Gustaríame captar a túa atención, como lector, espertar as ganas de probar o artigo. Un obxectivo imposible? Na actualidade, a atención de alguén a través da lectura é cada vez máis difícil. Din que ler non se corresponde coa intensidade e velocidade da estimulación actual, non se corresponde co tsunami de imaxes, vídeos, noticias e anuncios, o zapping permanente… É así? Son frecuentes as referencias á crise da atención. Algúns profesores amigos da literatura e/ou da filosofía fálanme de que a lectura de textos longos é cada vez máis difícil. Con todo, a esixencia hipermoderna de rendemento non ofrece oportunidades para iso: cada vez hai que facer máis cousas en menos tempo. Lema do multitasking. Na actualidade existe unha especial dificultade de parada e espera, cunha gran inquietude. Cada vez resúltanos máis insoportable tomar a marxe que necesita a comprensión: necesitamos dar unha opinión áxil e compulsiva. Pero en moitos aspectos da vida só hai que esperar: para ver o amencer e o atardecer, para o nacemento dun fillo… Só esperar.

Tendo en conta as dificultades que temos para manter a atención na sociedade actual, Biffo Berardi realiza unha interesante análise. Para el, o capitalismo dixital non recibe atención porque non está relacionado co noso desexo: non ten nada que ver coa atención, senón coa estimulación permanente. A suposta atención converteuse nunha mercadoría buxán para empresas como Google, Facebook ou Amazon, e o principal obxectivo do capitalismo dixital é a economía para obter os nosos datos.

Convertémonos/Convertémosnos en prolarios de lecer, somos traballadores de empresas ansiosas por obter datos. Explotan o adquirido no noso tempo libre, como noutras épocas facíano con ouro, carbón, gas ou petróleo. O estractivismo dos datos é determinante para comprender a vida actual. Diso fala Yves Citton no seu libro Ecoloxía da atención. Para facer fronte tamén ao capitalismo dixital, deberiamos centrarnos noutro lugar? O escritor analiza a visión social da atención e, en lugar de falar da economía da atención, reivindica a comprensión da atención como ecoloxía: non explotar os datos, senón coidarse mutuamente. A atención é, en definitiva, unha forma de relacionarnos entre nós e co mundo.