O PSOE e Sumar alcanzaron un interesante acordo para a formación do Goberno español, cunha redución de xornada de 38,5 horas en 2024 e 37,5 horas en 2025. A medida afectará tanto ao sector público como ao privado si finalmente aplícase. O persoal do sector público de Hego Euskal Herria ten unha xornada de 35 horas e nos convenios de diferentes sectores xa teñen establecidas 37,5 horas. No entanto, si a redución de xornada no Estado español é motivo de satisfacción xeneralizada. Fai 40 anos que España estableceu a semana laboral de 40 horas e desde entón non se realizou ningún movemento.

O Goberno Vasco porá en marcha o próximo ano un proxecto piloto en Araba, Bizkaia e Gipuzkoa. Non de forma xeneralizada, e os detalles están para refinar, pero espérase facer algo porque tanto o Goberno como CCOO e UXT están en sintonía na Mesa de Diálogo Social. A terceira pata do Punto de Encontro, a patronal Confebask, descendeu do barco nada máis formular a idea.

A principios do próximo ano volverase a reunir a Mesa de Diálogo Social e prevese que se expoña algo similar ao que se fixo en Valencia.

A posible aplicación dunha semana de traballo de catro días no camiño vai atopar dificultades para ir máis aló dos períodos de proba. A empresa encuestadora KPGM acaba de interrogar aos conselleiros delegados das grandes empresas do Estado español, e no informe móstranse datos de interese. Os resultados a ter en conta son, en definitiva, a capacidade de presión das grandes empresas cara ás organizacións.

En primeiro lugar, si os políticos van atender a estas empresas, esquezamos da semana laboral de catro días: os conselleiros das grandes empresas queren subir a produtividade co mesmo número de horas e, ademais de facelo desde a oficina, reducindo ao máximo as posibilidades de traballar desde casa.

É máis, queren “premiar” a súa volta á oficina. Nove de cada dez empresas enquisadas estarían dispostas a ofrecer pagas adicionais ás que abandonan o teletrabajo e volven á oficina, porque consideran que o teletrabajo baixou “ considerablemente” a produtividade dos traballadores.

Ademais, a desaparición do teletrabajo non é considerada como algo utópico. Case oito de cada dez están convencidos de que todo o persoal volverá ás oficinas nun prazo de tres anos.

O Concello de Valencia realizou
2.100 enquisas a un traballador, e o informe do período de proba mostrou que a semana laboral de catro días supón melloras na vida dos traballadores.

Chegaron á conclusión de que mellorou a saúde e o benestar, e o que é máis importante, notárono os propios traballadores. A tensión reduciuse considerablemente –dixérono catro de cada dez– e melloráronse algunhas sensacións, como as relacionadas co cansazo, a felicidade ou a satisfacción persoal.

O exercicio físico inflúe no benestar persoal e púxose de manifesto que unha semana laboral de 40 horas deixa menos tempo do desexado para facer deporte. Por iso, catro de cada dez enquisados afirman facer máis exercicio do habitual, especialmente os menores de 40 anos, e a xente foi máis do normal aos espazos naturais.

Doutra banda, case todos dedicaron máis tempo a realizar algunha actividade cultural. Un de cada dous pasou máis tempo lendo do normal, e dous de cada tres din que nas plataformas dixitais han estado máis vendo series ou películas do habitual.

Finalmente, a diferenza entre homes e mulleres foi evidente. Por exemplo, a metade dos homes fixo máis exercicio físico, no caso das mulleres foi de ao redor dun terzo, e en relación ao coidado, a balanza é xustamente a inversa.

Horas de traballo e produtividade Horas de
traballo, benestar e saúde laboral. O tres conceptos están interrelacionados. E para os empresarios hai un cuarto punto: a produtividade. Está demostrado que as xornadas longas incrementan as posibilidades de accidentes laborais, e ademais, como demostraron numerosos informes no Estado español, as xornadas longas e a produtividade poden chegar a ser inversamente proporcionais. É dicir, que a produtividade diminúe cada vez con máis horas de traballo.

España ten un grave problema coa produtividade, e desde o Ministerio de Traballo veuse insistindo en que nos últimos anos hai que baixar o número de horas de traballo, pero non se aplicaron medidas significativas. Segundo os últimos datos facilitados pola OCDE, no Estado español trabállanse unha media de 1.644 horas ao ano. 300 horas máis que en Alemaña. En días, estes son máis de 37 días laborables de oito horas.

En Dinamarca, por exemplo, traballan 270 horas menos que en España e 130 horas menos en Francia.

Produtividade, motivo de preocupación, os 27 Estados membros da
Unión Europea dedican unha media de 1.571 horas ao ano, 70 horas menos que en España. Pola contra, en termos de produtividade, segundo Eurostat, si o índice medio de produtividade de Europa é de 100 puntos, o índice español sitúase en 95. A de Francia, no ano 114.

Fíxache agora no outro lado: A produtividade de Irlanda é de 218, a máis alta con diferenza, e as xornadas similares que se realizan no Estado español son algo máis. Pola contra, en Luxemburgo invístense unhas 200 horas ao ano menos que en España, cun índice de produtividade de 163.

Satisfacción laboral A idea
de ir “a gusto” ao traballo está intimamente ligada á produtividade, que poderiamos chamar satisfacción. Ir de mal gusto é unha cousa, e outra o fenómeno da Gran Dimisión que se estendeu tras o Covid-19: tende a deixar voluntariamente o traballo dos traballadores porque non están a gusto no traballo ou porque as condicións que se lles ofrecen son moi escasas. É unha cuestión que pode converterse nunha crise para o capital.

As persoas que abandonan o traballo por estes motivos levan ás cifras desde hai tempo. Pois ben, en canto á "satisfacción" de traballar, os datos do Estado español son terribles, os peores desde 2001, e os peores en comparación cos países da UE. Segundo o último informe elaborado por Eurostat, un de cada catro traballadores do Estado español manifesta que se vai “con moita dor” ao traballo. A media da UE é algo máis dunha décima.

A saúde mental no horizonte
Sen dúbida inflúe na saúde dos traballadores a forma de xestionar e soportar o posto e o traballo. A Organización Mundial da Saúde informou sobre o tema. Ademais, algúns institutos dixeron que as empresas son máis competitivas si teñen unha mellor saúde dos seus traballadores.

Segundo o informe do Ministerio de Traballo español, nove de cada dez traballadores no último ano afirman sufrir a tensión, que alcanza os 12 millóns e medio de habitantes, e catro de cada dez viven tensos de forma continua. A tensión dáse en xeral en menores de 45 anos, especialmente en mulleres. A maioría argumenta falta de tempo, cansazo e falta de soño. Oito de cada dez ten problemas para a conciliación familiar.