Non podemos estar atentos?
Gustaríame captar a túa atención, como lector, espertar as ganas de probar o artigo. Un obxectivo imposible? Na actualidade, a atención de alguén a través da lectura é cada vez máis difícil. Din que ler non se corresponde coa intensidade e velocidade da estimulación actual, non se corresponde co tsunami de imaxes, vídeos, noticias e anuncios, o zapping permanente… É así? Son frecuentes as referencias á crise da atención. Algúns profesores amigos da literatura e/ou da filosofía fálanme de que a lectura de textos longos é cada vez máis difícil. Con todo, a esixencia hipermoderna de rendemento non ofrece oportunidades para iso: cada vez hai que facer máis cousas en menos tempo. Lema do multitasking. Na actualidade existe unha especial dificultade de parada e espera, cunha gran inquietude. Cada vez resúltanos máis insoportable tomar a marxe que necesita a comprensión: necesitamos dar unha opinión áxil e compulsiva. Pero en moitos aspectos da vida só hai que esperar: para ver o amencer e o atardecer, para o nacemento dun fillo… Só esperar.
Gustaríame captar a túa atención, como lector, espertar as ganas de probar o artigo. Un obxectivo imposible?
Tendo en conta as dificultades que temos para manter a atención na sociedade actual, Biffo Berardi realiza unha interesante análise. Para el, o capitalismo dixital non recibe atención porque non está relacionado co noso desexo: non ten nada que ver coa atención, senón coa estimulación permanente. A suposta atención converteuse nunha mercadoría buxán para empresas como Google, Facebook ou Amazon, e o principal obxectivo do capitalismo dixital é a economía para obter os nosos datos.
Convertémonos/Convertémosnos en prolarios de lecer, somos traballadores de empresas ansiosas por obter datos. Explotan o adquirido no noso tempo libre, como noutras épocas facíano con ouro, carbón, gas ou petróleo. O estractivismo dos datos é determinante para comprender a vida actual. Diso fala Yves Citton no seu libro Ecoloxía da atención. Para facer fronte tamén ao capitalismo dixital, deberiamos centrarnos noutro lugar? O escritor analiza a visión social da atención e, en lugar de falar da economía da atención, reivindica a comprensión da atención como ecoloxía: non explotar os datos, senón coidarse mutuamente. A atención é, en definitiva, unha forma de relacionarnos entre nós e co mundo.
Bidali zure iritzi artikuluak iritzia@argia.eus helbide elektronikora
ARGIAk ez du zertan bat etorri artikuluen edukiarekin. Idatzien gehienezko luzera 4.500 karakterekoa da (espazioak barne). Idazkera aldetik gutxieneko zuzentasun bat beharrezkoa da: batetik, ARGIAk ezin du hartu zuzenketa sakona egiteko lanik; bestetik, egitekotan edukia nahi gabe aldatzeko arriskua dago. ARGIAk azaleko zuzenketak edo moldaketak egingo dizkie artikuluei, behar izanez gero.
Hai quen, sendo un cerebro brillante, con definicións de "pouco detalle", son expertos en transformar e transformar o mesmo, dito doutro xeito. Era súa e foi un proxecto in eternum que se repetiu durante décadas. Esta era unha das principais razóns para deixar de ser... [+]
O 26 de decembro, durante un ataque aéreo, o Exército israelí matou a cinco xornalistas palestinos que tentaban chegar á cidade. Con eles mataron a 130 xornalistas palestinos. Esta noticia lembroume un par de cousas, a primeira, a persecución que sofren os verdadeiros... [+]
Nos últimos meses tocoume traballar en varios institutos e, nalgún momento, tiven que falar cos alumnos das posibilidades que ofrece o mercado laboral. A tipoloxía dos alumnos é variada e nunha mesma cidade varía moito dun barrio a outro, dun instituto a outro, e tamén... [+]
A nena que aparece no centro da fotografía, que dificilmente se pode considerar histórica, está a escribir unha lista de adxectivos: eu, ti, el, nós, vós, eles. Mirando cara abaixo, non puiden ver como era a súa mirada.
Insensible ao labor do fotógrafo, vostede, lenta e... [+]
Cando traballas con persoas maiores ou con persoas con diversidade física e neuronal, dásche conta de que a idea da competencia na nosa sociedade limítanos moito como especie. É dicir, o noso sistema ponche en valor por facer as cousas de maneira específica, e o que non o... [+]
Quería escribir polas luces de Nadal e reivindicar que se converta nunha tradición anual nesta época de iluminacións de rúas, un espazo público acolledor, alegre e gozoso desde o punto de vista da clase. Pero, por suposto, tamén espazos públicos cálidos onde algúns... [+]
Perdoa aos carballais, encinares, olmos, garzas, fresnos, alisedas, castañares, bidueiros, gorostidias, manzanales, piñeirais e a todas as sociedades das árbores, pero hoxe o hayedo ten unha cita con motivo das celebracións da fronteira invernal.
Resúltame máis fácil... [+]
Volve Euskaraldia. Ao parecer, será na primavera do ano que vén. Xa o presentaron e a verdade é que me sorprendeu; non o propio Euskaraldia, senón a lema del: Farémolo movéndonos.
A primeira vez que a lin ou escoitado, vénme á cabeza o título da obra que puxeron para... [+]
Ildo beretik dator Eusko Jaurlaritza berriaren politika. Hitzak bai, baina ekintzak ez dira argi ikusten Pradalesen gobernuak aurkeztutako aurrekontuan.
Cando o sistema colonial capitalista heteropatriarcal cuéstionase e loita, ataca sen piedade. Utilizando todas as ferramentas ao seu alcance para fortalecer, fortalecer e consolidar o poder institucional, os medios, a xustiza, a lingua, a cultura, a violencia...
En Suíza,... [+]
Non sei si vostedes tamén teñen a mesma percepción –recoñézoo: aquí empecei a escribir de maneira acientífica–. Refírome á extensión natural da palabra preguiza. Cada vez escoito máis nos recunchos de Hego Euskal Herria: eúscaro, español e, por suposto,... [+]
Moitos en Nadal sentimos máis preguiza que ilusión ao pensar nas comidas e encontros familiares. Pero adiantámosvos que non é a comida a que nos fai sentirnos colectivamente incómodos, senón a normatividad que define á familia tradicional. É máis,... [+]
Sempre me pareceu máis significativo o modo que se di en castelán aos carruajes que se poden atopar aquí e alá: humilladero. Non é un nome bastante lixeiro, branco ou non ten ningunha connotación? Á fin e ao cabo, todo o que pasaba por alí debía ser humillado. É sabido... [+]
O final da República Árabe Siria causou unha gran sorpresa pola forma en que se produciu: rápida e case sen resistencia. Con todo, non é tan estraño si temos en conta que o país estaba destruído, empobrecido e trocado. Hai tempo que a maioría dos sirios non se preocupaba... [+]