro.
– Non sei. Agora non o sei.

Esta foi a última entrevista co seu tío americano. Foi pastor a Nevada, onde fundou a súa familia, a súa nova vida. Viñeron de cando en vez a Euskal Herria, pero non demasiadas veces. Unha vez envellecido, moito menos.

Lévalles con el, que xa non nos conta, as alegrías e penas vividas ao chegar a América, os seus fríos e solitarios invernos e a angustia de ter que facer diñeiro. Ou iso é o que eu imaxinei ao ver o documental Amerikanuak. Non foron poucos os que perderon a cabeza; moitos malgastaban o que gañaba no inverno no verán; outros viviron felices; outros quizá non tomarían a decisión de irse si volven nacer.

Os procesos migratorios son violentos, sobre todo para quen foxe da pobreza. Naquelas áridas zonas nas que os pastores vascos estaban afeitos a frecuentar, agora hai traballadores suramericanos. O mundo e a tecnoloxía avanzaron, pero as duras profesións non desaparecen e sempre é a mesma clase social a que as realiza. A orixe dos pobres é o único que cambia.

O mundo e a tecnoloxía avanzaron, pero as duras profesións non desaparecen e sempre é a mesma clase social a que as realiza

Non se cantas cousas pode sentir un migrante, as ganas de adaptarse ao novo lugar ou a falta de terra deixada atrás, quen gañará á sokatira. Probablemente sexa un continuo tránsito entre ambos. Haberá que pensar que coller e que deixar, canto lembrar e canto esquecer para que a supervivencia sexa sostible. O noso tío tiña un bo eúscaro, fai 60 anos, o mesmo que os seus pais utilizaban, mantido nos formoles. Pero decidiu gardarse para el, non o ensinou aos seus descendentes. É posible que esta conversación telefónica sexa a última vez que se escoitaba o eúscaro nesa casa.

Sempre me sorprendeu isto de negar aos seus fillos a lingua orixinal. Sei que non é tan simple, e que aí se cruzan moitas forzas, por suposto, no caso das linguas minoritarias. Gustaríame saber que pensou el, que sentía o eúscaro ao seu tío. Quizais o viviría como un piso que había que desfacerse, como unha antiga liña que unía a un pasado triste. Ou lle parecería un conxunto de palabras que non servirían para nada aos seus descendentes americanos. É posible que os descendentes tampouco mostren interese, máis aló dun par de frases apresas de neno. Non sei, e se algunha vez o saberán, contaranmo en inglés.

Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora

ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.


Interésache pola canle: Iritzia
O esencial é a xente

Vivimos nun contexto no que os discursos de odio antifeministas e racistas a nivel mundial están a aumentar gravemente. As narrativas de extrema dereita insérense en todo o mundo tanto polas
redes sociais como polas axendas políticas. O racismo e o antifeminismo... [+]


Néboa

Moitas veces, despois de mirar as brumas desde a miña casa, ocorreume non coller paraugas, aínda que saiba que vou acabar de empapar. Por que será? Talvez non lle apetece coller o paraugas? Quizá coa esperanza de que non me molle? A pesar de todo, a conclusión foi sempre a... [+]


Para vivir en eúscaro, a República do Euskera

Recordo que con 16 anos, a Ertzaintza identificoume por primeira vez nunha concentración a favor do eúscaro ante os xulgados de Bergara. Criamos que en Euskal Herria era lexítimo o clamor pola euskaldunización dos tribunais, pero tamén entón faltaría algún permiso,... [+]


2024-11-22 | Andoni Burguete
Cando a sede de lucro afoga

O desastre provocado pola pinga fría en Valencia deixounos imaxes dramáticas, tanto polas consecuencias inmediatas que tivo, como porque nos adiantou o futuro que nos espera: que este tipo de fenómenos climáticos extremos van ser cada vez máis numerosos e graves. Isto... [+]


Alegamos en contra do Plan Enerxético de Navarra que non planifica

A actualización do Plan Enerxético de Navarra pasa desapercibida. O Goberno de Navarra fíxoo público e, finalizado o prazo de presentación de alegacións, ningún responsable do Goberno explicounos en que consisten as súas propostas á cidadanía.

Na lectura da... [+]


2024-11-22 | Joan Mari Beloki
A Rusofobia antes e agora (II)

Desde a desaparición da Unión Soviética, a rusofobia foi crecendo. O concepto de seguridade do Consello de Seguridade da ONU de 2002 é moi claro e indica que a seguridade e estabilidade do planeta deben depender dos Estados que non teñen intención de desafiar a Estados... [+]


Nome e existencia de Umandi

Andoni Urrestarazu Landazabal naceu na localidade de Araia o 16 de xullo de 1902 e faleceu en Vitoria o 21 de novembro de 1993. Xa se cumpriron 31 anos e creo que é o momento de recoñecer o seu nome e ser, xa que non se coñece ben o legado que deixou. Umandi utilizou o nome... [+]


Eúscaro con memoria

A escritura de autobiografía é, segundo din, a ferramenta máis eficaz para o desenvolvemento persoal, a máis liberadora. Tirar das cousas do pasado e lembralas, parece que axuda a desatar os nós do presente. Si, axuda a entender o presente e a debuxar un futuro que nos... [+]


Aposta de futuro

Fixen un repaso desde o anuncio da pandemia até a traxedia de Valencia e concluín que a nefasta xestión institucional que ten a mentira e o forupe como devasa é constante da clase gobernante.

Non temos un gobernante substituto válido mentres este sistema pendular non se... [+]


2024-11-20 | LAB sindikatua
Os transportistas tamén temos que ir ao servizo

O 19 de novembro é o día mundial do baño. Aínda hoxe, no século XXI, moitos traballadores e traballadoras, aquí, no País Vasco, non teñen dereito a usar o baño nas súas xornadas laborais. Exemplo diso son moitos os traballadores do transporte.

Os aseos son a clave da... [+]


Chamamento á euskalgintza apolítica

A supervivencia do eúscaro non é o único problema que os vascos xogamos na partida política, pero si, como elemento máis característico da euskaldunización, o que máis reflicte a nosa situación. Mostra moi ben o que non aparece tanto noutros ámbitos. En primeiro lugar,... [+]


Tecnoloxía
Esgotando a creación humana?

Sabemos que a intelixencia artificial está a representar moitos campos no ser humano: confort, velocidade, eficiencia... Fixéronnos crer que o esforzo humano é un obstáculo nas necesidades de velocidade deste mundo capitalista. As agresións para reducir as nosas... [+]


2024-11-20 | Ula Iruretagoiena
Territorio e arquitectura
Datos ao territorio

Nas últimas semanas non foi posible para os que traballamos en arquitectura que o fenómeno climático de Valencia non se traduciu no noso discurso de traballo. Porque debemos pensar e deseñar a percorrido da auga en cubertas, sumidoiros, prazas e parques de edificios. Sabemos... [+]


Materialismo histérico
Para vivir

A autoestima ás veces parece algo íntimo. Pero se a autoestima ten que ver coa imaxe que un ten de si mesmo, co valor que se dá a si mesmo, tamén terán que ver as decisións que poida tomar. Que valor ten alguén que non pode decidir? Entón pómonos a mirar á nosa nai. E... [+]


2024-11-20 | Gorka Menendez
O caserío vasco, sistema de explotación?

Os Sanmartines son moi coñecidos nos nosos caseríos, xa que é o momento de matar o porco. Con todo, moita xente non saberá que antes o día de San Martín marcaba o fin do ano agrícola. E iso non era ningunha bobada. De feito, a finais de ano había que pagar unha renda... [+]


Eguneraketa berriak daude