Palestina, agora. Non sabemos o que chamamos comunidade internacional. As autoridades, mandar e facer horrores. E quen o evita. Que valor teñen os conceptos básicos de palabras, normas, dereitos, razóns, dereito e humanidade sobre eles.

A análise da historia aclararanos algo. Durante longos períodos, os xudeus foron vítimas, condenados, perseguidos e asasinados. Desde a antigüidade, no Imperio Romano, continuar na Idade Media en Europa, no reino de Castela a partir de 1492, continuar en Portugal e outros tantos países. Na nosa Idade Contemporánea, o nazismo foi o máximo grao desta fobia irracional. Campos de concentración, guetos, asasinatos de gases… Holocausto.

O horror do nazismo e a dimensión do Holocausto espertaron as alarmas vermellas a nivel internacional. Entón xurdiu a comunidade internacional como concepto e déronse os pasos para converterse en suxeitos efectivos: Nace a Organización das Nacións Unidas (ONU). Así o dicía a carta ou documento que lle deu orixe (26 de xuño de 1945, na cidade de San Francisco): “Nós, os pobos das nacións unidas…”. As nacións e os pobos eran, por tanto, os suxeitos principais da recentemente creada comunidade internacional. Co fin de evitar novos holocaustos e evitar as guerras mundiais, a ONU iniciou a entrada en vigor de normas democráticas universais.

“Ten en conta que a dignidade intrínseca de todos os membros da familia humana e o recoñecemento dos mesmos e dos innegables dereitos son os alicerces da liberdade, a xustiza e a paz en todo o mundo”. Este é o principio xeral que abre a Declaración Universal dos Dereitos Humanos da ONU.

O novo concepto de xenocidio xurdiu tamén como consecuencia da conduta maléfica do nazismo e a ONU creou unha norma especial para determinar o significado deste novo concepto xenocidio no seu artigo 2: “O xenocidio é calquera das seguintes accións encamiñadas a destruír total ou parcialmente un grupo nacional, étnico, racial ou relixioso: matar aos seus membros; causar lesións graves na integridade física ou psíquica dos seus membros; sometelo voluntariamente a determinadas condicións de vida, as cales producirán a destrución física, total ou parcial dos seus membros; o traslado forzoso dos nenos do grupo a outro grupo”.

E aquí vén a verdade aceda que nos ensina a Historia: os descendentes de xudeus que foron vítimas do xenocidio que o chamado nazismo enfrontouse a eles, ao amparo do que se chamou sionismo, están a formar o Estado de Israel e practicando un intenso xenocidio contra todo o pobo e nación palestinos, practicado nos últimos 75 anos, pero conducido a unha extrema gravidade. Os nazis deseñaron unha “solución extrema” contra os xudeus, redeseñada agora polos xudeus sionistas contra os palestinos. O sionismo, por tanto, convertido nunha versión actualizada do nazismo.

Como entendelo? Que ocorreu no camiño dun xenocidio a outro?

A Organización das Nacións Unidas debía basear a comunidade internacional na paz e a liberdade. Pero, entre outras cousas, realizouse un duro manexo ou manipulación da propia organización. De quen depende? En mans de Estados principais e fortes. A ONU converteuse nun alimento para uns poucos estados. O mundo no seu conxunto, lonxe de apoiarse en nacións e pobos, converteuse nun sistema de estados. Cada Estado nas súas diferentes dimensións, forzas, intereses e dimensións. Moitas veces contraditorias. Sempre preparados para a opresión e a guerra. E renunciando ás normas da Organización das Nacións Unidas. Mire, o sionista Israel e os seus defensores.