Toda Euskal Herria está convocada a unha folga xeral baixo a lema "Denon Bizitzak Erdigunea". Nesta ocasión gustaríanos destacar a forza que ten esta lema. Porque é unha reivindicación da vida mesma e por iso é tan necesario. O movemento feminista, para chamar á folga, centrouse na vixilancia. Pero a esencia da convocatoria ten forza para ir moito máis alá. A centralización das vidas de todos os seres vivos do planeta, só dos humanos, fai ver a necesidade de introducir cambios en todos os niveis da sociedade. Xa non estamos a falar só dos nosos fillos ou avós ou das situacións que sofren as persoas que os coidan, senón da situación que permitiu que isto suceda.

Poderiamos dicir que os factores desencadenamentos da crise do coidado son os mesmos. A sociedade capitalista, consumista e heteropatriarcal na que vivimos creou unha forma de entender a economía, a política e a cultura que dá as costas (e faia totalmente invisible) á codependencia e interdependencia dos seres humanos entre nós e coa natureza. Isto está baseado na explotación dos recursos naturais do solo e na violación das vidas que considera "inferiores".

Con todo, esta visión de consecuencias tan dramáticas pódese considerar relativamente nova na historia humana, e eurocentrista, como explicou Yayo Ferreiro nas ecotasas do ano pasado. Desnaturalizando esta forma de entender as cousas, veremos que se pode cambiar, que non é absoluto, que non é normal nin eterno.

Non todas as sociedades tiveron nin teñen a mesma forma de entender e de relacionarse co planeta. Como consecuencia do cristianismo, nalgunhas sociedades europeas xeneralizouse unha imaxe da Terra que se esmaga e que necesita ser tratada (violada) con suor, sangue e sufrimento para obter dela os recursos necesarios para a vida. A Terra é un campo penal para o ser humano, un castigo para sempre tras ser expulsado do paraíso perfecto. Noutras sociedades, con todo, os animais vexetais da Terra son concibidos como un agasallo dos deuses e, a cambio, agradecen que coiden e respecten esas vidas "regaladas". Se o exploramos no noso país, vemos que os nosos antepasados tiñan unha relación diferente coa Terra. Son enfoques diferentes e contraditorios. Un expandiuse a nivel mundial polo colonialismo e as matanzas e a Terra está a destruírse. O outro está máis preto das ideas que reivindica o movemento feminista: as vidas de todos deben estar no centro.

A reflexión e o empeño do movemento feminista proponnos unha maneira eficaz de revolucionar a situación: a vida está en xogo, a lóxica do capital debe ser excluída da ecuación. Porque esta folga é defender a lóxica da vida, e non podemos quedarnos na mera denuncia, porque nós imos á folga o 30 de novembro. Hai maneiras de sorprenderse coa vida dunha maneira máis xusta e igualitaria. Menos desesperación e máis pelexas!