Como comezastes o proceso de folga?Os
traballadores decidimos organizarnos en maio e por primeira vez celebráronse eleccións sindicais. Unha vez organizado, fixemos o primeiro comité de empresa, e en torno ao mes de xullo tivemos a nosa primeira reunión coa empresa; a pesar de que lles engadimos as condicións a loitar, desde o principio recibimos a negativa. Tivemos que esperar até novembro para ter unha segunda reunión. Tampouco se logrou ningunha mellora e decidimos acudir á folga de cinco días.

En que situación estaban vostedes antes de acudir á folga e cales foron os requirimentos a Eroski?Aplícasenos o
convenio estatal e cobramos o salario mínimo interprofesional, sen plus de compensación de nocturnidade, festivos ou quendas. Aínda que facemos unha xornada de oito horas, contabilizábannos o día en 7,67 horas, porque non tiñan en conta o descanso. Por tanto, queriamos contar as oito horas, ampliar a liña salarial, aplicar o convenio do comercio alimentario de Bizkaia, aplicar medidas efectivas de prevención e saúde laboral e debater temas de prevención laboral, entre outros. Ademais, para acabar coa flexibilidade unilateral, pedimos un calendario anual.

Cales son os traballos concretos que realizades no día a día?
O noso traballo é facer producións para Eroski, e en Eroski realizamos pedidos en supermercados e grandes superficies. En concreto, traballamos en alimentos non perecedoiros de Eroski e nos convencionais: garavanzos, pan de molde, patacas fritas, turrón… todo. Trátase dun traballo de gran actividade física, no que debemos asumir grandes cargas. Non descansar en horas de traballo é insosteible para nós.

Todos os traballadores recibides o mesmo trato?
Non, no almacén tamén hai socios. En xeral, o almacén está organizado por corredores: ás veces hai xabón, auga e penso, que é o que facemos os traballadores de Cecosa. Con todo, non se inclúen os socios. Por tanto, a pesar de que tanto os socios como os traballadores podemos traballar de forma artesanal, determinadas tarefas realizámolas exclusivamente nós.

En canto ao convenio, tamén nos aplican diferentes convenios. A nós aplícannos o Convenio de Estado que se asina en Madrid, asinado entre o 23 e o 26 de decembro, e non nos pagan pluses nocturnos. Aos socios de Eroski aplícaselles outro convenio, cos seus propios estatutos e aos eventuais aplícaselles o de Bizkaia.

O seu obxectivo foi conseguir as condicións laborais do Convenio Alimentario de Bizkaia, non?
Si, a parte máis importante deste convenio é que aquí se negocia, en Euskal Herria, e que ELA, como sindicato, pode participar na mesa negociadora do comercio alimentario de Bizkaia. Pero o que se aplica aos traballadores de Cecosa é o acordo dos grandes almacéns, polo que o sindicato non pode intervir, porque se negocia en Madrid. Este convenio ten unha xornada anual de 1.770 horas, os salarios son baixos e non cobramos ningún plus. A de Bizkaia establece case 50 horas menos de traballo. A brecha salarial tamén é importante, xa que en Euskal Herria recoñécense máis dereitos negociables.

Foron eficaces os piquetes e protestas realizados en cinco días de folga?
Si. No almacén de Elorrio estiveron todos os días piquetes para dar visibilidade á folga. Pero tamén fixemos outras actividades: excursións e marchas, e durante a reunión coa empresa, concentrámonos en Bilbao. Estas accións servíronnos para sacar o conflito de Elorrio e reintegrarlo. En definitiva, algo mediático.

Cando entraban ao traballo, tivemos contacto con socios que non estaban convocados á folga nos piquetes: moita xente asubiaba como solidariedade e outros quedaban para animar. Con todo, antes de dar a coñecer a situación, diría que a xente non sabía cal era o estado do almacén.

Cal foi o seguimento xeral da folga?
Diría que a folga tivo unha continuidade do 97%. Amplo seguimento. En total, no almacén estamos entre 300 e 400 traballadores, dos cales 130 pertencen ao persoal de Cecosa. Destes 130 traballadores, oito renunciaron aos paros.

Móstranse a favor da firma do acordo tras as negociacións, que entre outras cousas supón un incremento salarial para 2025 en torno ao 22,94%. Ademais, cales foron os demais logros?
Conseguimos contabilizar as oito horas de traballo, cobrar un novo plus denominado PNG por un importe total de 2.400 euros anuais, pagar festivos, recoñecer a antigüidade e pagar as cantidades derivadas deste concepto, pagar un 5% máis de actualidade, unha redución de xornada de 70 horas que permita gozar de máis días de vacacións ou días de libre disposición, e por último, en saúde laboral, establecer os medios mecánicos necesarios para reducir o esforzo físico que supón o almacenamento. É dicir, comprometerse a aplicar temas de prevención real. Isto é moi importante para os traballadores que sufrimos xornadas longas e desgaste físico importante.

Cal é a vosa intención de face ao futuro?
Agora tócanos descansar, pero máis adiante será necesario volver sentarnos coa empresa porque aínda hai decenas de factores de mellora. O noso benestar está en xogo. Con esta loita demos un golpe sobre a mesa. Tiñamos que empezar cuns mínimos e xa os conseguimos. Pero isto non é máis que un principio, porque nos organizamos agora. Temos moito traballo por facer, teñen que renegociar e mellorar en 2025, para rexeitar o convenio que nos aplican.