Inmigrantes e esmoleiros
Atópanse en calquera lugar das cidades. Ergueitos, tombados, colocados... o vasiño á beira ou a man estirando. Facendo música, dicindo algo á xente ou calando. Mulleres, homes, mozos, vellos, de todas as cores e linguas… Como outrora nos portais das igrexas, hoxe en día nas entradas e saídas dos mercados… Son esmoleiros. A maioría inmigrantes.
Nos costumes dos antigos campesiños e pobos pequenos sabían como actuar cos vagabundos. Eran moi coñecidos porque se achegaban varias veces ao ano ao portal da casa. Ordenábanlles un pequeno traballo, cortaban madeiras ou, a cambio, permitíanlles durmir nun recuncho do mandio e alimentarlles eses días.
Hoxe en día son moitos os que queren ser atendidos polas institucións. Subvencións a asociacións que prefiran colaborar con eles. Outros din que fai falta unha loita social para que non haxa vagabundos. Está ben. Pero tampouco é prexudicial que se ofreza unha pequena mirada aos vagabundos e que se lles dea unha moeda de cando en vez.
O noso avó Isidro contaba que na súa infancia andaba un vagabundo chamado Orella nas beiras de Hernani a Goizueta. Tocaba un chifre pequeno, nos caseríos e nas rúas de Hernani todos bailaban e nun ambiente agradable. Isidro recolleu e harmonizou unha bonita melodía que tocaba: Púxolle o título de orella.
Algúns din que fai falta unha loita social para que non haxa vagabundos. Está ben. Pero tampouco é prexudicial que se ofreza unha pequena mirada aos vagabundos e que se lles dea unha moeda de cando en vez
Unha vez un maligno rouboulle o chifre e a tristeza de Orellas estendeuse a todos os recunchos. A pesar de que o sacerdote organista da parroquia comproulle outro no mercado, non conseguiu o belo ruído de antes. Ao pouco tempo desapareceu de Hernani e uns meses despois apareceu morta nun camiño.
A primeira lectura da misa do domingo estaba tomada do libro Irteera (20, 20-26). Señor fala de: Non utilices mal, non esmaguedes ao inmigrante, porque vostedes tamén foron inmigrantes en Exipto. Todos fomos inmigrantes e seremos. En todos os aspectos da vida. Os xudeus foron emigrantes durante séculos e agora máis latinos, ucraínos, orientais, marroquís ou senegaleses.
Antonina Kuhot veu de Ucraína en busca dunha mellor vida. Sucedeu na nosa casa, un gran colaborador no coidado de todos os anciáns: as súas tías, a súa nai e o seu pai. Convertido no fogar, ao final volveu ao pobo, cunhas pequenas cantidades, para vivir tranquilamente a súa xubilación. Os sábados chámolle por teléfono e cóntame como pasan cada noite os drones e os mísiles por encima do seu pequeno pobo. Cada semana termina a conversación igual: Volva chamar a semana seguinte, a ver si aínda estou aquí.
Estou seguro de que pronto os drones e os mísiles pasarán por encima de nós.
Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora
ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.
Non quero que a miña filla se disfrace de xitana nos caldereros. Non quero que os nenos xitanos da escola da miña filla gocen de xitanos nos caldereros. Porque ser xitano non é un disfrace. Porque ser xitano non é unha festa que se celebra unha vez ao ano, manchada de roupa... [+]
O camiño faise paso a paso, e hai un tempo aprendín que parece feito polo principio. Pero a xente tamén quere aprender a encher esa frase de contido. Só non podemos conseguir nada, quizá axiña que como comecemos. Incluso a gran afluencia de xente pode complicar a... [+]
Non actuou correctamente, había que tomar medidas, si non, non aprendemos. Ao parecer, non se daba conta do impacto do que fixera, seguía normal, ás veces cun aspecto máis feliz que os que lle rodeaban. Ademais, fala demasiado alto, iso non lle gusta a ninguén. Como as... [+]
Hezkuntza Sailak ez ei du ulertzen publikoko langileak zergatik joan garen grebara. LAB sindikatuari galdetzea dauka. Sindikatu horrek akordioa sinatu zuen sailarekin, 2023ko apirilean. Urte bi geroago grebara deitu dute haiek ere, aurrekoetan ez bezala, Hezkuntza Sailak... [+]
Profesor de Historia en homenaxe a un ex compañeiro que acaba de xubilarse. Bravo e máis bravo!
As leis educativas subliñan a importancia de fomentar o pensamento crítico no alumnado. Pero o claustro de profesores, nun tempo un espazo de debate de ideas e contraste de... [+]
A democracia liberal nos países occidentais parécese cada vez máis a unha democracia minimalista. O núcleo da definición sería que se respectan os cambios de goberno nas eleccións. A esta variante autoritaria, os politólogos Levitsky e Way chamárono autoritarismo... [+]
Mentres escribía esta columna, tiven que cambiar o tema, porque a miña atención se viu afectada polos aranceis de Trump. Necesitaredes poucas explicacións, é novo en todos os sitios, impuxo aos produtos chineses un 10% e aos produtos canadenses e mexicanos un 25%. O que... [+]
Esta cuña que o anuncio de substitución da bañeira por unha ducha en Euskadi Irratia anima xa ás obras no baño de casa. Anúnciase unha obra sinxela, un pequeno investimento e un gran cambio. Modificáronse as tendencias dos sanitarios nos aseos e estendeuse de forma oral a... [+]
Recollín o seu e-mail no portal da folga, no correo persoal. Ao principio pensei que era para dar a coñecer, como moitos outros, as posibilidades que temos ante a folga. Pero non, o e-mail recibido era o movemento político e comunicativo contra a folga.
Confesareivos que me... [+]
Asteburu honetan 'estetikoa' hitzaren inguruan pentsatzen aritu naiz, lagun batek esandako esaldi baten harira: “Lan hau estetikoa da”. Estetikoa hitzaren etimologia aztertu dut, badirudi jatorrian zentzumenen bidez hautematea zela bere esanahia, eta gerora... [+]
O día anterior, en Bilbao, reuninme cun amigo no bar Bira. Púxenme a pasear e dixen: “Claro, como es Giputxia, ja, ja”. E el subliñou que non era guipuscoano. Sen entendelo, continuei dicindo, “Ah! Non? Pero naciches en San Sebastián?”. “Si, nacín alí, pero eu... [+]