Non vivamos cedendo (ou viva Lisabö)
Lisabö bIDEhUTS,
2023
-------------------------------------------------------------
Si os vascos somos afortunados, non é polo pasado. Deberiamos telo pola posibilidade de construír presente e futuro para ser un país que xera tempos propios. Salvo excepcións, o grupo de Irun.
Lisabö permanece fóra do tempo. Como unha burbulla, parece que non recibiron ningunha influencia. Son eles mesmos, facendo o seu propio camiño. Unha volta máis ao parafuso. O título do álbum está escrito en minúsculas porque é unha sucesión do anterior. A frase é: E espímonos nos ronseis da beleza até converternos en ósos buxán no xardín xeado.
O meu grupo favorito era Lisabö na adolescencia, e teño que recoñecer que co meu último traballo canseime un pouco, quizá porque ía nunha dirección demasiado complicada. Con esta ocasión, con todo, rescatáronme da forza e a rabia as cores e harmonías máis alegres que nos ofreceron.
Teño pouco que explicar ao grupo. Por outra banda, non fai falta demasiada comprensión. Como explica a intensidade? Que nos importa o que liches cando a catarse está a madurar? Que puños e pernas e columna e pescozo e matrallas e vísceras ponche moi firmes? Lisabö é basal, primitiva e básica.
Claro que se achegan ao intelectualismo, quizá en busca de dose de enerxía que o postureo da clase media non permite. Porque unha cousa é cobrar 2.300 euros, en catorce pagas, e outra moi diferente, saber satisfacer as necesidades básicas da vida. Sen ningún tipo de xullo aos psicanalistas, Inquietude cultural e todo iso.
Lisabö podería servir para esquecelo todo nalgúns momentos. Pero coidado, porque non é un canto á indiferenza. Recordo, nunha vella entrevista, como un comercial de lentes Ray Ban achegóuselles propondo un trato nun macrofestival: unha foto con lentes e unhas lentes caras de agasallo. Rexeitaron a proposta porque antes os traballadores culturais non estaban ao servizo das lóxicas do capitalismo.
Os poemas de Martxel Mariscal, quizais sobrados estéticos, ás veces baseados na procura de ruídos e ruídos, teñen rendijas que demostran que, aínda que lles guste aos modernos, teñen claros os principios e as direccións. Para cantar ao cabo do mundo, p. ex.:
“Non imos vivir cedendo! Mira a alma exodo na caixa de mistos / non podemos atopar a fascinación na cova dos marxinados / despois de deshuesar o cabalo de carreiras / lanzamos indiferente ao lodo do esquecemento / somos os pasaxeiros ocultos do barco que o afundimos”.
A AUTODESTRUCIÓN COMEZOU. 3, 2,1... ZON!! !
Bidehuts, 2023
----------------------------------------------------------
Darlle demasiada importancia a que sexa politicamente correcto, pero nun momento no que falta a política
correcta, direi que desde Abregotarrak, como... [+]
A suma de catro elementos non sempre dá catro, xeralmente máis que iso. E, por suposto, andaron en varios proxectos e a saber como e por que se uniron: Atxe, Led Inferno, Osoron e Txerra. Criamos que ían facer punk polos antecedentes, pero son tan abertos e tan pouco... [+]
Non se pode facer a lectura dun grupo sen ter en conta o pasado dos seus compañeiros; e neste caso, o exercicio é aínda máis difícil. Hai un membro de Tatxers e Borla lembra ao grupo Tatxers. É inevitable pensar no grupo anterior, pero quedamos curtos, porque detrás das... [+]
Fly Shit é un dos poucos grupos hardcore que houbo en Debagoiena. Sen grandes intencións e totalmente convencidos cando o fan, teñen un percorrido firme nas costas sen apertar as présas e á vez sen cortes. É máis, nunca deron un mal concerto, nin un paso máis.No
... [+]
Oñati é un pobo especial en moitos sentidos, e non digamos, baixo a mirada dos pobos veciños, que lentes vestimos! O pobo e a cidadanía teñen moitas características propias, e o movemento que rodea á asemblea de mozas, tanto no pasado como na contorna do Gaztetxe... [+]
Cantas cousas pasan inadvertidos. Aínda que se movan en nichos, cada nicho xa non é demasiado grande? Este EP do artista Alai chega de Tolosa cunha electrónica perfeccionista ao estilo breakbeat, jungle, UK garage e house aromatizada con sabor afrocaribeño.
E o que pensaba... [+]
A pesar de que eu parecíalle Escorbutin na miña mocidade, Antton Carretero, nacido en Aramaio, sempre tivo unha mirada máis longa: punka si, por suposto, e a kinya é mellor, pero fíxase en moitos outros estilos pasando por prexuízos, canallagos, máis sensibles… Todos... [+]
Situaba ao grupo no
movemento queer de Madrid, e recentemente tiven a oportunidade de coñecelo na súa esencia, a directa. Entón decateime de que o grupo foi creado por Belén (voz e guitarra), nacido en Arxentina e desprazado de moza
a Madrid, e que se uniu a María... [+]
Antigamente, xa sabiamos de memoria todas as frases de Joker de The Dark Knight, como “axente do caos”. Tíñao, por exemplo, para explicar a súa conduta: “Paréceme un tipo cun plan? Sabes o que son? Un can que corre detrás dos coches. Non sabería que facer si... [+]
Encadenamiento
Non-Autoproducción, 2023
----------------------------------------------------
Nunca souben moi ben cal é o “rolo british”, quizá porque nunca fun moi afeccionado. Con todo, non teño ningunha dúbida do que din. Nótase en son e melodía, un pouco... [+]
Over the rede lixeiro
The Clayton
Autoproducción, 2023
--------------------------------------------------
Este grupo de Aramaio (Araba) chamou a atención nas proximidades de Arrasate en 2019, cando comezaron a interpretar que eran moi novas e publicaron unha maqueta... [+]
Pelax non escoita
Valen, 2024
-----------------------------------------------------
Si non sóbrache tempo de ler este texto, resúmocho: escoita Pelax. Agora non tes escusas, subiron toda a súa discografía a Spotify por primeira vez, aínda que xa estaban en Bandcamp... [+]
Pálpebras
Xabi San Sebastián
Orella, 2023
-----------------------------------------------------
Sempre pensei que este músico e creador donostiarra nunca conseguiu o lugar ou a atención que merece. Pero, aínda que non sexa así, quédannos as súas cancións, porque... [+]
A Urbe
Chulería, FODER!
Autoproducción, 2024
-------------------------------------------------------------
O grupo de Desorde, xurdido na Marxe Esquerda de Bizkaia na adolescencia tardía, espertou a miña atención pola credibilidade e frescura do punk-rock na súa... [+]
Ke Lepo
Izpi
Forbidden Colours, 2023
-------------------------------------------------------------
Ke Lepo móvese nun estilo chamado Inteligence Dance Music. A ninguén se lle equivoca un nome máis ponposo para un estilo musical? O IDM é un tipo de desenvolvemento do... [+]