Cambio cultural na marxe esquerda
Nas últimas eleccións municipais EH Bildu foi segundo en cidades como Sestao e Santurtzi. As forzas igualáronse enormemente, rompeuse a hexemonía dos partidos gobernados durante décadas, de modo que a esquerda soberanista ha pasado dunha oposición eterna a un portal para gañar nas cidades da Marxe Esquerda, abrindo novas oportunidades á rexión.
A crise ecosocial tamén estableceu o mundo nun cruzamento e multiplicou as vías de transformación para as forzas esquerdas que propoñen novos modelos.
Os tempos nos que se produciron cambios importantes fracasaron: Ezkerraldea sitúase no último vagón de Euskal Herria en políticas sociais, comunitarias, vivenda, creación cultural, coidado do medio ambiente, implicación co pobo, etc. O freo ao desenvolvemento da potencialidade de calquera cambio é un sistema de pensamento e funcionamento arraigado na rexión. Aquí a administración non está ao servizo dos cidadáns. Non hai comprensión dos problemas dos cidadáns. Os procedementos habituais alárganse enormemente. Os proxectos económicos da cidadanía non se apoian. Todas son barreiras para as novas ideas das asociacións.
As políticas delegadas son peóns dos partidos, un diálogo entre eles sen cultura, e até agora non se desenvolveron formulacións populares profundos nin proxectos de entidade
As políticas delegadas son peóns dos partidos, o diálogo entre eles sen cultura, e até agora non se desenvolveron formulacións populares profundos nin proxectos de entidade. No Val de Trápaga de 13.000 habitantes vivimos sen frontóns, residencias de anciáns e centros culturais. Os técnicos xestionan o que hai. Non hai retos para adaptarse a novas situacións ou ampliar servizos. Non hai cultura colaborativa entre diferentes departamentos.
O modelo das grandes empresas da marxe esquerda ha mantida historicamente a produción aquí, pero trasladou a riqueza a outros lugares. A nosa é a cultura dos obreiros. Non hai prácticas para arraigar a economía na rexión e reinvestir a riqueza no desenvolvemento do territorio. Non hai medios alternativos que recollan, difundan e desenvolvan o pensamento novas ideas.
Para avanzar é necesario superar estas dinámicas e crear unha nova cultura cidadá. O feito de que os cambios que se expoñan como consecuencia da crise ecosocial baséense na consolidación da comunidade e na reapropiación dos recursos da contorna pode contribuír a iso. Construír pontes de consenso, ofrecer ás xeracións novas formadas na transformación un espazo de actuación no seu país, realizar propostas que poidan ser apoiadas. Definamos o camiño, non perdamos esta oportunidade, porque levamos moito tempo no último vagón, pasemos ao seguinte.
Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora
ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.
Non podo conter o lume que me abrasa por dentro, e só podo escribir estas estúpidas palabras para non deixarme dominar pola desesperación.
Odio a hipocrisía, aborrezco os brancos. O problema é que a blancura está en todas partes, que todos somos brancos.
É sabido que... [+]
Ao parecer, o incendio orixinado o pasado 13 de xullo na vivenda de Errenteria orixinouse na batería dun patinete eléctrico. Nesta ocasión, e afortunadamente, só producíronse danos materiais. Con todo, non creas que este accidente é algo insólito, ultimamente, os... [+]
Chega o verán, a principal expresión da turistificación, e, de novo, os problemas derivados da sobreexplotación da cidade como destino turístico son especialmente visibles, como o ruído ou a masificación das rúas. No entanto, preocúpannos máis os efectos estruturais do... [+]
En 1977 púxose en marcha a Euskal Kopa de Lekeitio, era unha época de transición. Na época da República, no ano 1931, a primeira Voda Vasca saíu do Batzoki. En 1964 tamén se celebrou en Lekeitio o Campionato de Euskadi de Vodas, en homenaxe a Resurrección María... [+]
Hai uns anos que pasei un fin de semana en Pamplona. Era o 12 de outubro.
Sorprendeume ver a decenas de latinoamericanos celebrando efemérides, con concertos, txosnas e todo. Celebrara a conquista dos meus antepasados? ! Pensei que a asimilación cultural dos conquistados xa... [+]
Gran parte do actual movemento de esquerda, aínda que sexa intuitivamente, reivindica a agricultura a pequena escala, sen moitas dúbidas. Con todo, esta reivindicación da pequeñez ten as súas contradicións: unha explotación de pequeno tamaño, por definición, non vai... [+]
A portavoz do novo Goberno Vasco, María Ubarretxena, concedeu a primeira entrevista a Euskadi Irratia. Durante a conversación referiuse ás súas intencións, ás súas propostas xerais, inevitablemente, porque o goberno estaba en marcha. O ton entre o xornalista e o portavoz... [+]
A crise ecosocial xerada polo capitalismo está a provocar un malestar global en todo o planeta. Os "cumes" dos recursos materiais e enerxéticos, establecendo límites de crecemento e acumulación, traen consigo desequilibrios entre a natureza e a sociedade. As rodas tolas do... [+]
Un estudante díxome unha vez que estudabamos un texto: “O personaxe está enfermo: o pensamento móvese na súa cabeza”. Obviamente, con esta frase, expresou mal o comentario que tiña na mente, é dicir, que a imbecilidad do personaxe notábase nas súas continuas... [+]
Despedirse de algo ou de alguén adoita ser un acto relacionado co abandono, o final e, en definitiva, o proceso de duelo. Seguro que algunha vez, ou que escoitarías a alguén, diríaslles a típica e tópica frase de “non gústanme os saúdos”. E non quero enganarvos, nin... [+]
O eúscaro é un porto para o coñecemento e as relacións no mar, que é un espazo dixital. Con intelixencia artificial, parece que desde este porto ofrécese a posibilidade de contactar en euskera con todo o mundo. A automatización do eúscaro é un gran apoio para os... [+]
Pechar o computador, porse chancletas, acariñar coa crema solar. Onde vas de vacacións? Normalizamos que facer vacacións é ir a algún sitio, porque o descanso necesita distancia, dicimos. E ao facer a viaxe, converterémonos en turistas, aínda que o cambio de denominación... [+]
O cheiro pedía un xesto, pero como non o fixo (non podía esperarse outro cheiro), tampouco o facían os demais. “Non, non, non están todos. Non hai partes viventes, non deixei a ninguén vivo, por exemplo, sen beizos (vistes?). Parecíanme perfectos ata que se lles mostrase... [+]
As mentalidades conservadoras teñen medo ao termo plan, enlazándose coas correntes políticas progresistas e mesmo comunistas, como o fan hoxe os novos autoritarismos (Milei, Meono, Orban, Aznar, entre outros). Con todo, a idea de planificación segue en boa saúde, polo menos... [+]